നവവധു 14 [JO] 730

ഞാൻ നേരെ കാന്റീനിലേക്ക് നടന്നു. ക്ലാസ്സിൽ കയറാൻ തോന്നുന്നില്ല. എത്ര ആയാലും അവളോടൊപ്പം ഇരിക്കാൻ ഒരു ചമ്മൽ. ബാക്കിയുള്ളവരുടെ ഒരു ആക്കിയ ചിരി ഉണ്ടാവുമല്ലോ…അതൊന്നു കുറഞ്ഞിട്ടു അടുത്ത പിരീഡ് കയറാം.

പോയൊരു ചായയും കുടിച്ചു നേരേവന്നു പാർക്കിൽ പോയിരുന്നു. ചുമ്മാ മറ്റേ ഫോട്ടോ എടുത്തുനോക്കി. എടുത്തവൻ എന്തായാലും കൊള്ളാം. കിടു ഷോട്ട്…ആ ഞെട്ടിയ ഭാവം അതുപോലെ തന്നെ ഒപ്പിയെടുത്തിട്ടുണ്ട്. കീറിക്കളയാൻ മനസ്സ് വരാതെ ഞാനത് ഭദ്രമാക്കി പേഴ്‌സിൽ തന്നെ വെച്ചു. എന്നിട്ട് കോളെജിൽ ഫോട്ടോ എടുത്തവനെ എങ്ങനെ കണ്ടുപിടിക്കാം എന്നാലോചിച്ചു തലപെരുക്കി….

പുതുമണവാളോ…..പെട്ടന്നൊരു വിളി. നോക്കിയപ്പോൾ ജന്മനായുള്ള ആ ആക്കിയ ഇളിയുമായി വിശാൽ. ഒപ്പം ശ്രീയും.

പോ മൈരേ… എനിക്ക് ആ വിളി അരോചകമായി തോന്നി.

ഹ ദേഷ്യപ്പെടാതെ അളിയാ….അവൻ വന്നെന്നെ ചേർത്തുപിടിച്ചു.

ഞാൻ ആ കൈ തട്ടിമാറ്റി ചുറ്റും നോക്കി. എവിടെ??? റോസ് എവിടെ???

നോക്കണ്ട…അവള് പോയി…. എന്റെ മനസ്സ് വായിച്ചിട്ടെന്ന പോലെ ശ്രീ പറഞ്ഞു.

പോയോ??? എങ്ങോട്ട്??? ഞാൻ അമ്പരന്നു ചോദിച്ചു.

അവള് അപ്പഴേ പ്രാഞ്ചിയേട്ടന്റെ കൂടെപ്പോയി….. വിശാലാണത് പറഞ്ഞത്.

അയ്യോ…. എന്റെ ഉള്ളിലെ നിലവിളി അറിയാതെ പുറത്തുവന്നു…

ഹാ പോട്ടഡാ അളിയാ… നമ്മക്ക് നാളെ കെട്ടിപ്പിടിക്കാന്നെ…. അവന്റെ ഊമ്പിയ കോമഡി.

പോടാ കുണ്ണേ…. ആ മൈരൻ ഇന്നവളെ കൊല്ലും. ഛേ…. ഞാൻ തലയിൽ കൈവെച്ചു.

ഓ… അത് ഞാനോർത്തില്ല… വിശാൽ കുറ്റം സമ്മതിച്ചു.

ഏയ്… അങ്ങേര് കലിപ്പിൽ ഒന്നുമല്ല…. കൂൾ ആയിരുന്നു. ഇന്ന് നിക്കണ്ട എന്നും പറഞ്ഞു വിളിച്ചപ്പോൾ പോയതാ അവള്….. പേടിക്കാനൊന്നുമില്ല….. ശ്രീ പറഞ്ഞത് അത്രക്കങ്ങോട്ട് വിശ്വസിച്ചില്ലങ്കിലും മനസ്സിൽ ചെറിയൊരു ആശ്വാസം കിട്ടി.

പെട്ടന്നാണ് ഫോൺ ശബ്‌ദിച്ചത്. നോക്കിയപ്പോൾ അച്ചു.

ഇവളെന്താ ഈ സമയത്തു??? പിറുപിറുത്തുകൊണ്ടു ഞാൻ ഒരു വട്ടം ആലോചിച്ചു.

ആരേലും പറഞ്ഞറിഞ്ഞു നിന്റപ്പൻ ഇങ്ങോട്ട് പോന്നുകാണും…. വിശാലിന്റെ പ്രവചനം.

പോ മൈരേ… ഇവിടെ തീ പിടിച്ചു നിക്കുമ്പഴാ അവന്റെ…. ഞാൻ പറയാൻ വന്ന തെറി ശ്രീ നിക്കുന്നത്കൊണ്ട് വിഴുങ്ങിയിട്ട് കോളെടുത്തു.

ജോക്കുട്ടാ…. പേടിച്ചരണ്ടപോലുള്ള അച്ചുവിന്റെ നിലവിളിയാണ് കെട്ടത്.