വെള്ളിയാം കല്ല് 4 [Zoro] 197

മനസ്സിൽ ദൈവത്തെ സ്തുതിച്ചോണ്ട് .. ഇപ്പൊള്ള കലക്ക് വെള്ളം എങ്ങനെ തെളിനീരാക്കുമെന്നുള്ള അല്‌കൃഷ്ട കുലാപനത്തിൽ ഞാനപയം കൊണ്ടു….. തെളിച്ച് പറഞ്ഞാ തീനു ഊരാനുള്ള വഴി തപ്പിക്കൊണ്ടിരുന്നൂന്ന്….

പിന്നീടങ്ങോട്ട് ക്ലാസ്സ് കഴിയും വരെയാലും…തിന് പരിഹാരം കണ്ടേ മതിയാകൂന്ന് ഞ്യാ തീരുമാനിച്ചു…. വേറേ വഴിയില്ലെ അതൊണ്ടാ…….

അയിനിപ്പോ അവസാന അടവായി നമിതയുടെ കയ്യോ കാലോ പിടിച്ചിട്ടാലും നന്ന് ചെയ്ത് തെറ്റിന് ങ്ങനെ മാപ്പ് പറയുമെന്നാണ് ഞാൻ ചിന്തിച്ചൂട്ടിയത് മൊത്തം….. ന്നാ….

ൻ്റെ അടുത്തിരിക്കുന്ന വിഷ്ണു… അഭിപൂരിതമായി അവനെന്തോ കാര്യമായി അലോയിക്കുന്നത് കണ്ടതും….. ഇനി ഇവനും എന്നെ പോലെ ഇതിൽ നിന്നും ഊരാനുള്ള വല്ല ഐഡിയയും കണ്ടുവെച്ചുക്കാണുമല്ലോ എന്നാ ഒരിക്കലും നടക്കാൻ സാധ്യത ഇല്ലാത്ത കാര്യായിട്ട് പോലും ഞ്യാ ചുമ്മാ കുറച് ആശ്വാസത്തനായി അവനോടായി ചോദിക്കാൻ തന്നെ തീരുമാനിച്ചു…..

ചോദിച്ചതിന് ശേഷമാണ്… എനിക്ക് എന്തിൻ്റെ കെടായിരുന്നെന്നു ബോധ്യമായത്….. ൻറെ യാ കഴപ്പ് അപ്പൊതന്നെ മാറിക്കിട്ടി….

അല്ല അളിയാ…. നീ എന്താടാ ഇത്ര കാര്യമായി ചിന്തിക്കുന്നെ….. നിൻ്റെയിൽ എന്തേലും വഴിയുണ്ടോ തീന് സ്കൂട്ടാവാൻ????…. ഞാൻ ലെവൻ ഇപ്പൊ നല്ല കിടുക്കാച്ചി ഐഡിയ പറയുമെന്ന പ്രതീക്ഷയിൽ വിഷ്ണുവിനെ ആത്മപ്രഭയോടെ നോക്കിയിരുന്നു…

ഏ….. എന്താ…. “””

എടാ പൊട്ടാ…. ഇതീണൂരി പോവാൻ വല്ല വഴിയുണ്ടോന്ന്..????””””

അപ്പൊ നീ തുവരെന്നും കണ്ടുവച്ചില്ലേ….. ഞാൻ കരുതി നീ വല്ല വേലയും കണ്ടുക്കാണ്ടുമെന്ന്…”” വിഷ്ണു എന്നെ നോക്കി ഇളിച്ചോണ്ട് പറഞ്ഞതും…. എനിക്കങ്ങ് പിരിഞ്ഞു കേറി….