ആതിര 4 234

പോകുന്ന പോക്കിൽ അപ്പുപ്പൻ എന്നോടു ചോദിച്ചു
” ആതിരെ നിനക്കു കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ?”
” ഇല്ല അപ്പുപ്പാ…. ”
ഞാൻ മറുപടിയും കൊടുത്തു.
“എടാ രവി, ഞാൻ ആൽത്തറ വരെ പോയിട്ടു വേഗം വരാം.”
അച്ഛൻ അതിനു മറുപടി പറഞ്ഞില്ല എന്നു തോന്നുന്നു. ഇനി പറഞ്ഞാൽ തന്നെ ഞാൻ ഒട്ടു ശ്രദ്ധിച്ചതുമില്ല.ഇനി എന്താണ് നടക്കാൻ പോകുന്നതെന്നായിരുന്നു മനസ്സു നിറയെ.

എന്റെ മുറിയിലേക്കാണ്
അച്ഛൻ എന്നെയും എടുത്തുകൊണ്ട് വന്നത്. എന്നെ അവിടെ കട്ടിലിൽ കിടത്തി. കിടത്തിയ വഴിക്ക് എനിക്കു ഇടുപ്പിനു നല്ലൊരു വേധന ഉണ്ടായി.
” ആഹ്… അമ്മേ…. ”
” എന്തു പറ്റിയെടി? നല്ല വേധയുണ്ടോ?”
“നല്ലതാണോ ചീത്തയാണോ എന്നൊന്നും അറിയാൻ മേല. എന്തായാലും വേധനയുണ്ട്”
സഹിക്കാൻ മേലാത്ത വേധനയെടുത്തത്തിന്റെ ദേഷ്യവും സങ്കടവും കൂടി വന്നപ്പോൾ വായിൽ നിന്ന് അങ്ങനെയാണ് അറിയാതെ വന്നത്.
” അനങ്ങാൻ മേലാതെ കിടന്നാലും വർത്തമാനത്തിനു ഒരു കുറവും ഇല്ല.”
അതിനു ഞാൻ മറുപടിയൊന്നും കൊടുത്തില്ല.അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ ഇതിനൊക്കെ എന്തു മറുപടി പറയാനാണ്.
“ഞാൻ എണ്ണയെടുത്തിട്ടു വരാം.ഇവിടെ അനങ്ങാതെ കിടന്നോണം.”
“എന്നെ തിരുമുകയൊന്നും വേണ്ടാ.കുറച്ചു സമയം കിടന്നാൽ മതി മാറിക്കോ…..”
” നീയല്ല അതു തീരുമാനിക്കുന്നത്. പറയുന്നത് കേട്ടാൽ മതി”
എന്നെ മുഴുമിപ്പിക്കാൻ സമ്മതിക്കാതെ അച്ഛൻ ഇടയിൽ കയറി പറഞ്ഞു.
ഇതും പറഞ്ഞു അച്ഛൻ എണ്ണയെടുക്കാൻ പോയി.
അച്ഛൻ മനസ്സിൽ എന്തോ കരുതിയിട്ടുണ്ടെന്ന് എന്റെ ഉളളിലിരുന്ന് ആരോ പറയുന്ന പോലെ.
അച്ഛൻ മുൻവശത്തെ
വാതിലടക്കുന്നതിന്റെ ശബ്ദം ഞാൻ മുറിയിൽ കേട്ടു .കൂട്ടത്തിൽ എതോ ജനാലകളും.
അൽപ്പസമയത്തിനു ശേഷം ഒരു പാത്രത്തിൽ എണ്ണയുമായി അച്ഛൻ മുറിയിൽ പ്രത്യക്ഷനായി. പാത്രത്തിലിരുന്ന എണ്ണ മേശപ്പുറത്തു വെച്ചതിനു ശേഷം അച്ഛൻ ആ മുറിയിലെ കതകടച്ചു കുറ്റിയിട്ടു.ജനാലകൾ തുറന്നിട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല. പുറത്ത് നല്ല തിമിർപ്പൻ മഴ നടക്കുന്നതിന്റെ ശബ്ദം കേൾക്കാമായിരുന്നു. ഏതോ വഴിയിൽ കൂടി തണുത്ത കാറ്റ് മുറിക്കുഉളിൽ അനുഭവപ്പെട്ടു.