സിമോണ
Simona bY Simona
{bn] hpir¯p¡sa..
Cu NT CSpks^ FjpSn]Sn Wn¶v H¶v kjnfm_n HjpNp¶ H¶m\v. CSpks^ Fjp¯n Wn_ªp Wn¶Sv hntfm\]psX sNmjp¯ l^o^fm]n^ps¶¦n CknsX B l^o^¯nWpÅn Bs^]pw Nm\msS AkÄ Han¸n¨p sk¨n^n¡p¶ fWÊnsâ H^p sI_n] emPs¯ fm{Sw Sp_¶p tWm¡m³ Wmw {lfn¡p¶p. hf]¡p_knWm`pw fXn]m`pw b`]nX¯pw Cjt]* KoknSs¯ H¶v cmÌv tcmÀskÀZv sIt¿*n k¶n«p*v. £fn¡pN.
SnNª H^p tbmÀt\m tÌm_n B\v {bSo£n¡p¶sS¦n SpXÀ¶v km]n¡mSn^n¡p¶Smkpw DInSw. Nm^\w hntfm\]psX fWÊv l^o^w tbms` sNmjp¸pw Nmfkpw Wn_ªSÃ.
hntfm\
“”……………………….. CknsX Wnsâ HmÀ½]n Mm³ D^pNn Njn]p¶p. AXnkhv{S§apsX WWp¯ f_kpNanÃmsS Wnsâ bu^pg¯nsâ em^w F¶ns` hvss{S\S]n Af^pt¼mÄ Wnsâ knlm`fm] sW©nsâ WXpkn`m]n N¯n]p]^p¶ B APvWns] Fsâ SXn¨ Ip*pNant`¡v tS³N\fm]n Cän¨p S^nN…
Fsâ {bn]s¸«ktW… Nmfw bX^m¯ Fsâ hm]´W§an Wnsâ ssN¯`w Nknan`qsX Njp¯nt`¡v D^p½n]n_§pt¼mjpÅ Fsâ hpOfmÀ¶ t^mfiÀg§sa Smt`m`n¨v Wnsâ HmÀ½Nan Mm³ CknsX Kokn¡p¶p.
Fsâ AXªN®pNÄ¡n¸p_w ko*pw ko*pw Wnsâ bn_Nn fp«pNp¯n C^p¶v, Wnsâ N^`maW¯nWm]n sNmSn¨psNmt* C^n¡p¶ Fsâ SXn¨ fm_nX§Ä¡v hz]w sM^nªp D·mUw sNmÅm³ Wnsâ kn^nª bp_¯n³s_ knlm`S AVnNm^t¯msX GsäXp¯v……. Wnsâ A^]n`qsX ssN Ipän ssN¯`w B k]än sfsà AfÀ¯n…….. Wnsâ NmSn F¶t¯]pw NphrSntbms` Fsâ Ip*pNÄ AfÀ¶p f{´n¨psNmt* C^n¡p¶p….
“”kngfnt¡*t«m… Mm³ Wns¶ kn«v Ft§m«pw tbmknÃ…………….. H^n¡`pw””
Wnsâ hntfm\…..
k]`äv fgn]n C§sW FjpSn AkhmWn¸n¨v AkÄ Fjpt¶äp.
Cu s`äÀbmZpw Ak³ S¶Sm\v. fp³sbt¸mtjm H^p NqXn¡mjvI]nÂ.. Caw fª Wn_fpÅ tbKnsâ fpNan ^*p C\¡nanNÄ sNm¡p^p½p¶ In{SfpÅ H¶v …
Fs¶Nn`pw Wmw bn^nªn^nt¡*n k¶m FWn¡m]n FjpSm³ WnWs¡m^p hv–tbhv tkt*… Fs¶m^p NftâmsX..
“”F¶pw Wo FjpS\w. MmWpw FjpSpw””….. AkhmWfm]n Nm\pt¼mjpw Mm³ AktWmXp Bklys¸«Sv ASv fm{Sfm]n^p¶p.
hntfm\m…. H^p Unkhsf¦n`pw Fsâ fWÊnsâ fÀ½^w Wns¶ tSXn k¶nsæn Wo D_¸nt¨map. Fsâ N®pNÄ Fs¶t¶¡pfm]n ………………..
Aksâ km¡pNsa fpjpfn¡m³ N¼nNp«³.sWäv
Can’t write lengthy comments, rather doesn’t need lengthy comments to describe such a wonderful creation. Just wanted to say ‘Marvellous’. Best story I’ve ever read on this site. Don’t know why, the story the drags my memories to the past.
പ്രിയ അജയ്…
നിങ്ങൾക്ക് ഈ കഥ ഇഷ്ടപ്പെട്ടെങ്കിൽ, അത് നിങ്ങളെ കൈപിടിച്ച് പിറകിലേക്ക് നടത്തിക്കുന്നുവെങ്കിൽ ഒന്നു തീർച്ചയാണ്… നിങ്ങൾ ഈ കഥയിലെ ഏതോ ഒരു കഥാപാത്രമാണ്…
സിമോണ.
പ്രിയ;Simona, കഥയും കഥാപാത്രവും കഥാ കൃത്തും” ഒന്നാകുന്ന… ഒരു അപൂർവ്വ സംഗമ സുരാമൃത സ്നേഹ ധാര!!അതാകുന്നൂ,”simona” യുടെ ‘simona…. the great spectacular,1st edition!.
ഇവിടെ, കരുതി കൂട്ടി വളരെ planned ആയി ഇരുന്നുള്ള… ഒരു “എച്ചുകെട്ടി” എഴുത്തായിരുനാനില്ല Simona എന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നു.”രാഘവേട്ടൻ”എന്ന ഭൂലോക കാമവെറിയനെ,എടുത്ത് കാട്ടി…അതിൽ നിന്ന് തുടങ്ങിയ കഥ, അയാൾക്ക് കാമപൂരണ തിന് പാത്രീ ഭുവദിച്ച മദ ആനയായ റാണിയുടെ മകൾ “കാമവതി സിയോണ “യിലേക്ക് സ്വാഭാവികമായ രൂപ പരിണാമത്തിലൂടെ പ്രധാന കഥാ പാത്രമായി വന്ന് ചേർന്നത് എന്ന് വേണം അുമാനിക്കാൻ.
