അപർണ – മരുഭൂമിയിലെ മാണിക്യം 2 [Mallu Story Teller] 998

” പോ…പോ… എനിക്ക് ചേട്ടനെ പേടിയാണ് ….എന്നെ തൊടരുത്…പോ…”

“അപ്പൂ… ഞാൻ ….” അവൻ അവളുടെ നെറ്റിയിൽ തലോടാൻ കൈ ഉയർത്തി.

“പോ …..പോടാ… എന്നെ തൊട്ടാൽ ഞാൻ അലറി വിളിക്കും…” അപർണ്ണയുടെ ദേഷ്യം കലർന്ന മുഖവും ശബ്ദവും എല്ലാം ആയപ്പോൾ പേടിച്ച് പോയ ജയൻ എന്ത് ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ വിറങ്ങലിച്ച് നിന്നു. അവന് ഒന്നും തന്നെ പറയാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. താന്‍ നെയ്ത് കൂട്ടിയ സ്വപ്ന ലോകത്ത് നിന്നും അവൻ റിയാലിറ്റിയിലേക്ക് മടങ്ങിവന്നു.

View post on imgur.com

പിന്നീട് കുറച്ച് സമയത്തേക്ക് മുറിയിൽ ആകെ ഒരു മൂകത മാത്രം ആയിരുന്നു. അടുത്ത നിമിഷം ജയൻ കാറിന്റെ താക്കോലും ഫോണും എടുത്ത് നീറുന്ന മനസ്സുമായി മുറിയിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങി. അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ നിന്നും കണ്ണു നീർ തുള്ളികൾ പൊടിഞ്ഞ് തുടങ്ങിയിരുന്നു. അപർണ്ണ അപ്പോഴും ആ ഷോക്കിൽ നിന്നും പുറത്ത് വരാതെ സംരംഭിച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു.

അടുത്ത ദിവസം ജയൻ അപർണ്ണയോട് കരഞ്ഞു മാപ്പു പറഞ്ഞെങ്കിലും അവൾ ദേഷ്യത്തിൽ അയാളെ നല്ല രീതിയിൽ ചീത്ത പറഞ്ഞു വിട്ടു. പിന്നീട് രണ്ട് ദിവസം ജയൻ അവിടേക്ക് വന്നതേയില്ല. അന്ന് രാത്രി താൻ അപർണ്ണയോട് ചെയ്തു പോയ കാര്യവും അതിന് മുമ്പ് അവളോട് പെരുമാറിയ രീതിയും എല്ലാം തെറ്റായ രീതിയിൽ ആയിരുന്ന എന്ന തിരിച്ചറിവ് അവന്റെ മനസ്സിൽ ഏൽപ്പിച്ച ആഘാതം വളരെ വലുതായിരുന്നു. വീണ്ടും അവളെ കണ്ടു അവളുടെ കാലിൽ വീണ് ചെയ്തു പോയ തെറ്റുകളൾക്ക് മാപ്പ് പറയണമെന്ന് അവന് ആഗ്രഹം തോന്നിയെങ്കിലും ഇനി ജീവിതത്തിൽ ഒരിക്കൽ പോലും അപർണ്ണയെ നേരിട്ട് കാണാൻ ധൈര്യം അവന് ഇല്ലായിരുന്നു. നടന്ന കാര്യങ്ങൾ അപർണ്ണ വീട്ടിൽ അറിയിച്ചിരിക്കാമോ എന്ന ഭയം ആദ്യം ജയന് തോന്നിയിരുന്നു എങ്കിലും ഭാര്യയെ വിളിച്ചപ്പോൾ അവൾ ഒന്നും പറഞ്ഞിട്ടില്ല എന്ന് മനസ്സിലായി. അപർണ്ണ ആകട്ടെ ഏങ്ങനെ എങ്കിലും ഒരു ജോലി കണ്ട് പിടിച്ച് ഇവിടെ നിന്നും മാറണം അലെകിൽ നാട്ടിലേക്ക് മടങ്ങി പോകണം എന്ന് ഉറപ്പിച്ച മട്ടാണ് , തന്റെ ചേട്ടനെ പോലെ കരുതിയിരുന്ന ഒരാളിൽ നിന്ന് നേരിട്ട ദുരനഭവിന്റെ മയാത്ത മുറിവ് അവളുടെ മനസ്സിനേയും ശരീരത്തെയും ഒരുപോലെ തളർത്തിയിരുന്നു.