ദിവ്യാനുരാഗം 11 [Vadakkan Veettil Kochukunj] 1503

” പറ നിനക്കെന്നോട് വെറുപ്പാണോ അജ്ജൂ…ഞാൻ സോറി പറഞ്ഞതല്ലെ പലവട്ടം…പിന്നെന്താ എന്നോട് മിണ്ടാത്തെ…. ”

ഇത്തവണ അവൾ പറയുമ്പോൾ മുഖത്തൊരു ചിരിയുണ്ടായിരുന്നു…കാരണം പുറകെയുള്ളവൾ ഇത് കാണില്ലല്ലോ…അത് കണ്ടപ്പൊ എനിക്കും ചെറുതായി ചിരി വന്നു പക്ഷെ കടിച്ചു പിടിച്ചു…ഇതൊക്കെ കണ്ട് നന്ദു കിളി പാറി നിൽപ്പുണ്ട്…

” എത്ര സങ്കടത്തോടെയാ ഞാൻ ഇരിക്കുന്നേന്നറിയോ… ഭക്ഷണം പോലും കഴിക്കാൻ തോന്നുന്നില്ല… അത്രമാത്രം ഇഷ്ടാ എൻ്റെ ഈ അജ്ജുവെ എനിക്ക്… ”

അവൾ വാക്കുകളിലൂടെ തകർത്തഭിനയിക്കുമ്പോൾ ഒരു നിമിഷം ഞാൻ ആ വാക്കുകളിൽ അലിഞ്ഞ് ചേർന്നു പോയി…അവൾ ശരിക്കും അതെന്നെ നോക്കി ഒന്ന് പറഞ്ഞെങ്കിൽ എന്ന് ഞാൻ കൊതിച്ചു പോയി…

” ഇനിയും എന്നെ വിട്ട് അകലല്ലേ അജ്ജൂ…അത് അത് ചിലപ്പൊ എനിക്ക് താങ്ങാൻ പറ്റില്ലാ…ഞാൻ വല്ല കടും കൈയും ചെയ്യ്തു പോവും… ”

ഇത്തവണ അവൾ പറഞ്ഞതിന് ശേഷം കണ്ണിൽ നിന്ന് ഇത്തിരി വെള്ളം കൂടി വരുത്തി…തിരിഞ്ഞൊരൊറ്റ നടത്തം…ഇതൊക്കെ കണ്ട് ആതിര ആകെ ഫ്ലാറ്റ്…ദിവ്യയുടെ ആ അഭിനയം കണ്ട് ഓസ്കാർ മോഷ്ടിച്ചാണേലും അവൾക്ക് അത് നൽകണം എന്നെനിക്ക് തോന്നിപ്പോയി…

” കുഞ്ചു പോകല്ലേ…നിൽക്ക്… ”

അത്രയും നേരം മൗനത്തിൽ നിന്ന ഞാൻ അവളുടെ പോക്ക് കണ്ട് പുറകീന്ന് വിളിച്ചു…പക്ഷെ അവൾ തിരിഞ്ഞു നടക്കുക തന്നെയായിരുന്നു… അതോടെ ഞാനും പുറകെ നടന്നു…ആദ്യം പക്ഷെ ആതിരയുടെ മുന്നിൽ ഒന്ന് നിന്നു…

” കണ്ടല്ലോ…ഇതാ ഞാൻ നിന്നോട് വേണ്ടാ… വേണ്ടാന്ന് പറഞ്ഞത്…നീ കുറച്ച് മുന്നേ പറഞ്ഞല്ലോ ഇല്ലാത്ത പ്രേമ കഥ പറഞ്ഞെന്ന്…ആ ഇല്ലാത്ത പ്രേമ കഥയിലെ നായിക ആണ് ആ പോകുന്നത്…ദിവ്യ… ഈ അർജ്ജുൻ്റെ ദിവ്യ… മനസ്സിലായോ….”

ഞാൻ ആതിരെയെ നോക്കി ഒരു വിജയഭാവത്തിൽ പറഞ്ഞതും…അവൾ ഞെട്ടികൊണ്ട് തലയാട്ടി…അവളോട് പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ എൻ്റെ ഉള്ളിൽ നിന്നും ആരോ പറയിച്ച പോലെ ആയിരുന്നു എനിക്ക് തോന്നിയത്…അതോടെ ഞാൻ അടുത്തുള്ള നന്ദുവേയും വിളിച്ച് ദിവ്യയുടെ പിന്നാലെ കോളേജിന് വെളിയിലേക്ക് നടന്നു…

കോളേജിന് പുറത്ത് ഞങ്ങളേയും കാത്ത് ചേട്ടത്തി ചിരിയോടെ ഉണ്ടായിരുന്നു…എല്ലാം ഒപ്പിച്ചു വെച്ചിട്ട് ഒന്നും അറിയാതെ പോലെ നിൽക്കുവാ…മുന്നേ നടന്ന ദിവ്യ വേഗം പുള്ളിക്കാരിയുടെ പുറകെ കയറി നിന്നു…