ദീപികയുടെ രാത്രികള്‍ പകലുകളും 6 [Smitha] 346

അടുത്ത നിമിഷം അവളിലേക്ക് ആസ്ത്രമഴപോലെ വെളുത്ത കൊഴുപ്പ് തുള്ളികള്‍ സംഹാരവീര്യത്തോടെ കത്തിത്തരിച്ചുതെറിച്ചു.

“ആഹ്!”

ഞാന്‍ സുഖം കൊണ്ട് ഉച്ചത്തില്‍ അമറി.

ഞാന്‍ പിന്നെ ശക്തിയായി ശ്വാസം കഴിച്ചുകൊണ്ട് അവളിലേക്ക് വീണു. അവളെന്നെ ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ച് തഴുകി.

“നല്ല സുഖം കിട്ടിയോ?’

അവളെന്‍റെ കാതില്‍ മന്ത്രിച്ചു.

“ഒരുപാട്…”

ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.

അങ്ങനെ പത്ത് മിനിറ്റോളം കടന്നുപോയിക്കാണണം.

“ഉറങ്ങിയോ കാര്‍ത്തി?”

ദീപിക ചോദിച്ചു.

“ഇല്ല…എനിക്ക് ബാക്കി കേള്‍ക്കണം…”

ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.

“ബെഡിലേക്ക് പുള്ളി വന്നു…”

അവള്‍ തുടര്‍ന്നു.

“എന്‍റെ അടുത്ത് കിടന്നു…”

“എന്നിട്ട്…”

“എന്നിട്ട് അയാള് പറഞ്ഞു, ദീപികെ, നിനക്കിത്രേം കഴപ്പ് വരണങ്കി ചെറുപ്പത്തിലെ നിനക്ക് കളി സുഖം കിട്ടിക്കാണണം..എനിക്ക് അതൊന്നറിയണല്ലോ എന്ന് അയാള്‍ പറഞ്ഞു…”

“അതിനു ചെറുപ്പത്തില്‍ നീ ഭയങ്കര ഡീസന്‍റ്റ് അല്ലാരുന്നോ? നെനക്ക് അങ്ങനെ എക്സ്പീരിയന്‍സ് ഒന്നും ഇല്ലാന്നല്ലേ നീ പറഞ്ഞെ? നീ വിര്‍ജിന്‍ അലല്ലാരുന്നോ എന്‍റെ കൈയ്യില്‍ കിട്ടുന്ന ടൈമില്‍?”

പെട്ടെന്ന് ദീപിക വിഷാദഭാവത്തോടെ എന്നില്‍ നിന്നും മുഖം തിരിച്ചു.

“എന്നാ പറ്റീടീ?”

ഞാന്‍ അവളുടെ മുഖം കയ്യിലെടുത്ത് എന്‍റെ മുഖത്തിന്‌ നേരെ തിരിച്ചു.

“പറ പെണ്ണെ..എന്നാ പറ്റീത്?”

അവള്‍ വിഷാദത്തില്‍ നിന്നും പുറത്ത് വരാന്‍ ഭാവമില്ലന്നു എനിക്ക് തോന്നി.

“ഇത്രേം ഫ്രീ ആന്‍ഡ് ഫ്രാങ്കായ കാര്‍ത്തി, നിന്‍റെ അടുത്ത് ഞാന്‍ വലിയൊരു സീക്രട്ട് ഒളിപ്പിച്ചു വെച്ചു…”

“എഹ്? എന്ത് സീക്രട്ട്?”

എനിക്ക് വിശ്വസിക്കാനായില്ല.

“അത്….”

“എടീ എന്നായാലും പറ! നീ സുധാകരനെ കളിക്കുന്നതിനേക്കാള്‍ വലിയ കാര്യം ഒന്നും ആയിരിക്കില്ലല്ലോ അത്!”

“അതല്ല, ഇത്രേം കാലം ഞാനത് മറച്ചു വെച്ചില്ലേ….”

“എന്താ നീ ഇത്രേം കാലം മറച്ചുവെച്ചേ?”

ദീപിക എന്‍റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. പിന്നെ നോട്ടം മാറ്റി.

“ഞാന്‍ …. ഞാന്‍ വിര്‍ജിന്‍ അല്ലാരുന്നു കാര്‍ത്തി നീ എന്നെ കെട്ടുമ്പം…”

ഞാനവളെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി. ഞാന്‍ എന്താണ് പറയാന്‍ പോകുന്നത് എന്നറിയാന്‍ അവളുമെന്നെ നോക്കി.

“ഹഹഹഹ….”

അല്‍പ്പ നേരം അവളെ നോക്കി നിന്നതി ന് ശേഷം ഞാന്‍ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.

“ശരി!”

ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.

“അത് ഞാന്‍ ക്ഷമിച്ചിരിക്കുന്നു….പക്ഷെ ദീപികെ, നീ എന്നോട് പറയാതെ അയാളോട് പറയാന്‍ എന്നാ കാരണം…”