ഇവിടെ, എന്നെ എപ്പോഴും വല്ലാതെ ആകർഷണിയം ആക്കിയത്… രാഘവേട്ടന്റെ “തൊഴുത്തും പരസരവും “തന്നെയായിരുന്നു.ഒരു ചലച്ചിത്ര സമാനമായി അത് ‘കൺവെട്ടത്ത്”നിറഞ്ഞ് നിന്ന് വേട്ട ആടുമ്പോൾ…Simona അത്രക്ക് കീഴടക്കാതിരുന്നത്, ഒരുപക്ഷേ രാഘവന്റെ തനിമ ചോരാത്ത ഗ്രാമ തിനേക്കാലും നഗരസംസ്‌ക്കാരതിന്റെ പൊങ്ങച്ചവും, കാപടൃന്ങളും കലർന്നു വന്ന് പോയതുകൊണ്ട് “ആവാം”. എങ്കിലും സിമോണയ്ൽ സംഭവിച്ച് “മാറ്റവും,പ്രണയാതുരാതയും…അതിലൂടെ കൈവന്ന പഴയ കാമപരവശത യും,മോഹ ഭ്രംശവും…ദൂര്യോഗവും എല്ലാം ” അവളെ” ആത്മശുദ്ദികരണം നടത്തി മറ്റൊരു “സീതാദേവി”യായി പുനർ ആവിഷ്ക്കരിച്ചു കണ്ടത്, വളരെ ശ്രദ്ധേയമായി അനുഭവപ്പെടുകയും ചെയ്തു. എന്ത് തന്നെ ആയാലും,Simona ചില്ലറക്കാരിയല്ല….നിങ്ങളും!(ആണോ..പെണ്ണോ എന്നറിയില്ല…so,നിങ്ങള്) എഴുത്തിന്റെ അജ്ഞാത ഇടങ്ങളിൽ ” മറഞു നിൽക്കുന്ന ഒരു രചനാ സ്പർശം ഉടനീളം അനുഭവപ്പെടുന്നും ഉണ്ട്.അതെന്തോ ആയ്ക്കോട്ടേ, ഇവിടിനിയും സാന്നിധ്യം ഉണ്ടാവുമെന്നും,നമുക്ക് വീണ്ടും ‘സംവദിക്കേണ്ടി’ വരുമെന്നും വിശ്വസിച്ച് പിൻ വാങ്ങുന്നു… നന്ദി!!!
പ്രിയം നിറഞ്ഞ അനു…
കഥയിലേക്ക് ഒരു സ്വപ്നത്തിലേക്കെന്ന പോലെ ഇറങ്ങി നിന്ന് ചുറ്റും നോക്കുമ്പോൾ… ഒരുപാട് കാഴ്ചകൾ കണ്ണിൽ മിന്നി മറഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. അവയിൽ നിന്ന് മനസ്സിൽ തടയുന്നവ എഴുതുന്നു…
എല്ലാ കഥകളിലും അങ്ങനെയാണ്. രണ്ടാമത് ആലോചിക്കേണ്ടി വരാറില്ല.
പക്ഷെ ഈ കഥയിൽ മാത്രം ഒരു മതിയാവായ്ക അനുഭവിക്കേണ്ടി വന്നു. പലപ്പോഴും. വീണ്ടും വീണ്ടും എന്നെകൊണ്ട് തിരുത്തിച്ചു… ഒരുപാട് തവണ… രാത്രി ഒരുപാട് വൈകി കിടന്നപ്പോൾ.
ഉള്ളിൽ തൊട്ടുള്ള കളികൾ ഒരിക്കൽ അവസാനിപ്പിച്ചതാണ്. പക്ഷെ… അവസരം കിട്ടുമ്പോ ശീലങ്ങൾ പിന്നെയും തികട്ടി വരുന്നു.
രാവിൽ ഓഫീസിൽ എത്തിയപ്പോൾ കുറെ വൈകി. ബോസ് ചോദിച്ചപ്പോൾ കണ്ണ് തുറുപ്പിച്ച് കാണിക്കേണ്ടി വന്നു.
സിമോണ തന്റെ സ്വാതന്ത്ര്യത്തെ മതിമറന്ന് ആസ്വദിക്കുവോളം ഇവിടെത്തന്നെ ഉണ്ടാവും…..
സസ്നേഹം
സിമോണ.
Dear,പെരുമഴ കഴിഞ്ഞ് മരങ്ങൾ ശിഖരങ്ങളിൽ ലൂടെ “താളം പെരുക്കൂന്ന”ഇൗ നേരങ്ങളിൽ…വേദനയുടെ ” ഗർഭഭാരം” ഒഴിഞ്ഞ് ആശ്വാസത്തിന്റെ കാറ്റേറ്റ്,ഒഴിഞ്ഞ വയറും തെളിഞ്ഞ മനവുമായി….കുത്തികുറിക്ക ലുകളിലൂടെ, വായനക്കാരുമായി “പേറ്റുനോവിൻറെ” ആശങ്കകളും..ആശ്വാസവും ആത്മരതിയും, പങ്കിട്ട് സംവദിക്കുംപോൾ, നിങ്ങള് അനുഭവിച്ച ആത്മ സംഘർഷങ്ങൾ മനസ്സിലാകുന്നുണ്ട്!. അതിന് പകരം തരാൻ മറ്റ് ” ഒരു തൊട്ട് തലോടലിനും” കഴിയില്ലെന്നും അറിയാം.എങ്കിലും അതിൽ നഷ്ടപെട്ടു പോയ “ഊർജ്ജവും,സമയവും”സിമോണ യെ ആസ്വാദക മനസ്സുകൾ…നെഞ്ചിലേറ്റി യപ്പോൾ അല്പം എങ്കിലും” വീണ്ടു കിട്ടി” കാണും എന്ന് കരുതുന്നു.
കഥ എഴുത്തിലെ ഗർഭപാത്രത്തിന്റെ പുറംതോട് പൊട്ടിച്ച് പുറത്ത് വന്ന നിങ്ങളെ പോലെ, ഇത് വായിക്കുന്ന ഓരോ സംവാദകനും അനുഭവിയ്ക്കുന്നൂണ്ട്…”Simona” യുടെ ” തീരാത്ത നോവും, ഹാങ് ഓവറും!.
ം എല്ലാ ഭാരവും, അർപ്പണവും കൈയ്യൊഴിഞ്ഞ്…ഔദ്യോഗിക ജീവിത യജ്ഞതിലേക്ക്‌” വീണ്ടും പ്രവേശനം നേടിയ നിങ്ങളോട് കൃതജ്ഞതയോടെ, ഭാവുകങ്ങളോടെ…ഒന്നെ പറയാനുള്ളൂ..
“വരിക ഗന്ധർവ്വ ഗായകാ വീണ്ടും, വരിക കാതോർത്ത് നിൽക്കുന്നു കാലം
തരിക മാനകാത്മാവിൻറെ ശോക
മധുര നാദ മലർ മഞജരികൾ!!”……
അനു ആനന്ദ
Valare nandi Anu….
Ennum ennodoppam nadakkaan undavum ennu thanne njan urappikkunnu…
Sasneham
Simona
താല്‍ക്കാലിക വിശ്രാന്തിക്കും കാമശമനത്തിനും മാത്രമായി ചെറുപ്പക്കാര്‍ ആശ്രയിക്കുന്ന ഒരു സൈറ്റ് എന്ന ആഭാസപ്പട്ടം തെറ്റായ രീതിയില്‍ ഈ സൈറ്റിന് പലരും ചാര്‍ത്തിയിരുന്നു. അതിനെ പൊളിച്ചടുന്ന കഥാനിര്‍മ്മിതികള്‍ കിരാതനും മന്ദന്‍രാജയും ലൂസിഫറും ഋഷിയും സ്മിതയും മാസ്റ്ററും അന്‍സിയയും പിന്നെ നവരക്തങ്ങളായ മാംഗോയെപ്പോലുള്ളവരും നടത്തുന്നുണ്ടെങ്കിലും.
എന്നാല്‍ സിമോണ നടത്തിയത് ഒരു വിപ്ലവമാണ്. ഏത് അന്ധനും വായിക്കാവുന്ന രീതിയില്‍ അത് ഈ ചുവരില്‍ എഴുതിവെക്കാന്‍ എനിക്കഭിമാനമുണ്ട്‌. ഏത് ബധിരനും കേള്‍ക്കെ വിളിച്ചു പറയുവാനും. ഈ കഥ ഒരു വിസ്മയ സാഹിത്യം തന്നെയാണ് എന്ന് എന്റെ ബോധ്യം എനിക്ക് ഉറപ്പു തരുന്നു.
ഭൂമിവിട്ട് പറന്നുപോകുന്ന ആത്മാക്കളാണ് സ്വപ്നങ്ങളില്‍ മിന്നാമ്മിനുങ്ങുകളെപ്പോലെ കടന്നു വരുന്നതെങ്കില്‍, കാമത്തിന്റെയൊ സ്നേഹത്തിന്‍റെയൊ എന്ന് തിട്ടപ്പെടുത്താനാവാത്ത അവസാന ശ്വാസ വിമൂര്‍ച്ചകള്‍ വിരക്തി തീര്‍പ്പുകളെപ്പോലെ ആഘോഷിക്കുന്നു, ഈ കഥാ സാഹിത്യത്തില്‍.
ഈ കഥ ഒരു ഉത്തമ സാഹിത്യ കാഹളമാണ് എന്ന് ഞാന്‍ പറയുന്നത് ഓരോ അക്ഷരവും രക്തത്തിലലിയിച്ചു വായിച്ചത് കൊണ്ടാണ്. ഓരോ പുറവും.
പേജ് 1 -“ഇവിടെ നിന്റെ ഓര്‍മ്മയില്‍ ഞാന്‍ ഉരുകിക്കഴിയുന്നു…ചുണ്ടുകളിലേക്ക് തേന്‍ കണമായി ഇറ്റിക്കുക…”
പേജ് 2 – “എന്റെ സ്വരം കാമതിനെക്കാള്‍ പ്രണയത്തില്‍ കുതിര്‍ന്ന്‍ നനഞ്ഞിരുന്നു…”
പേജ് 3 – “ചിത്രശലഭങ്ങളുടെ ഭംഗിയോടെ കാമം ചിറകടിച്ച് മേല്പ്പോട്ടുയര്‍ന്നു…”
പേജ് 4 – “അവന്‍റെ വിയര്‍പ്പിന്റെ ത്രസിപ്പിക്കുന്ന പുരുഷഗന്ധം എന്നിലെ സ്ത്രീത്വത്തിന്‍റെ സകല നിയന്ത്രണങ്ങളെയും പൊട്ടിച്ചെറിഞ്ഞു…”
പേജ് 4 – “അവന്‍റെ വിറയ്ക്കുന്ന വിരലുകള്‍ എന്റെ മുടിയിഴകള്‍ക്കിടയിലൂടെ താളം തെറ്റി ഉഴറി നടന്നു.
പേജ് 6 – ” എനിക്ക് തിരികെ നല്‍കാന്‍ നിന്റെ ശരീരം നീ കാത്ത് വെക്കണം…”
പേജ് 7 – ” ഞാന്വേദനയില്‍ നിന്ന് സുഖത്തിന്റെ തലത്തിലേക്ക് വേച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു…”
പേജ് 8 -” എന്റെ ജീവന്‍ തുടിക്കുന്ന ബീജങ്ങളെ നിന്റെ ഗര്‍ഭത്തിലേക്ക് ..’
പേജ് 9 – “എന്റെ ഉള്ളില്‍ നിന്ന് തിരമാലകള്‍ പോലെ സുഖം യോനീ നാളത്തിലേക്ക് കുതിച്ചോഴുകി…”
പേജ് 12 – “നിന്റെ ഉള്ളിലെ നീയാകുന്ന സത്യത്തെ മാത്രം മതി എനിക്ക്…”
പേജ് 13 സിമോണ ലെറ്റര്‍ പാഡില്‍ കുറിക്കുന്ന വരികള്‍ മുഴുവന്‍. അതിങ്ങനെ തുടങ്ങുന്നു:
“എന്റെ സാഗറിന്…
അവസാനമായി.
സിമോണാ, താങ്കള്‍ ഈ സൈറ്റിലെ ഒരു ഗംഗാപ്രവാഹമാണ്. ഈ സൈറ്റിലെ ഉജ്ജ്വല പ്രൌഡമായ സാഹിത്യ സംഭാവന താങ്കളുടേത് ആണ് ഇപ്പോള്‍.
ഈ ഒരഭിപ്രായം സിമോണ നിങ്ങള്‍ക്ക് അനുഗ്രഹമൊഴികളാണ്. താങ്കളുടെ കഥയെ പാദാദി കേശം തൊട്ടറിഞ്ഞാണ്, കഥയുടെ ഹൃദയമിടിപ്പ് കാതോര്‍ത്തിരുന്ന്‍ കേട്ടാണ് ശ്രീ ജോയ്സ് ഈ വരികള്‍ കുറിച്ചത്.
ജോയ്സ്
ഓരോ പേജും നീരിക്ഷിച്ച്.. ഓരോ വരിയും വിശകലനം ചെയ്ത്.. താങ്കൾ എഴുതിയ ഈ കമന്റുണ്ടല്ലൊ! ???
ഇതിനു താങ്കളെപ്പോലൊരു എഴുത്തുകാരൻ ചിലവഴിച്ച സമയം. പൂർണ്ണമായും അർഹിച്ച എഴുത്തുകാരിയെ അനുപമമായ രീതിയിൽ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ച താങ്കളുടെയീ സ്നേഹാഞ്ജലിയോട് ചേർന്നുനിൽക്കാൻ തക്ക വേറ്റൊന്നില്ല. വരില്ലേ, എഴുത്തിന്റെ രാജവീഥിയിലൂടെ ഒരിക്കൽകൂടി??
സിമോണ ഒരപേക്ഷ കൂടിയുണ്ട്.
റോക്കി 3യിലെ ആദ്യകളിയിൽ കേവലമൊരു അണ്ടർഡോഗിനോട് പരാജയമേറ്റു വാങ്ങിയ റോക്കിയോട് അപ്പോളോ ക്രീഡ് പറയുന്ന ഒരു കാര്യമുണ്ട്. (മുഴുവനും അപ്പോളോ അല്ല പറഞ്ഞത്. ഇതിൽ കുറച്ച് ട്രൈനറാണ് പറഞ്ഞത്)
നീ തോറ്റത് എന്തുകൊണ്ടാണെന്ന് അറിയുമോ? വർഷങ്ങൾക്കു മുമ്പ് ആദ്യ മാച്ചിൽ എന്നെ നേരിടുമ്പോൾ നിനക്കൊരു ഈറ്റപ്പുലിയുടെ കണ്ണുകളുണ്ടായിരുന്നു. ആരേയും പേടിക്കാതെ… ഒന്നിനേയും കൂസാതെ… ഒന്നും നഷ്ടപ്പെടാനില്ലാത്ത… വിശന്നുവലഞ്ഞ ഒരു ഈറ്റപ്പുലിയുടെ കണ്ണുകൾ. എന്നാൽ കാലക്രമേണ നീയൊരു ഇതിഹാസമായി മാറിയപ്പോൾ നിനക്കൊരു പ്രതിസന്ധി വന്നുപെട്ടു. നീ സംസ്ക്കാരമുള്ളവനായി. ഏതൊരു മഹാരഥനും വന്നുകൂടുന്ന കുഴപ്പമാണത്. നിന്റെ കൈകൾ കെട്ടപ്പെട്ടു. ഈറ്റപ്പുലിയുടെ ഒന്നിനേയും കൂസാതെ കണ്ണുകൾ നഷ്ടമായി. മറ്റുള്ളവർ നിന്നെപ്പറ്റി എന്ത് ചിന്തിക്കുന്നു എന്നതിനെപ്പറ്റി ആകുലനായി. അതാണിന്ന് നിനക്ക് നിന്റെ മുഴുവൻ ആർജ്ജവും ഈ കളിയിൽ എടുക്കാൻ കഴിയാതിരുന്നത്.
ഒന്നോർത്തുനോക്കൂ… ഇവിടെ ആദ്യകഥകളെഴുതി വായനക്കാരുടെ മനസ്സിൽ ചേക്കേറിയവർക്ക് കടക്കേണ്ടിവരുന്ന എറ്റവും വലിയ പ്രതിബദ്ധവും അതല്ലേ? അവർ പോലുമറിയാതെ അവരെ ‘സിവിലൈസ്ഡ്’ ആക്കുന്നു. ഒരു രീതിയിൽ എഴുതിയാൽ മാത്രമേ വലിയ എഴുത്തുകാരനായി ചിത്രീകരിക്കപ്പെടൂ എന്നൊരു ധാരണ ഞാനടക്കമുള്ളവർ അവരിൽ അടിച്ചേൽപ്പിക്കുന്നു.
ഒരു എഴുത്തുകാരനോട് ചെയ്യുന്ന എറ്റവും വലിയ ദ്രോഹമാണത്. ഈ കഥയാണ് എനിക്കേറ്റവും ഇഷ്ടപ്പെട്ടതെന്ന് പറയാൻ കാരണം താങ്കളുടെ range വ്യക്തമായത് ഇവിടെയാണ്. ഒപ്പം ഒന്നുകൂടി പറയട്ടെ. പക്ഷേ ഇതെഴുതിയിട്ട് രണ്ടു പശുക്കൾ 1 എഴുതിയിരുന്നേലും ഞാൻ പറഞ്ഞേനെ അതിലാണ് Range വ്യക്തമായതെന്ന്. ഇവിടെ എന്നെ ഈ കഥയെക്കാൾ കൂടുതൽ ആകർഷിച്ചത് താങ്കളുടെ versatilityയ്ക്കുള്ള കഴിവാണ്. സിമോണയെ ഒരു മഹാ എഴുത്തുകാരിയായി മനസ്സിൽ അവരോധിച്ച നാളായിരുന്നു ഇന്നലെ.
ഒരൊറ്റ കാര്യം പറയാൻ മാത്രമാണ് ഇത്രയും എഴുതിയത്. ഇവിടുത്തെ മഹാരഥന്മാരുടെ ശ്രേണിയിലേക്ക് ചേക്കേറുമ്പോൾ ഇനിയുള്ള കൃതികളിൽ ഈറ്റപ്പുലിയുടെ കണ്ണുകൾ നഷ്ടപ്പെടുത്തരുത്. ആരെന്തും പറഞ്ഞോട്ടെ… പശുക്കൾ പ്രതീക്ഷിച്ച എനിക്ക് സിമോണയാണ് കിട്ടിയത്. അല്ലെങ്കിൽ സിമോണ പ്രതീക്ഷിച്ച എനിക്ക് പശുക്കളാണ് കിട്ടിയത്. താങ്കളുടെ ഒരു സ്പെഷ്യൽ ടച്ച് കിട്ടിയില്ല, പഴയതിന്റെ അത്രയും പറ്റിയില്ല തുടങ്ങിയ അനേകം അഭിപ്രായങ്ങൾ നിങ്ങൾക്ക് കേൾക്കേണ്ടിവരും. സ്വന്തം മനസ്സിൽ ഏത് തീം എഴുതാൻ തോന്നുന്നോ അതെഴുതുക. ഞാൻ പറഞ്ഞത് എനിക്കൊരു നേരിയ ഭയം തോന്നുന്നു. താങ്കളെ എനിക്കറിയാവുന്നിടത്തോളം ആ ഭയം അസ്ഥാനത്താണെന്നറിയാം. എങ്കിലും…
പശുക്കൾ പോലെയുള്ള കഥകൾ സഭ്യതമല്ലാത്ത ഭാഷയെന്ന അഭിപ്രായങ്ങൾ കേട്ട് കേട്ട് ഉപേക്ഷിക്കരുത്. അതുപോലൊരു കഥയെഴുതാനുള്ള കഴിവ് അപൂർവ്വം ആൾക്കാർക്ക് മാത്രമേ ലഭിച്ചിട്ടുള്ളു. ഇതുപോലുള്ള കഥകൾ വായനക്കാരന്റെ രതിഞരമ്പുകളെ തീ പിടിപ്പിക്കില്ലാത്തതിനാൽ ഉപേക്ഷിക്കുകയുമരുത്. സിമോണയെന്ന പെഡുലം രണ്ടുവശത്തേക്കും ആടാൻ കഴിയുന്ന മാക്സിമം ഓസിലേഷനിൽ നിർത്താതെ ആടിക്കൊണ്ടിരിക്കണം… എന്നെന്നും.
ഈ കമന്റ് ഇതിന് താഴെയിട്ടത് ഒരു മാപ്പുചോദിക്കലായിട്ടാണ്. ഞാൻ കണ്ട ഏറ്റവും സ്ഥിരതയുള്ള രണ്ട് മഹാരഥന്മാരോടുള്ള മാപ്പുചോദിക്കൽ. ദശക്കണക്കിന് മികച്ച കഥകൾ എഴുതി സമ്മാനിച്ചിട്ട് ഒരു കഥയിൽ ഒരു പുതിയ രീതി നിങ്ങൾ അവലംബിക്കാൻ ഒന്ന് ശ്രമിച്ചുനോക്കിയാൽ മദൻ രാജയുടെ സ്വതസിദ്ധമായ ശൈലി വന്നില്ല, സ്മിതാ ടച്ച് വന്നില്ല… കഴിഞ്ഞതിന്റെയത്രയും വന്നില്ല എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞ് ശ്വാസം മുട്ടിക്കുന്നതിനുള്ള മാപ്പുചോദിക്കൽ. എന്തെഴുതെണമെന്ന് അറിയാതെങ്കിലും മറ്റുള്ളവർ തീരുമാനിക്കുന്നയാ ദുരവസ്ഥയിലും… അറിയാതെയങ്കിലും ഞങ്ങൾ തീർത്ത വേലിക്കെട്ടിനുള്ളിൽനിന്നുപോലും, അതിലൊന്നും മനസ്സുമടുക്കാതെ… അടുത്തതിൽ പഴയ രീതിയിലേക്ക് മാറാമെന്ന് പറഞ്ഞ് സ്വന്തം ചിറകുകളെ സ്വാതന്ത്ര്യത്തോടെ ഒന്ന് വിരിക്കാനാവാതെയെങ്കിലും സ്ഥിരതയോടെ… ഒരേ മികവോടെ ഞങ്ങൾക്കുവേണ്ടി എഴുതുന്ന മഹാമനസ്സുകൾക്ക് പ്രണാമവും മാപ്പുചോദിക്കലുമാണ് ഈ കമന്റ്.
പ്രിയമുള്ളവനെ…
കൃത്യമായി എന്നിലെ ആശങ്കയെ നീ വായിച്ചിരുന്നു. ഇവിടെ എഴുത്തു തുടങ്ങിയത് തന്നെ ഒരു കമന്റിനും മറുപടി ഇടുകയോ അത് വായിക്കുകയോ പോലും ചെയ്യില്ല എന്ന തീരുമാനത്തിലാണ്. മറ്റൊന്നും കൊണ്ടല്ല.
അങ്ങ് പറഞ്ഞ ഒറ്റ കാരണത്താൽ എനിക്ക് ഉപേക്ഷിക്കേണ്ടി വന്ന അവസരങ്ങൾ നിരവധിയായാണ്.
സിമോണ ചുറ്റുപാടുകളിൽ നിന്ന് അകന്ന് ഒറ്റപ്പെട്ട് ജീവിക്കാൻ തുടങ്ങിയതും അരങ്ങ് തകർത്താടുന്ന പൊയ്മുഖങ്ങൾ കണ്ടു മടുത്താണ്.
സ്വന്തം ശരീരനാശത്തെ പോലും കൂസാത്ത സിമോണക്ക് ഒരിക്കലും ഉപേക്ഷിക്കാനാവാത്ത ഒന്നുണ്ട്.. അത് സ്വാതന്ത്ര്യമാണ്.
സാഗറിന് സിമോണ കൊടുത്ത വാക്കും അത് തന്നെ… ചുറ്റുപാടുകൾ എന്തൊക്കെ ആയാലും എന്റെ നോട്ടം ഉള്ളിലേക്ക് മാത്രമായിരിക്കുമെന്ന്…. അത് എന്റെ ഉള്ളിലെ ഞാനെന്ന സത്യത്തിനെ മാത്രമായിരിക്കുമെന്ന്.
അതിനെ ഇരുട്ടിലാക്കി ഒന്നിലേക്കും സിമോണ തിരിയില്ല.. നഷ്ടങ്ങൾ എത്ര വലുതായാലും.
നാളെ ഇല്ലാതാവുന്ന ഈ ജീവിതത്തിനു മറ്റെന്ത് നഷ്ടപ്പെടാൻ…
ഒന്നും കൊണ്ട് വരാതെ, ഒന്നും കൊണ്ട് പോകാതെ, ഒന്നും സ്വന്തമായില്ലാതെ ഉള്ളവൻ എന്തൊക്കെയോ സ്വന്തമെന്നു കരുതി അഹങ്കരിക്കുന്നു.
സാഗർ സിമോണക്ക് നൽകിയ പ്രണയസമ്മാനം ആ തിരിച്ചറിവായിരുന്നു.
അത് മാത്രമാണ് അവനെ സിമോണക്ക് ഏറ്റവും പ്രിയങ്കരനാക്കിയതും.
അത് തന്നെയാണ് നിങ്ങളിലൂടെ സ്നേഹമായി അവൻ എന്നിലേക്കൊഴുക്കികൊണ്ടിരിക്കുന്നത്.
സിമോണ.
പ്രിയ എഴുത്തുകാരാ…
ഇതുവരെ അറിയാത്ത താങ്കളെ അറിയാൻ താഴെ രാജ സാഹിബിന്റെയും സ്മിതാമ്മയുടെയും ജോർദ്ദാന്റെയും വരികൾ മാത്രം തന്നെ മതിയാകും. അവർ ആരെ പറ്റിയും ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു ഞാൻ കേട്ടിട്ടില്ല…
അങ്ങെഴുതിയ മറ്റു വരികളെ വായിച്ചിട്ടും അവയൊന്നും മനസ്സിലേക്ക് കടക്കുന്നില്ല…. അത് മറ്റൊന്നും കൊണ്ടല്ല…
എനിക്കറിയില്ല… താങ്കൾ സെലക്ട് ചെയ്ത എഴുതിവച്ചിരിക്കുന്ന ഓരോ വരികളും…
അതൊക്കെ ഞാൻ ഒരിക്കൽ എഴുതി മതി വരാതെ വീണ്ടും വീണ്ടും വീണ്ടും തിരുത്തിയവ ആണ്. അതൊരിക്കലും പതിവുള്ളതല്ല…
വൈകിട്ട് ഏഴര മുതൽ രാത്രി രണ്ടര വരെ…. ഇത്രയ്ക്കു ഞാൻ ഇരുന്നിട്ടില്ല.. മറ്റൊന്നിനും.
എങ്ങനെ അങ്ങ് അതറിഞ്ഞു എന്നത്……
അറിയില്ല… ശരിക്കും എനിക്ക് മനസ്സിലാവുന്നില്ല.
ആ വരികളിൽ എന്റെ ജീവനുണ്ട്. കാരണം… അവ ഞാൻ കഥയിൽ നിന്നിറങ്ങി ഞാനായി നിന്ന് എഴുതിയ വരികളാണ്.
സത്യം
good one, thank you
വളരെ വളരെ നന്ദി
വായിച്ചു മടക്കാതെ ഒരു വാക്കെങ്കിലും കുറിച്ചേക്കാം എന്ന് തീരുമാനിച്ച ആ മനസ്സിന്…
ആ മനസ്സാണ് ഞങ്ങളുടെ അടിസ്ഥാനം.
സിമോണ.
വായിച്ചു.എന്താണ് പറയേണ്ടതെന്നറിയില്ല, മനസ്സിൽ തങ്ങിനിൽക്കുന്ന നല്ല കഥകളുടെ കൂട്ടത്തിൽ ഇനി ഈ കഥയും ഉണ്ടാവും.
വേലായുധാ….
ഒന്നും പറയാതെ തന്നെ താങ്കൾ ഒരുപാട് പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
കാരണം… ആ വരികളിലെ സത്യസന്ധത സ്വയം വെളിപ്പെടുന്നതാണ്.
എനിക്കതു കാണാം
സിമോണ.
സിമോണ…..???
????
പൊന്നൂസേ ….
നന്ദി…. ഒരുപാട്… ആ സ്മൈലികൾ എന്നോട് കൊഞ്ചാൻ വരുന്നു.
😉
സിമോണ.
Introductionil parnjapole ….porno aanu prateeshikkunntenkil vayikkatirikkunntvum nallth ennu kanfu ithu vayikkatirunnal…nashtam aayene…..ippo asooyy thonunnu sagarinod…ragavettanekklum kurch ishtam koodi avanod ….simonayude manadu swantham aakiyathukond bhagyavan..avane pole aakan kazhinjenkil…avan aakannum venom bhagyam .atrakku bhagyam…..
വിപിൻ….
സാഗറും സിമോണയും രണ്ടല്ല… അർദ്ധനാരീശ്വര സങ്കൽപം പോലെ പാതി പകുത്ത ശരീരവും മനസ്സുമാണ്. പ്രകൃതിയാണ് സിമോണ…. അവൾ നർത്തനമാടിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു…. അവളിലെ ജീവനാണ് സാഗർ… അവൻ അവളെകൊണ്ടെല്ലാം ചെയ്യിക്കുമ്പോഴും അനങ്ങാതെ അവൾക്ക് ആധാരമായി, അവളിലെ ഉയിരായി, അവളെ സാഹചര്യങ്ങളുടെ നൂലാമാലകളിൽ നിന്ന് രക്ഷിച്ചുകൊണ്ടേ ഇരിക്കുന്നു.
ഈ പ്രപഞ്ചം നിറഞ്ഞാടിയുലഞ്ഞ് പ്രകൃതിയായി അവൾ നടനം ചെയ്യുമ്പോഴും അവളെ തന്നിൽ മാത്രമൊതുക്കി സകലതിനെയും ഉൾക്കൊള്ളുന്ന നിശ്ചലമായ ഈ ഒരു നിമിഷമായി സാഗർ നിൽക്കുന്നു….
ഒരു മഹാ സാഗരത്തിന്റെ ശാന്തതയോടെ…
സസ്നേഹം
സിമോണ.
Sagar avanu kure janmthe punymund….simonaye aavahichedukkan…simona swapnathil parannthupole avante beejangale garbapatrathilekk aaavahikkunna nerthinayi kathirikkunnu…avnte kunjungal mona kond simonyude akid churathi kudikkunnrhum…simonayude aa sugamulla vedankkyi kathirikkunnu…
സിമോണ ഒരു നൊമ്പരമായി മനസ്സിൽ നിൽക്കുന്നു. ഇന്നലെ രാത്രി വായിച്ചതാണ്. ആ നോവിൽ കമ്മൻറ് ചെയ്യാൻ തോന്നിയില്ല. ഒരാൾക്ക് തന്റെ പ്രണയിനിയോട് ചെയുന്ന ഏറ്റവും വലിയ ക്രൂരതയാണ് ഓർമകളുടെ തടവറയിൽ ഒരിക്കലും മോചനമില്ലാത്ത തടവ് ശിക്ഷ അനുഭവിക്കാൻ വിധിക്കുക. സിമോണയുടെ മനസ്സ് പറിച്ചെടുത്ത് അവളെ ഒരു മാംസപിണ്ഡമാക്കി ചെന്നായ്ക്കൾക് കടിച്ചു കീറാൻ ഇട്ടു കൊടുത്തിലെ. Sagar you are a cunning deceitful cruel and selfish person not a compassionate lover.
എന്റെ ദേവാസുരാ….
പുരാണങ്ങളിൽ ഇടം പിടിച്ച കഥാപാത്രങ്ങളിൽ അസുരന്മാരത്രേ യഥാർത്ഥ വേദാന്തം അറിഞ്ഞവർ. അവർ ഈ പ്രപഞ്ചത്തിൽ രണ്ടില്ലെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞവരാണ്….
ആ തിരിച്ചറിവാണ് മറ്റുള്ളവർക്ക് ചീത്തയെന്ന പ്രത്യക്ഷത്തിൽ തോന്നിയ കാര്യങ്ങളെ അനായാസമായി മനോവിഷമം തൊട്ടു തീണ്ടാതെ ചെയ്യാൻ അവർക് ശക്തി നൽകിയതും.
വേദാന്തത്തിന്റെ മർമ്മം അറിഞ്ഞ അസുരന്മാർ ഇന്നും ഈ ലോകത് എണ്ണത്തിൽ കുറവായി മറ്റുള്ളവർക്ക് എത്തിപ്പെടാൻ സാധിക്കാതെ ലോകങ്ങളിൽ ജീവിക്കുന്നു.
താങ്കൾ ദേവാസുരനാണ്.
സിമോണയും സാഗറും രണ്ടല്ലെന്ന് തിരിച്ചറിയുക. സാഗർ സിമോണയെ ശിക്ഷിച്ചവനല്ല. ഓർമ്മകളിൽ തടവിലാക്കിയവനുമല്ല.
അവൻ… സിമോണയെ സ്വന്തം ഉണ്മയെ തിരിച്ചറിയാൻ സഹായിച്ചവനാണ്…
സാഹചര്യങ്ങളാൽ ഉപയോഗിക്കപ്പെടാൻ നിര്ബന്ധിതമാണ് ശരീരങ്ങൾ. സാഹചര്യങ്ങൾക്കനുസൃതമായി ചലിച്ചെ പറ്റു… ഈശ്വരന്മാർക് പോലും ഇത് നിയതി. ആ ചലനത്തിന് അടിസ്ഥാനമാകുന്നത് കാമമാണ്. (ലൈംഗിക കാമം മാത്രമല്ല.. പ്രപഞ്ചത്തിൽ എന്തിനോടും ഉള്ള കാമം)
ശരീര ചലനത്തിന് അടിസ്ഥാനം ആ ചലനത്തിന് തൊട്ടു മുൻപ് മനസ്സിൽ രൂപമെടുക്കുന്ന കാമം (ആഗ്രഹം) ആണ്.. അല്ലേ….
സിമോണയുടെ മനസ്സിൽ ചലനം രൂപമെടുക്കുമ്പോൾ അത് പ്രവർത്തിക്കാൻ നിര്ബന്ധിതമാകുന്നു. എന്നാൽ അതെ നിമിഷം അവൾ സാഗറിലേക്ക് തിരിയുന്നു.
ശരീരം… അത് കാമത്തിനനുസരിച്ച് പ്രവർത്തിക്കാൻ നിര്ബന്ധിതമാകുമ്പോഴും, സിമോണ സാഗറിൽ അലിഞ്ഞു ചേർന്നിരിക്കുന്നു…. സിമോണ കെട്ടുപാടുകളിൽ നിന്ന് മുക്തയായി തീരുന്നു….
സിമോണ…. ഈ പ്രപഞ്ചവുമായി പരസ്പരം ഒന്നായി ചേരുന്നു.
ഒരുപാട് നന്ദി….
സിമോണ.
That’s the height of deceit. Victim doesn’t even realize that they are being abused. In the end only the happiness of Simona matters. she is happy in this emotional slavery and finally it’s her happiness that matters.
അത് താങ്കൾക്ക് എന്നോടുള്ള ഇഷ്ടക്കൂടുതൽ കൊണ്ടാണ്….
അതിനു ഞാൻ എന്ത് മറുപടി പറയും…..
സിമോണ
ഓരോ വരിയിലും വിഭിന്നങ്ങളായ വികാരങ്ങളെ സന്നിവേശിപ്പിച്ചു അതൊരു അനുഭൂതിയാക്കി മാറ്റിയപ്പോൾ വായനക്കാരനുണ്ടായ അനുഭവം വേദനയായി മാറി. മറ്റൊന്നും പറയാനില്ല അഭിനന്ദനങ്ങൾ.
അനൂപ്….
ഒരുപാട് ഒരുപാട് നന്ദി… നിങ്ങളിൽ സിമോണ ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
നിങ്ങളുടെ അവതാറിൽ എനിക്കതു കാണാം.
സിമോണ.
എനിക്കേറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ട എന്റെ കാരണവരേ….
അങ്ങ് വരികളെയല്ല… എന്നെയാണ് വായിച്ചത്.
അങ്ങേക്ക് ഞാൻ നൽകിയ രൂപം… അത് ശരി തന്നെയാണ്. ഒരിക്കലും ഇവിടെ, അങ്ങയെ എന്റെ കഥയിലേക്ക് കൊണ്ടുവരാൻ സാധിക്കില്ലെന്നത് വിഷമിപ്പിക്കുന്ന ഒരു സത്യമാണ്.
എന്നാൽ… അങ്ങും ഞാനും കൂട്ടി മുട്ടും… അതൊരു പക്ഷെ ഇവിടെ ആവില്ല.
കാരണം അങ്ങയെ അടുത്ത് നിർത്താൻ ഇവിടെ എനിക്ക് സാധിക്കില്ല. അങ്ങയോടുള്ള എന്റെ ബഹുമാനം അതിനെന്നെ അനുവദിക്കില്ല.
സിമോണ.
സിമോണേ…
കാര്യമൊക്കെ ശരി. പക്ഷെ നമ്മുടെ രാജാ കാരണവര്‍ ഒന്നുമല്ല കേട്ടോ. നല്ല ചുള്ളന്‍ ചുന്തരന്‍ ചെക്കനാണ്….
സ്മിതാമ്മ
സ്മിതാമ്മ എന്നതിന് ഒരു കന്യാസ്ത്രീ ചുവയുണ്ട്. പക്ഷെ എനിക്കത് ഇഷ്ടമായി. ബിഷപ്പ് മാര് വരുമ്പം മാറിനിക്കണം എന്നല്ലേയുള്ളൂ]
സ്മിതാമ്മേ….
എനിക്കിനി ഇത് സ്മിതാമ്മയും, രാജ സാഹിബ് കാരണവരും ആണ്.. കാരണം നിങ്ങളെ രണ്ടു പേരെയും ഞാൻ വരച്ചു കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. എന്റെ ഉള്ളിൽ…
പിന്നെ…. തല്ക്കാലം പേര് പറയാത്ത മറ്റു ചിലരെയും….
പ്രിയ രാമേട്ടാ…
താങ്കൾ പറഞ്ഞത് ഏറ്റവും ശരിയായ ഒന്ന്… എനിക്ക് പറയാൻ ഉള്ളത് … ഇപ്പോഴും പറയാനുള്ളത് അത് മാത്രം.
ലോകത്തിൽ എല്ലാര്ക്കും ആ ചിന്താഗതി ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ….
അങ്ങനെ പറയാൻ പറ്റില്ല.. അപ്പൊ ലോകം ഇല്ലാതാവില്ലേ… അല്ലേ….
അഭിപ്രായ ഭിന്നതകളാണല്ലോ ലോകം തന്നെ.
ഒരുപാട് സന്തോഷം ഉണ്ട്. നന്ദിയും… അഭിനന്ദിക്കാനും അഭിപ്രായം അറിയിക്കാനും കാണിക്കുന്ന ഈ മനസ്സിനോട് ഒരിക്കലും തീരാത്ത സ്നേഹവും.
സിമോണ.
എന്റെ മൗഗ്ലി…കഴിഞ്ഞ കഥ കാടിന്റെ പുറമെ ഉള്ള കാടത്തത്തെ വിവരിക്കുന്നുവെങ്കിൽ ഇത് ഉൾവനങ്ങളിൽ അദൃശ്യമായി കഴിയുന്ന വന്യ സൗന്ദര്യത്തെ എടുത്തു പറയുന്നു…കാടിന്റെ വന്യതയെ മാത്രമല്ല…വനദേവതയുടെ സൗന്ദര്യത്തെ പോലും അക്ഷരങ്ങൾ കൊണ്ട് വർണനീയമാക്കിയ മൗഗ്ലിക്ക് കാർമുഖിൽ തോൽക്കുന്ന കരിമ്പുലിയുടെ ഒരായിരം സ്നേഹ ഗർജനങ്ങൾ…
ഭഗീര…..
നിങ്ങളുടെ ഗർജ്ജനത്തെ സ്നേഹിച്ച് ആ തിളങ്ങുന്ന കറുപ്പിൽ കൈ ചുറ്റി നിങ്ങളുടെ സൂക്ഷ്മമായ കണ്ണുകൾക്കൊപ്പം മുൻപോട്ടു നോക്കുന്ന മൗഗ്ലിയാണ് ഇപ്പൊ മനസ്സിൽ….
ആ മൗഗ്ലിക്ക് സിമോണയുടെ മുഖച്ഛായ ആണ് …………
അഗാധമായ കാട്ടിൽ എന്നും ഒപ്പമുണ്ട്…കാടിന്റെ അതിർവരമ്പുകൾ ഭേദിച്ചു നഗരത്തിന്റെ നാഗരികതിയിലേക്ക് നീങ്ങുന്ന നാൾവരെ…
ഒറ്റവാക്കിൽ പറഞ്ഞാൽ ‘മാസ്മരികം’
മതി ഫഹദ്…. ആ താങ്കളുടെ ആ ഒറ്റ വാക്കിൽ…. ഇനിയും തുടരുന്ന ഈ സപ്പോർട്ടിൽ….. ഞാൻ സുരക്ഷ അനുഭവിക്കുന്നു.
