അച്ചുവിൻ്റെ അമ്മ എൻ്റെയും [ദുഷ്യന്തൻ] 439

പിന്നെ ഞങ്ങളുടെ കാലമായിരുന്നു. കോളജിലെ ഇണക്കുരുവികളെ പോലെ ഞങ്ങള് നാലും പറന്ന് നടന്നു. തമ്മിൽ കാണാൻ പറ്റാത്ത ചെറിയ ചെറിയ അവധികൾ പോലും ഞങ്ങൾക്ക് വലിയ ഇടവേളയായിട്ടാണ് തോന്നിയത്.

അവരും ഞങ്ങളുടെ നിർബന്ധത്തിന് വഴങ്ങി ഹോസ്റ്റൽ വിട്ടു. അവരുടെ ക്ലാസ്സിലെ തനെ കുട്ടികൾ താമസിക്കുന്ന ഒരു വീട്ടിൽ ആയി. അത്കൊണ്ട് ഞങ്ങള് കണേണ്ടപ്പോളൊക്കെ കണ്ടും മിണ്ടിയും തൊട്ടുരുമ്മി നടന്നും പ്രണയിച്ച് പോന്നു.

പതിയെ പതിയെ മണിയും റാണിയും പല കാരണങ്ങൾ പറഞ്ഞ് അവരുടെ യാത്ര തനിച്ചാക്കി. ആദ്യമേ എനിക്ക് കാരണം പിടികിട്ടി. നമ്മുടെ തമിഴ് പയ്യൻ ഒരു കഴപ്പനാണ്. അവൻ്റെ നാട്ടിൽ തേയില നുള്ളാൻ വന്ന ചേച്ചിയിൽ തുടങ്ങി ഇങ്ങ് വരെ എത്തി നില്കുന്നു അവൻ്റെ കാമകേളികൾ. അവനേം കൊണ്ട് രാത്രിയിൽ പോകാത്ത വെടിപുരകൾ ഇല്ല ഈ എറണാകുളത്ത്. പക്ഷെ പെണ്ണ് കിട്ടിയതിൽ പി ചെക്കൻ മാന്യനാണ്.

എങ്കിലും അവൻ ഇത്രേം നാൾ പിടിച്ച് നിക്കുമെന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല. അവൻ റാണിയെ പണിഞ്ഞു കാണുമെന്ന് എനിക് ഒറപ്പായി. പക്ഷെ രമ്യയോട് ഞാൻ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.
പക്ഷെ ഒരുദിവസം മണിയുടെ കുത്തിന് പിടിച്ചപ്പൊ അവൻ സത്യം വിളമ്പി.

അവൻ അവിടെ സീൽ പൊട്ടിച്ചെന്ന്. പ്രണയത്തിൽ കാമത്തിന് വലിയ പങ്കുണ്ടെന്ന് അവൻ പറഞ്ഞു .

രമ്യയോട് എനിക്കും അവൾക്ക് എന്നോടും ഉള്ള പ്രണയത്തിൻ്റെ ആഴം എനിക് അറിയാം. പക്ഷെ അവൾടെ ശരീരം ചോദിക്കാനുള്ള ധൈര്യം ഒന്നും എനിക്കില്ലായിരുന്നു. നാളുകൾ വീണ്ടും കടന്നുപോയി. ഞങ്ങളുടെ പ്രണയം ദിനംപ്രതി വളർന്നു.