അകവും പുറവും 6 [ലോഹിതൻ] 307

പെട്ടന്ന് രഘു കൈ നീട്ടി ഭിത്തിയുടെ മറവിൽ നിന്ന ഉമയെ പിടിച്ച് അവനോട് ചേർത്ത് നിർത്തിയിട്ട് പറഞ്ഞു…

ഉമേച്ചി എന്തിനാണ് മറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നത്.. അങ്കിൾ നമ്മളെ കാണാൻ വന്നതല്ലേ..ഉമേച്ചി അല്ലേ പറഞ്ഞത് അങ്കിൾ വരില്ലായെന്ന്…

അങ്കിളേ.. ഞാനും ചേച്ചിയും തമ്മിൽ ഒരു പന്തയം വെച്ചിരുന്നു.. അങ്കിൾ ഈ കതകിനടുത്ത് ഒളിഞ്ഞു നോക്കാൻ വന്നു നിൽക്കുമെന്ന് ഞാനും ഒരിക്കലും അങ്കിൾ അങ്ങനെ വന്ന് നിൽക്കില്ലന്ന് ചേച്ചിയും…

ഇപ്പോൾ എങ്ങിനെയുണ്ട് ചേച്ചീ.. ഞാൻ പറഞ്ഞപോലെ നടന്നില്ലേ…

ഞാൻ ഉമയെ നോക്കി.. അവളുടെ മുഖത്ത് എന്നോടുള്ള അവഹേളന ഭാവം തെളിഞ്ഞു കാണമായിരുന്നു…

രഘു തുടർന്ന് പറഞ്ഞു.. അങ്കിളേ പന്തയത്തിൽ ഞാൻ ജയിച്ചാൽ എന്ത് ചെയ്യണമെന്ന് ചേച്ചിയോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.. ചേച്ചി അത് സമ്മതിച്ചിട്ടുമുണ്ട്…

ഞാൻ മുഖം താഴ്ത്തിയാൽ അവന്റെ കുണ്ണയിലേക്കാണ് നോക്കുന്നത് എന്ന് ധരിച്ചാലോ എന്ന് കരുതി മുഖം ഉയർത്തി അവരുടെ മുഖത്തേക്ക് തന്നെ നോക്കി നിന്നു…

അവൻ ഉമയെ നോക്കി കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് എന്തോ സിഗ്നൽ കൊടുക്കുന്നത് കണ്ടു…

ഉമ അതു മനസിലായപോലെ തല ആട്ടികൊണ്ട് എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്ന് കൈയിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…

വിജയേട്ടാ.. ഇങ്ങോട്ട് കയറി നിലക്ക്.. വിജയേട്ടന് ഈ മുറിയിൽ നടക്കുന്നത് കാണാൻ ഇത്രക്ക് ആഗ്രഹമുണ്ടന്നു ഞാൻ കരുതിയില്ല..

അതുകൊണ്ടാണ് ഞാൻ ഇവനോട് പന്തയം വെച്ചത്.. നിങ്ങൾ വരില്ലായെ ന്നാണ് ഞാൻ കരുതിയത്…

ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവൾ എന്റെ കൈയിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ട് മുറിയിലേക്ക് കയറ്റി…

ഞാൻ മന്ദത ബാധിച്ചവനെ പോലെ അവളെ പിൻ തുടർന്നു…

വിജയേട്ടാ.. എന്റെ തുണിയൊക്കെ വിജയേട്ടൻ വേണം അഴിച്ചു കളയാൻ..

ഇവൻ പന്തയത്തിൽ ജയിച്ചാൽ വിജയേട്ടനെ കൊണ്ട് എന്റെ ഡ്രസ്സ് അഴിപ്പിക്കാം എന്നാണ് ഞാൻ ബെറ്റ് വെച്ചത്…

വിജയേട്ടൻ ഒളിഞ്ഞു നോക്കാൻ വന്നതുകൊണ്ടല്ലേ ഞാൻ തോറ്റു പോയത്.. ങ്ങും അഴിക്ക്…

ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവൾ നൈറ്റി ഊരുവാനുള്ള സൗകര്യത്തിനാ യി കൈകൾ ഉയർത്തിപ്പിടിച്ചു നിന്നു…

ഞാൻ കീ കൊടുത്ത പാവയെപ്പോലെ അവളുടെ നൈറ്റി തലവഴി ഊരി ബെഡ്‌ഡിലേക്ക് ഇട്ടു…