പേരില്ലാത്ത സ്വപ്നങ്ങളിൽ ലയിച്ചു 6 [Malini Krishnan] 248

“എന്തായാലും എന്റെ പേര് പ്രിയാ.”

“ഓ നിങ്ങൾക്ക് ഒക്കെ പേര് ഉണ്ടല്ലേ. എന്റെ പേരും പിന്നെ പറഞ്ഞ മതിയെന്നാണ് അവൾ പറഞ്ഞത്.”

“അപ്പൊ നിങ്ങൾ പരസ്പരം കാണുമ്പോ എന്താ വിളിക്ക, അല്ലെങ്കിൽ അവൾ നിന്നെ കണ്ടില്ല അവൾ കുറച്ച ദൂരെ ആണ് അപ്പൊ നീ അവളെ എന്ത് വിളിക്കും.”

“അറിയില്ല, ഡി എന്ന് ഉറക്കെ വിളിക്കും അല്ലാതെ വേറെ ഒന്നും ഇല്ല.” ഞാൻ പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ എന്തക്കയോ പറഞ്ഞ് ഞങ്ങൾ നീതുവിന്റെ വീട്ടിൽ എത്തി. കൂറേ വളവും തിരിവും എല്ലാമായിട്ട് ആകെ കുഴപ്പിക്കുന്ന ഒരു യാത്ര ആണ് അവളുടെ വീട്ടിൽ പോവുക എന്ന് ഉള്ളത്, പല തവണ വന്നാലും ഇങ്ങോട്ടേക്കു വഴി തെറ്റും.

“ഹാ നിങ്ങൾ എത്തിയോ, കേറി വാ എല്ലാരും.” നീതു ഞങ്ങളെ ഉള്ളിലേക്കു വിളിച്ചു. കിച്ചുവും അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു, എത്രയും പെൺപിള്ളാരുടെ ഇടയിൽ എനിക്ക് ഒരു കൂട്ടിന്.

“ഇരിക്ക് എല്ലാരും, എന്താ നിങ്ങളുടെ ഒക്കെ പേര്” നീതു അവരോട് ചോദിച്ചു. എന്റെ മനസ്സിൽ ഒരു ലഡു പൊട്ടിയ ഫീൽ. അവൾടെ മുഖത്ത് ഒരു പരിഭവവും ഞാൻ ശ്രേധിച്ചു. അങ്ങനെ ഓരോരുത്തർ ആയി പേര് പറഞ്ഞു

“പ്രിയാ” “മീര” രണ്ടാളും പേര് പറഞ്ഞു. എന്നെ പോലെ തന്നെ അവളുടെ കൂട്ടുകാരികളും അവളെ ആകാംഷയോടെ നോക്കി.

“രമ്യ” എന്ന് അവൾ പറഞ്ഞു. എന്റെ ഉള്ളിൽ ഒരു മഞ്ഞ് വീണ പോലെ ഒരു സുഖം. ഇത്രെയും കാലത്തിന് ശേഷം അവളുടെ പേര് എനിക്ക് കിട്ടി. പക്ഷെ പെട്ടന് ഒന്ന് ആലോചിച്ചപോ അന്ന് കണ്ടുപിടിച്ചപ്പോ അവളുടെ പേര് ഇത്ര ചെറുത് അല്ലായിരുന്നു. ഞാൻ വേഗം ഫോൺ എടുത്തിട്ട് അവളുടെ പേര് നോക്കി… *a**i*a, ഈ പേര് രമ്യ ആയിട്ട് ഒട്ടും ചേർച്ച ഇല്ലാത്ത പോലെ തോന്നി, അപ്പോഴാണ് പ്രിയാ എന്റെ ചെവിയിൽ വന്ന പറഞ്ഞത് അത് അവരുടെ കൂടെ വരാത്ത ആ കൂട്ടുകാരിയുടെ പേര് ആയിരുന്നു എന്ന്.

ഒരു ബോൾ എറിഞ്ഞ് വിക്കറ്റ് കിട്ടിയതിന് ശേഷം അത് നോ ബോൾ ആയിരുന്നു എന്ന് അറിയുമ്പോ ഉള്ള അവസ്ഥ ആയിരുന്നു എന്റെ അവസ്ഥ. അവിടെ അതികം ഇരിക്കാതെ ഞങ്ങൾ കുളത്തിലേക്കു പോയി. ഞാനും കിച്ചുവും ഡ്രസ്സ് എല്ലാം മാറിയതിന് ശേഷം ആണ് പോയത്.അവൾ ഒരു കൃതാർ ടോപ്പും പാന്റും ആയിരുന്നു വേഷം. അങ്ങനെ നടന്ന് ഞങ്ങൾ കുളത്തിൽ എത്തി, അപ്പൊ ഞാൻ അവളോട് ചോദിച്ചു