നീലത്താമര [ഉർവശി മനോജ്] 273

എന്റെ പരുങ്ങൽ കണ്ട് കണ്ണിറുക്കി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ചേട്ടൻ പറഞ്ഞു.

ചാര നിറത്തിലുള്ള ഇന്റർ ലോക്ക് പാകിയ മുറ്റത്ത് കൂടെ അകത്തേക്ക് നടന്നു. വീടിനോട് ചേർന്നുള്ള വിശാലമായ പുൽത്തകിടി കാടു കയറി നശിച്ചു കിടക്കുന്നു , അതിന്റെ മധ്യ ഭാഗത്തായി ആകാശ നീല പെയിന്റ്‌ അടിച്ച ഒരു വാട്ടർ പൂൾ വെള്ളമില്ലാതെ വറ്റി വരണ്ടു കിടക്കുന്നു , ഉണങ്ങിയ താമരയുടെ അവശിഷ്ടങ്ങളും ആ പൂളിൽ കാണാം.
വീടിന്റെ പെയിന്റ് ഒക്കെ അടിച്ചിട്ട് വർഷങ്ങൾ ആയത് പോലെ തോനുന്നു.
കുട്ടികൾ ചവിട്ടി നടക്കുന്ന ചെറിയൊരു സൈക്കിൾ പോർച്ചിന്റെ തൂണിൽ ചാരി വെച്ചിരിക്കുന്നു.

‘ആഡംബര കോളനിയുടെ നടുക്ക് ആണെങ്കിലും എവിടെയൊക്കെയോ ഒരു ദാരിദ്ര്യം ഫീൽ ചെയ്യുന്നുണ്ടല്ലോ’
ഞാൻ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു.

ജിബിഷ് ചേട്ടൻ കോളിംഗ് ബെൽ അമർത്തി ഏതാനും നിമിഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഡോർ തുറന്ന് മധ്യവയസ്കയായ ഒരു സ്ത്രീ പുറത്തേക്ക് വന്നു. നര കയറിയ തലമുടി ഡൈ അടിച്ച് കറുപ്പിച്ചത് ആണെന്ന് വ്യക്തം , അവരുടെ മറ പറ്റി നാലഞ്ച് വയസ്സ് തോന്നിക്കുന്ന ഒരു ആൺകുട്ടിയും ഉണ്ടായിരുന്നു.

“ഹേ .. ജിബീഷ് എത്ര നാളായി കണ്ടിട്ട് ഇങ്ങോട്ടുള്ള വഴിയൊക്കെ ഓർമ്മയുണ്ടോ ? .. വരൂ അകത്തേക്ക് വരൂ “

ഷാൾ ഇല്ലാതെ അവർ ധരിച്ചിരുന്ന ചുരിദാറിന്റെ ടോപ്പിൽ കൂടെ മുഴുത്ത മുലകൾ പുറത്തേക്ക് തള്ളി നിന്നിരുന്നു. അല്പം ചാടിയ അടിവയറിൽ ചുരിദാറിന്റെ പാന്റ് കെട്ടി വെച്ചിരിക്കുന്നത് വ്യക്തമായി കാണാം. ഷേപ്പ് ചെയ്ത് നിർത്തിയിരിക്കുന്ന കട്ടി കൂടിയ പുരികങ്ങളും കൊഴുത്ത കൈകളും മലർന്ന കീഴ് ചുണ്ടുകളും വിയർപ്പിന്റെ നനവ് തെളിഞ്ഞു കാണുന്ന കക്ഷ ഭാഗവും ഒരു നിമിഷം ഞാൻ നോക്കി നിന്നു.

“തിരക്കായത് കൊണ്ടാണ് ആന്റി ഇങ്ങോട്ട് വരാതിരുന്നത് ”
അകത്തേക്ക് കയറുന്നതിനിടയിൽ ചേട്ടൻ പറഞ്ഞു. മടിച്ചു നിന്ന എന്നോട് അകത്തേക്ക് ചെല്ലുവാൻ ചേട്ടൻ ആംഗ്യം കാണിച്ചു.