വൈദ്യന്റെ മരുമകൾ 2 [പോക്കർ ഹാജി] 426

“…പൊക്കിപ്പിടി മോളെ”…

“…അയ്യൊ അച്ചാ അമ്മയെങ്ങാൻ വന്നാലോ ഇത് കാണില്ലെ”…

“…അമ്മയെന്തു കാണാൻ.നിന്റെ പാന്റിന്റെ ഉള്ളിൽ കയ്യിട്ടിരിക്കുന്നതോ”…

“…ശ്യേ .. അയ്യേ കേട്ടിട്ട് തന്നെ നാണമാവുന്നു. “…

ശ്രീജ വിരൽ കടിച്ചു കൊണ്ട് ഒരു കള്ളനാണമങ്ങ് അച്ഛു നേർക്കെറിഞ്ഞു കൊടുത്തു.

“…അതിലൊന്നും കാര്യമില്ലെടി.ഇതൊക്കെ സാധാരണമാ ഇവിടെ.പിന്നെ അമ്മയൊന്നും ഇങ്ങോട്ടേക്കു വരത്തില്ല നീ പേടിക്കേണ്ട. “…

“…ഊം”…

ഗോവിന്ദൻ പിന്നെ അവളെ നിർബന്ധിക്കാൻ പോയില്ല.അതിനു കാരണം അയാളുടെ കയ്യിലെന്തോ തടഞ്ഞതു കൊണ്ടാണ് .എന്താണെന്നറിയാൻ അയാൾ ഒന്നുകൂടി ചെറുവിരലിനെ താഴ്ത്തിപ്പിടിച്ച് കൊണ്ട് പൂർത്തടത്തിൽ തൊടാതെ എത്തിച്ച് നോക്കി.അതെ എന്തോ ഉണ്ട് ഇവളുടെ കാലിനിടയിൽ എന്തോ ഉണ്ട്.ചെറുവിരൽ കട്ടിയുള്ള എന്തിലോ തട്ടിയിരിക്കുന്നു.പെട്ടന്നു പലവിധ ചിന്തകളും അയാളുടെ മനസിൽ ഓടിയെത്തി.അവസാനം അയാൾ ഒരു തീരുമാനത്തിലെത്തി..

സാധനം പാഡാണ് .. അതെ ഇവൾ ഷഡ്ഢിയുടെ ഉള്ളിൽ പാട് വെച്ചിട്ടുണ്ട്.ഇന്ന് ഒമ്പതാമത്തെ ദിവസമാണെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടിതു ഇവൾ പാഡ് വെച്ച് നടക്കുന്നതെന്തിനാണ്.ഇനി തന്നോട് കള്ളം പറഞ്ഞതാണോ.ഗോവിന്ദൻ പെട്ടെന്നു അവളുടെ ദേഹത്ത് നിന്ന് കയ്യെടുത്തിട്ടു പറഞ്ഞു

“…ആ ഇനി അവിടെ പോയിരുന്നോ “…

പെട്ടെന്നുള്ള ആ നിറുത്തൽ കണ്ട് ശ്രീജക്കു ദേഷ്യം വന്നു.

“…ഹം മനുഷ്യനെ പിടിച്ച് കൊമ്പത്ത് കേറ്റിയിരുത്തിത്തീട്ടു പറയുന്നത് കേട്ടില്ലേ ഇനി പോയിരുന്നോന്നു. “…പിന്നെന്തിനാ അച്ചാ തുടങ്ങിയത്.ശ്രീജ ഉള്ളിൽ നിറഞ്ഞു പൊങ്ങിയ ദേഷ്യം മുഖത്ത് കാണിച്ചില്ലെങ്കിലും ഒരു നഷ്ടബോധം ആ മുഖത്ത് നിഴലിച്ചു നിന്നിരുന്നു.ഒന്നും മിണ്ടാതെ ശ്രീജ തിരിച്ചു ചെന്ന് കസേരയിലിരുന്നു .തന്നെത്തന്നെ നോക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന അച്ഛന്റെ കണ്ണുകൾ തന്റെ കണ്ണുകളുമായി ഉടക്കിയപ്പോൾ പെട്ടന്ന് അവൾ മുഖം താഴ്ത്തി.ഇനി എന്ത് പറയണമെന്ന് അവൾക്കറിയില്ലായിരുന്നു.

ഉടനടി എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞാൽ ചിലപ്പോ കൂടിപ്പോകും തന്നെ ഇത്രേം ആശിപ്പിച്ചിട്ടിപ്പോ പെട്ടന്നെല്ലാം നിറുത്തിയത് എന്തിനാണ്.അച്ചാ ഇങ്ങനൊന്നും ആരോടും ചെയ്യരുത് ഇനി സ്വന്തം മരുമോളാണെങ്കിലും മോളാണെങ്കിലും അവർക്കുമുണ്ട് ഒരു മനസ്സ് കേട്ടോ.അവളങ്ങനെ ഓരോന്ന് മനസ്സിലിട്ടു അലക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നപ്പോ ഗോവിന്ദൻ ചോദിച്ചു.

“…നീയെന്നോട് കള്ളം പറഞ്ഞു അല്ലെ. “…

പെട്ടന്ന് ശ്രീജ ചിന്തകളെല്ലാം തട്ടിക്കളഞ്ഞിട്ടു അച്ഛൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് അന്തം വിട്ടു

“…കള്ളം പറഞ്ഞെന്നോ ഞാനോ….എപ്പോ “…