അശ്വതിയുടെ കഥ 1 1329

“പക്ഷെ നിന്‍റെ നോട്ടോം ഭാവോം കണ്ടാല്‍ നിനക്ക് ഞാനീ ചെയ്യുന്നതൊന്നും ഇഷ്ടമാല്ലെന്നെ തോന്നൂ.” വിരലുകള്‍ കൂടുതല്‍ ആഴത്തിലേക്കിറക്കി കൊഴുത്ത മദജലം തോണ്ടിയെടുത്ത് മണത്തുകൊണ്ട് അയാള്‍ പറഞ്ഞു. പിന്നെ അയാള്‍ അവളുടെ കയ്യെടുത്ത് ലുങ്കിക്കുള്ളിലെ അയാളുടെ വളര്‍ന്നു വലുതായ സാധനത്തില്‍ പിടിപ്പിച്ചു. അവള്‍ അതില്‍ കയ്യമര്‍ത്തി അതിന്‍റെ ചൂടറിഞ്ഞു.
“അതുപിന്നെ പെണ്ണുങ്ങള്‍ അങ്ങനെയല്ലേ? പത്തിരുപത്തിരണ്ടു കൊല്ലമായിട്ടും രവിയേട്ടനത് മനസ്സിലായില്ലേ? ഉള്ളില്‍ ഇഷ്ടമുണ്ടെങ്കിലും ആണുങ്ങളെപ്പോലെ അവര്‍ അതൊന്നും പൊറത്ത് കാണിക്കില്ല. തറവാട്ടി പെറന്ന ഒരു പെണ്ണും ഉള്ളിലുള്ള ഇഷ്ടം അങ്ങനെ പൊറത്ത് കാണിക്കത്തില്ല.”
അതിനിടെ അയാള്‍ തന്‍റെ ചൂടന്‍ ഉരുക്ക് മാംസക്കമ്പി അവളുടെ വിതുമ്പി നിന്ന കന്തില്‍ തൊടുവിച്ചു.
“ങ്ങ്ഹാ…രവിയേട്ടാ, എന്‍റെ പൊന്നേ…” അവള്‍ അയാളുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് മുഖമമര്‍ത്തി മര്‍മ്മരമുതിര്‍ത്തു. “ഈ രാവിലെ തന്നെ വേണോ… എന്താ ഇങ്ങനെ നേരോം കാലോം ഇല്ലാതെ?”
“നേരോം കാലോം നോക്കി ഇതൊക്കെ ചെയ്യണെങ്കി നീ വേറെ വല്ല കരിമന്തിയുമായിരിക്കണം. ഈ മൊഖോം ബോഡീം മൊലേം ചന്തീം വെച്ച് എന്‍റെ മുമ്പി വന്നാ നാല്‍പ്പത് വയസ്സല്ല എഴുപത് വയസ്സാണേലും ഊക്കിപ്പതം വരുത്തും ഞാന്‍.”
അവളുടെ മദജലം ഊറിവളരുന്ന കാമപ്പൊയ്കയിലേക്ക് ഫിഷ്‌ ടാങ്കിലേക്ക് മദിച്ചുകയറുന്ന മത്സ്യത്തെപ്പോലെ ഉരുക്കുമാംസം ഇടിച്ചിറക്കിക്കയറ്റുന്നതിനിടയില്‍ അയാള്‍ പറഞ്ഞു.
“എത്ര പ്രാവശ്യവാ രവിയേട്ടാ ഞാന്‍ പറഞ്ഞെ, ഇങ്ങനെ രവിയേട്ടന്‍ എന്‍റെതു മാത്രമാവുന്ന ഈ സമയത്ത് തെറി വാക്കുകളൊന്നും പറയരുതെന്ന്‍?”
രവി പെട്ടെന്നത്‌ ഓര്‍ത്തു. ശരിയാണ്. മോളെ, മുത്തേ, എന്‍റെ ചക്കരേ, എന്‍റെ മോളെ എന്നൊക്കെയല്ലാതെ അശ്ലീലമായ യാതൊന്നും ബന്ധപ്പെടുമ്പോള്‍ കേള്‍ക്കാന്‍ അശ്വതിക്കിഷ്ടമല്ല.