അരുന്ധതി വർമ്മ IPS 2 [ആദിത്യൻ മേനോൻ] 691

“ഇനി ഇതായിട്ടു മാത്രം എന്തിനു”

പക്ഷെ അഭിയുടെ കൈകൾ അവിടെ നിന്നും അരുന്ധതിയുടെ അരകെട്ടിലൂടെ നീങ്ങി മമ്മിയുടെ ചന്തികളിൽ പിടിത്തമിട്ടു. മമ്മി എണീറ്റ് നടന്നു പോകുമ്പോ തോന്നിയ കൊതിയാണ് ആ ഉരുണ്ട ചന്തികളിൽ പിടിച്ചു എന്നുള്ളത് കീറിയ അവസരം ആൺ മുതലാക്കൻ തന്നെ തീരുമാനിച്ചു മമ്മിയുടെ ചന്തി പാളികൾ മർദിച്ചു കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കൊണ്ട് അഭി അവന്റെ മുഖം മമ്മിയുടെ അരക്കെട്ടിലേക്ക് ചേർത്ത് മമ്മിയുടെ അരക്കെട്ടിൽ നിന്നും മത്ത് പിടിപ്പിക്കും പോലെ ഒരു സുഗന്ധം… അതിങ്ങനെ മൂക്കിലേക്ക് അടിച്ചു കേറുമ്പോൾ അഭയുടെ സകല നിയന്ത്രണവും പൊട്ടി പോയിരുന്നു മമ്മിയുടെ പൊക്കിളിലെനാവിട്ടു ഒന്ന് ചുഴറ്റി കൊണ്ട് പതിയെ വണ്ടീ കൊച്ചു കൈകൾ അരുന്ധതിയുടെ ഷഡി ഇടയിലൂടെ അകത്തേക്ക്. മമ്മിയുടെ ചന്തികൾ ഞെരിച്ചു കൊണ്ട് അഭി ആ പൊക്കിളിലെ വിയര്പ്പു കലർന്ന ഉപ്പുരസം രുചിച്ചുകൊണ്ടു അവൻ മമ്മിയുടെ ഷഡി താഴ്ത്തി അഭിയുടെ മുഖം ഇപ്പോൾ അരുന്ധതിയുടെ പൂറിലേക്ക് താഴുന്നത് കണ്ട സിന്ധുവിന്റെ ദേഹം തരിച്ചു പോയി. അരുന്ധതി മഠത്തിനു ഇങ്ങനെ ഒരു മുഖം ഉണ്ടോ???? ഇത്രയും നാൾ അപ്പോൾ താൻ കണ്ടതൊക്കെ അവരുടെ അഭിനയം ആയിരുന്നോ!!!

കീഹോളിൽ കൂടെ അകത്തേക്ക് നോക്കിയ സിന്ധുവിന്റെ കാലുകൾ നിലത്തു വിറച്ചു…

അഭിയുടെ പെട്ടന്നുള്ള ആ നീക്കത്തിൽ അരുന്ധതി കാലിന്റെ പെരുവിരൽ മടക്കി ഒന്ന് പുളഞ്ഞു. ആനന്ദ് അല്ലാതെ മറ്റൊരാൾ തന്റെ യോനി കാണ പോകുന്നു എന്ന ചിന്ത അരുന്ധതിയുടെ പൂറിനെ നനച്ചു തുടങ്ങി, അത് സ്വന്തം മകനെ ആണെന്നുള്ളത് കൊണ്ടും അവളുടെ ഹൃദയം വല്ലാതെ ഇടിക്കാൻ തുടങ്ങി, മാറിടം ഉയർന്നു താഴ്ന്നു. അഭിയുടെ കൈകൾ അരക്കെട്ടിലെ പാന്റിയുടെ ഇലാസ്റ്റിക്കിൽ വന്നു തൊട്ടു അത് പതിയെ താഴേക്ക് പോകുന്നത് അവൾ അറിഞ്ഞു. പാന്റി മാറുന്ന ഭാഗത്തു നല്ല തണുത്ത കാറ്റു കൊള്ളുന്നത് പോലെ. അതെ അവൻ തന്റെ ദേഹത്തെ അവസാന മറയും നീക്കിയിരിക്കുന്നു…