ചാരുലത ടീച്ചർ 5 [Jomon] 988

“ചാരു….”

സമനില തെറ്റിയത് പോലുള്ളയവളുടെയാ ചെയ്തികൾ കണ്ടു ഞാൻ വിളിച്ചു…. ശബ്ദമെല്ലാം ഇടറുന്നുണ്ട്…. എങ്കിലും വിളിക്കാതിരിക്കാൻ തോന്നിയില്ല… അതുപോലെയാണ് കരയുന്നത് പാവം….

“മിണ്ടരുത് നീ… ഒരക്ഷരം മിണ്ടരുത്….!!!!

ശക്തിയിലൊരടി കൂടി തന്നിട്ടവൾ എനിക്ക് നേരെ വിരൽ ചൂണ്ടി അലറി……..

“പൊന്നു മോളെ നീയൊന്നു പതിയെ സംസാരിക്ക്…”

പെട്ടെന്നവളുടെ കൈകൾ രണ്ടും കൂട്ടിപിടിച്ചു ഞാൻ പറഞ്ഞു…. അടി കൊള്ളുന്നതിൽ അല്ല പ്രശ്നം… ഇവളുടെ ഒച്ചപ്പാടും ബഹളവും കേട്ടാരെങ്കിലും വന്നാൽ അവരുടെ ഇടികൂടെ ഞാൻ കൊള്ളണമല്ലോ എന്നോർത്താ….

“നിന്നോട് മിണ്ടരുതെന്ന് അല്ലേടാ പറഞ്ഞെ… ഏഹ്…. ഇത്ര ദിവസം പിറകെ നടന്നെന്റെ ഉറക്കം മൊത്തം കളഞ്ഞിട്ട് നിനക്കിപ്പോ എല്ലാം നിർത്തണമല്ലേ… ഏഹ് പറയെടാ…?

എന്റെ തോളിൽ പിടിച്ചു പിന്നിലേക്ക് തള്ളിക്കൊണ്ടവൾ ചോദിച്ചു…. ഇതിപ്പോ ഞാനായോ കുറ്റക്കാരൻ……

“നിന്റെ നാവിറങ്ങി പോയോ…. അന്നവിടെ പിടിച്ചു നിർത്തിയെന്നോട് ഓരോന്നും പറഞ്ഞപ്പോ നീയോർത്തില്ലേ ഞാൻ നിന്റെ ടീച്ചർ ആണെന്ന്… ഏഹ്….. എന്നെകാണുമ്പോ അന്തം വിട്ടത് പോലെ നിൽക്കുമല്ലോ എല്ലാം മറന്ന്…. എന്നിട്ടും നിനക്ക് ഒന്നും വേണ്ടായിരുന്നന്നല്ലേ….?

അവളുടെ വാശി കൂടി വരികയാണ്… ദേഷ്യവും…..

“ചാരു ഞാൻ അങ്ങനെയൊന്നും…!!

“മിണ്ടരുത് നീ… ഞാൻ പറയും നീ മിണ്ടാനാകുമ്പോ…. അപ്പൊ… അപ്പൊ മാത്രം വാ തുറന്നാൽ മതി… കേട്ടല്ലോ..!!!!

എന്റെ തൊട്ട് മുൻപിലേക്ക് കേറി നിന്നുകൊണ്ടവൾ പല്ലുകടിച്ചു ഭീഷണിപ്പെടുത്തി….. അറിയാതെ ആണെങ്കിൽ പോലും ഞാൻ തലയാട്ടി പോയി

“നിനക്കെല്ലാം നിർത്തണമല്ലേ….നിന്നെ വെറുമൊരു സ്റ്റുഡന്റായി കാണണമല്ലേ ഞാൻ… അല്ലേ… പറ.. അതല്ലേ നിന്റെ ആവശ്യം….?

“ചാരു… അത്…”

“ചാരുവല്ല…. ചാരുലത…. നീയെന്നെ പേര് വിളിച്ചാ മതി…. ഇനി കൂടുതൽ ഡെക്കറേഷൻ ഒന്നും വേണ്ട…”

എത്രയൊക്കെ ഞാനടക്കാൻ നോക്കിയിട്ടും പെണ്ണടങ്ങുന്നില്ല…. ഞാൻ ഇങ്ങനെയൊന്നുമല്ല ഉദേശിച്ചത്‌ ശെരിക്കും… എവിടെയൊക്കെയോ എന്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് പോയെന്ന് തോന്നി… അവളോട് പറഞ്ഞു സ്വയം ആശ്വസിക്കാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും ആ വാക്കുകൾ ആണവളിൽ ദേഷ്യമുണ്ടാക്കിയത്…