വെള്ളിയാം കല്ല് 4 [Zoro] 197

പിന്നീട് കുറച് നേരം ഞങൾ കുറെ തള്ളും വളിപ്പും പറഞ്ഞോടിരുന്നു…. അവസാനം നമിത മിസ്സ് പിരീഡും കഴിഞ്ഞ് പുറത്തേക്ക് പോകുന്നത് കണ്ടപ്പോഴാണ് ഞാൻ അവനോടുള്ള സംസാരം നിർത്തിയെ… എന്നിട്ട് മസ്സിനെ വിനയപൂർവ്വം നോക്കി…..

അവിടെയും ഒരു കടാക്ഷം തരാതെ മിസ്സ് ഞങ്ങളെ കടന്ന് സ്റ്റാഫ് റൂമിലോട്ട് ഒരു കുണുങ്ങി കുണുങ്ങി നടത്തമായിരുന്നു… പിന്നാലെ ഞാൻ പോവാനിന്നിട്ടും വിഷ്ണുവിനെ എൻ്റെ പിറകെ കാഞ്ഞാനത് കൊണ്ട് ഞാനവനെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി…..

അന്നേരം എനിക്കവനിൽ കാണാൻ കഴിഞ്ഞത് 🎵കണ്ണിടയിൽ കാമനോട്ടം… ഈ മൈരൻ്റെ കാമ നോട്ടം….. ആ ല ല ല ലാ….🎵 ചന്തിയാട്ടി പോവണ നമിത മിസ്സിനെ ചൂഴ്ന്നു നോക്കുവാണു കക്ഷി…..

അവനെ പറഞ്ഞിട്ടും കാര്യമില്ല നല്ല മത്തങ്ങ പോലെ ഉരുട്ടി വച്ചേക്കുവല്ലേ…. പടച്ചോനെ ഇതൊക്കെ ഒർജിനലാണോ വെപ്പാണോ…. ആർക്കറിയാം….

ഡാ…. കോപ്പെ….. നെനക്കിനിയും മതിയായില്ലേ….. “”””….

അതിനവൻ എന്നെ നോക്കി വെളുക്കനെ ചിരിച്ചതെയുള്ളൂ…

വന്നൂഡ് ശൈത്താനെ.. അവനിന്ന് ഒലിപ്പിക്കുവാ… “”””

ഇവിടെ ഒരു കിണ്ടി കൊണ്ടുള്ള പ്രശ്നം സോൾവാകിയില്ല… അതിൻ്റെ ഇടയിൽ ഇതൂടി…..

അവനെയും തള്ളിച്ച് സ്റ്റാഫ് റൂമിൽ കയറിയപ്പോൾ അവിടെ നമിത മിസ്സിനെ കൂടാതെ വേറെ രണ്ടു മിസ്സുമാരും ഉണ്ടായിരുന്നു…..

അതോണ്ട് ഞാൻ എൻ്റെ മാന്യത കൈവിടാതെ അവരോട് സംസാരിക്കാൻ നിർബന്ധിതനായി…..

മ്മ്…. ന്താ….. “”””” അവിടുന്ന് വലിഞ്ഞ് തിരിഞ്ഞ് കളിക്കണ എന്നെയും വിഷ്ണുവിനെയും സംശയത്തോടെ നോക്കിക്കൊണ്ട് അവിടെയുള്ള വിസ്മയ മാം ചോദിക്കുകയുണ്ടായി…