ന്യൂ ജനറേഷൻ 5 [Monkey D. Luffy] 207

ചെറുക്കൻ അച്ചായന് നേരേ രണ്ടു കയ്യും കൂപ്പി തൊഴുതു. അവന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി. അവൻ വാവിട്ട് കരഞ്ഞു.

അച്ചായൻ : വാ തുറ.

ചെറുക്കൻ വായ തുറന്നു.

അച്ചായൻ പോക്കറ്റിൽ നിന്ന് നൂറിന്റെ രണ്ടു നോട്ട് മടക്കി അവന്റെ വായിൽ കേറ്റി വച്ചു. എന്നിട്ട് തോക്ക് തോളിൽ കേറ്റി തിരിഞ്ഞു നടന്നു. മൂന്ന് പേരും ജീപ്പിൽ കയറി.

ജീപ്പ് തിരിച്ചു മലയിറങ്ങാൻ തുടങ്ങി.

പോകുന്ന വഴി രാഘവൻ നായർ ചോദിച്ചു : അവനെ എന്താ കൊല്ലാഞ്ഞത്.

അച്ചായൻ : അത് ഞാൻ ആ പെണ്ണിന് കൊടുത്ത വാക്കാ സഹകരിച്ചാൽ ചെറുക്കനെ വെറുതെ വിട്ടേക്കാമെന്നു. ആണുങ്ങൾ വാക്ക് മാറില്ല.

ജീപ്പ് മലയിറങ്ങി.

 

അച്ചായന്റെ കഥ കേട്ടു മേടവും ഷീബയും കോരിത്തരിച്ചിരുന്നു.

സാർ : അതൊക്കെ പഴയ കഥ. അച്ചായന് ഒരെണ്ണം ഒഴിക്കട്ടെ. ഇന്നിനി ഇവിടെ കൂടാം, തൊട്ടുകൂട്ടാൻ ഇവൻ ഉണ്ടല്ലോ.

എന്നെയാണ് സാർ ഉദേശിച്ചത്‌.

അച്ചായന്റെ ചെരുപ്പ് ഞാൻ നക്കി വൃത്തിയാക്കിയിരുന്നു. അച്ചായൻ മദ്യത്തിന്റെ ഗ്ലാസ് കയ്യിൽ എടുത്തു. എന്റെ അടുത്ത് വന്നു. എന്റെ തലയിലും മുഖത്തും ഒക്കെ തലോടി. അച്ചായൻ ഞാൻ നക്കി വൃത്തിയാക്കിയ ചെരുപ്പ് കയ്യിൽ എടുത്തു.

അച്ചായൻ : ഹാ കൊള്ളാല്ലോ. ഇവനെ ഇനി എനിക്ക് വേണ്ട. ഇവൻ പറഞ്ഞ പണിയെല്ലാം വെടിപ്പായി ചെയ്തു. മിടുക്കൻ.

അച്ചായൻ വീണ്ടും എന്റെ മുഖത്ത് തലോടി.

അച്ചായൻ : നീ അടിക്കുവോടാ.

ഞാൻ : ഇല്ല സാർ.

അച്ചായൻ : അതെന്നാടാ. ഈ സിനിമയൊക്കെ ആകുമ്പോൾ രണ്ടെണ്ണം അടിക്കണം എന്നാലേ ഒരു വില കാണു.

സാർ : ഇവൻ പതുക്കെ പഠിച്ചോളും അച്ചായാ, പയ്യനല്ലേ.

ഷീബ : അച്ചായന് ഇവനെ വേണ്ടെങ്കിലും ഞങ്ങൾക്ക് ഇന്ന് ഇവനെ വേണം അല്ലേ മോളേ.

ഷീബ മേഡത്തിന്റെ തുടയിൽ കൈ വെച്ചു പറഞ്ഞു.

മേടം മനസ്സിലാവാത്ത പോലെ അഭിനയിച്ചു.

മേടം : അതെ ഇന്ന് എനിക്കും ചേച്ചിക്കും നിന്നെ ശെരിക്കൊന്നു കയ്യിൽ കിട്ടണം. എങ്കിലേ നീ ചിലതൊക്കെ പഠിക്കു.

1 Comment

Add a Comment
  1. ഇത്തരം വന്യമായ ഹ്യുമിലിയേഷൻ സഹിക്കുന്നില്ല.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *