ദിവ്യാനുരാഗം 11 [Vadakkan Veettil Kochukunj] 1503

അതും പറഞ്ഞ് ചേച്ചി ഒരു ചിരിയോടെ തിരിഞ്ഞു നടന്നു…ഒരു വഴിയും ഇല്ലല്ലോ…പിന്നെന്ത് ചെയ്യാനാ… പിന്നെ വയറ് കെടന്ന് തെറിവിളിക്കുന്നത് കൊണ്ട് ഞാനും പിന്നാലെ ചെന്നു…അപ്പോഴേക്കും ഉമ്മറത്ത് അച്ഛനും അമ്മയും ദിവ്യയും ഉണ്ടായിരുന്നു…പുറകേ ഞാനും ചേട്ടത്തിയും കേറി…അപ്പോഴായിരുന്നു പണ്ട് ഒരുപാട് തവണ അച്ഛനൊപ്പം കണ്ട അച്ഛൻ്റെ ചങ്ങാതിയേയും അവിടെ കണ്ടത്…ഇനി ഇങ്ങേര് ചേട്ടത്തിയുടെ റിലേറ്റിവാണൊ…

” മോള് വല്ലാതെ ക്ഷീണിച്ചല്ലൊ… ”

ഉമ്മറത്തുള്ള ദിവ്യയുടെ താടിക്ക് കൈ പിടിച്ച് കുലുക്കി അച്ഛൻ ചോദിച്ചു…അതിനവൾ പുഞ്ചിരിച്ച് തലയാട്ടി…ഇങ്ങേർക്കെങ്ങനെ ഇവളെ അറിയാം…ചെലപ്പൊ അമ്മ പറഞ്ഞു കൊടുത്തു കാണും…

” അവളല്ലേലും ഒന്നും മര്യാദയ്ക്ക് കഴിക്കില്ലടാ…എന്തേലും പറഞ്ഞാൽ നമ്മളെ ചാടിക്കടികും… ”

അച്ഛൻ്റെ കൂട്ടുകാരനായിരുന്നു ആ ശബ്ദത്തിന്റെ ഉടമ…അതോടെ ഞാൻ നിന്ന് പരുങ്ങി…ഇനി ഇത് ഇങ്ങേരുടെ സന്താനം ആണോ… ”

” അത് പിന്നെ അങ്ങനല്ലേടാ വിനൂ… നിന്റെ സ്വഭാവം കണ്ടല്ലേ അവള് പഠിക്കുക… ”

അച്ഛൻ്റെ വായിൽ നിന്ന് വീണത് കേട്ട് എൻ്റെ കിളി പാറി…അപ്പൊ ഇങ്ങേരുടെ കൂട്ടുകാരൻ്റെ മോളാണോ ഈ സാധനം….അന്നിവളുടെ ഐഡൻറിറ്റി കാർഡ് നോക്കി തെറി വിളിച്ചത് ഓർമ്മയുണ്ട് ദിവ്യ വിനോദ് അപ്പൊ വിനു മീൻസ് വിനോദ്….. ഞാൻ മനസ്സിൽ കണക്ക്കൂട്ടി ദിവ്യയെ ഒന്ന് പാളി നോക്കി…അപ്പൊ പിന്നെ ഇവളെ ഞാൻ എന്താ ഇതിന് മുന്നേ ഒന്നും കാണാതെ പോയെ…അമ്മയും ഇതൊന്നും അന്ന് പറഞ്ഞില്ലല്ലോ…

” അല്ല മോനെന്താ ആലോചിക്കുന്നെ.. എന്നെ അറിയോ നിനക്ക്… ”

എൻ്റെ ആലോചന കണ്ട് അങ്ങേര് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു…

” ഹാ കുറച്ചു തവണ അച്ഛനൊപ്പം കണ്ട ഓർമ്മയുണ്ട്…അച്ഛൻ്റെ കൂട്ടുകാരനല്ലേ… ”

ഞാനും തിരിച്ചൊരു ചിരിയോടെ മറുപടി നൽകി…

” ആ അത് തന്നെ അങ്ങനെ സംഭവിച്ചു പോയി… പിന്നെ കുറച്ചായി നാട്ടിൽ ഒന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല അതാ കാണാഞ്ഞത്…. ”

അങ്ങേരെന്നെ നോക്കി സൗഹൃദം പങ്കുവെക്കുപോലെ വിശേഷങ്ങൾ പറഞ്ഞു…അതൊക്കെ ഞാൻ കേട്ടിരുന്നു…അപ്പൊ നാട്ടിൽ ഇല്ലായിരുന്നു അതാ പുള്ളിക്കാരനെ കാണാതിരുന്നത്…

” പിന്നെ മോനെ പറ്റി ഇവളും…ആര്യയും ഓക്കെ പറയാറുണ്ടായിരുന്നു… ”

അങ്ങേര് ദിവ്യയെ നോക്കി പറഞ്ഞതും…ഇവളെന്നെ കൊണ്ട് എന്ത് തേങ്ങയാണ് പറയൽ എന്നായിരുന്നു എൻ്റെ ചിന്ത…അങ്ങനെ അല്പം സംസാരമൊക്കെ ആയപ്പോഴേക്കും സമയം കടന്നു പോയി…സൂര്യയുടെ വായിൽ നിന്ന് ഉള്ളിൽ കയറിയപ്പോൾ നല്ല തെറി കേട്ടു പോസ്റ്റാക്കിയതിന്… അല്ലേലും രാഹുവും കേതുവും കൂട്ടി കീഴിക്കുന്നെടുക്കെ നമ്മുക്കെന്ത് കാര്യം…അതല്ലേ മുങ്ങിയത്… പിന്നെ ഭക്ഷണവും കഴിച്ച് അവസാനം പോകാൻ ഒരുങ്ങി…എല്ലാവരും പരസ്പരം യാത്രപറഞ്ഞു… നിശ്ചയം രണ്ടാഴ്ച കഴിഞ്ഞ് നടത്താനായിരുന്നു തീരുമാനിച്ചത്…അത് പറയാൻ മറന്നു…അങ്ങനെ ഇറങ്ങാൻ നേരം ദിവ്യ നാളെത്തെ കാര്യം മറക്കരുതെന്ന് ഓർമ്മപെടുത്തിയിരുന്നു…അതിന് ഞാൻ ഇല്ലാ എന്ന് തലയാട്ടിയിറങ്ങി…