അധിലധികമായി മറ്റെന്തുണ്ട്….
സിമോണ.
സത്യം പറഞ്ഞാൽ നിങ്ങളോട് അസൂയ തോന്നുന്നു ഇപ്പൊ.. ഇത്ര മനോഹരമായി ഓരോ സൃഷ്ടികളും നിങ്ങൾക്ക് സൃഷ്ട്ടിച്ചു എടുക്കാനുള്ള കഴിവിനോട്… ഓരോ രചനകളും ഒന്നിനൊന്നു മെച്ചം.. ഞങ്ങൾക്കൊന്നും കഴിയുന്നില്ലല്ലോ ഇത് പോലെ വേണ്ടാ ഇതിന്റെ അടുത്ത് നിൽക്കാൻ പറ്റിയ ഒരെണ്ണം എഴുതാൻ.. നമിച്ചു പൊന്നെ????
പ്രിയ ഫഹദ്.
രണ്ടാമതൊരു കമന്റ്.. അതൊരിക്കലും പ്രതീക്ഷിക്കാത്തിടത്തു നിന്നും….
മറ്റു കഥകളിൽ താങ്കളുടെ അഭിപ്രായങ്ങൾക്ക് ഞാൻ എല്ലായിടത്തും എഴുതിയിരുന്ന മറുപടി താങ്കൾ വായിച്ചു കാണുമോ എന്ന് പോലും എനിക്ക് സംശയമായിരുന്നു. ഇന്ന് വരെ.
ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ചതിലും ഒരുപാടാണ് താങ്കൾ എനിക്ക് നൽകുന്ന ഈ പരിഗണന.. ഒരുപക്ഷെ ഞാൻ അർഹിക്കുന്നതിലും ഒരുപാട് അധികം.
സ്നേഹം ഞാൻ ഈ വരികളിലൂടെ അയക്കുന്നു..
ഒരുപക്ഷെ….. ഇനിയൊരു ലെറ്റർപാടിന്റെ അകംപുറം മഷി പടരുന്ന നനുത്ത ഒരു താളിൽ താങ്കൾക്കായി ഞാൻ എഴുതിയേക്കാം…. മറ്റൊരിക്കൽ…
സിമോണ.
Simona… Ni oru nombaramayi maarunnu..
രാജാവേ….
ഈ ദാസി കടപ്പെട്ടവളായിരിക്കുന്നു. കടം വീട്ടാൻ അങ്ങ് തരുന്ന അവസരവും കാത്തിരിക്കുന്നു.
ആ അവസരം വേഗം തന്നെ ലഭിക്കുമെന്ന് തീർച്ചപ്പെടുത്തികൊണ്ട്.
സിമോണ
തീര്ച്ചയായും ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു. ആദ്യ കമെന്റ് സ്മിതയിൽ നിന്നാവണം എന്ന്… അഡ്മിന് കഥ അയച്ച നിമിഷം തന്നെ.
ഏറ്റവും താഴെ സ്മിതയുടെ ആദ്യ കമന്റിനുള്ള മറുപടി ആയിരുന്നു. പോസ്റ്റ് ചെയ്തപ്പോൾ മേലെ കിടക്കുന്നു….. താഴെ കിടന്നാലും മേലെ കിടന്നാലും….. സ്മിത കൂടെ ഉണ്ടല്ലോ.. അത് മതി…. (വെറുതെ.. ഒരു കുസൃതി. 😉 )
ഞാന്‍ ആരാധിക്കുന്ന ഒരു എഴുത്തുകാരിയുടെ വാളില്‍ വൃത്തികേട് എഴുതാന്‍ ഇഷ്യമാല്ലാതത് കൊണ്ട് നൌഫല്‍ എന്ന നൈറ്റ്മാന്‍ ഏലിയാസ്‌ ജോമോനോട് ഇനി ഒരു തര്‍ക്കതിന് ഞാനില്ല. ഇത്തരം ആളുകളോട് ഏറ്റുമുട്ടാന്‍ ഉള്ള കെല്പ് എനിക്കില്ല. ഞാന്‍ കീഴടങ്ങി. തോറ്റ് തൊപ്പിയിട്ടു. വിജയി അയ നൌഫലിനി അഭിനദനങ്ങള്‍
പ്രിയമുള്ള അർച്ചന…
സ്മിതയുടെ കമന്റിൽ പറഞ്ഞത് പോലെ ഞാൻ ഉണ്ടാക്കിയിട്ടുള്ള സങ്കല്പങ്ങളിൽ അർച്ചന ഒരു തെറിച്ച പെണ്ണാണ് (ദേഷ്യം വരല്ലേ… അത് ചീത്ത അർത്ഥത്തിൽ അല്ല).
യാഥാർഥ്യം എന്തുമായാലും (ആണോ പെണ്ണോ നല്ലതോ ചീത്തയോ ഒന്നും അവിടെ വിഷയമല്ല) അർച്ചന എന്തും തുറന്നു വിളിച്ചു പറയുന്നവളാണ്. അവിടെ ഉള്ളിൽ ഒളിപ്പിക്കാൻ ഒന്നും ഇല്ലാതാവുന്നു.
സത്യമായും… അങ്ങനെ ഉള്ളിലൊന്നുമില്ലാതെ ആകാശം നോക്കി മലർന്നു കിടന്ന് മിന്നി മറയുന്ന ലക്ഷകണക്കിന് നക്ഷത്രങ്ങളെ നോക്കി ജീവിതം എന്ന നിരര്ഥകതയെ ഓർത്ത്, ആ നിസ്സാരതക്ക് നാം കല്പിക്കുന്ന അമിത പ്രാധാന്യത്തെ ഓർത്ത് ഉറക്കെ പൊട്ടിച്ചിരിക്കുന്ന ഒരു മനുഷ്യജീവി ആവാൻ….
ഇനി എത്രനാൾ കാത്തിരിക്കണം?
നിങ്ങൾ ഭാഗ്യമുള്ളവളാണ്. തീർച്ചയായും അതെ.
മനസ്സിൽ നിന്ന് ദേഷ്യം കളയുക എന്ന് അർച്ചനയോടു പറയില്ല. കാരണം…. അർച്ചനയ്ക്ക് ദേഷ്യം ഇല്ല… നിങ്ങൾക്ക് അതിനെ ഉള്ളിൽ ഇട്ടു പുകച്ച് സ്വയം ചുമയ്ക്കുക എന്ന കഴിവുകേടില്ല.
സസ്നേഹം…
സിമോണ.
അർച്ചന പെണ്ണല്ല.. ആണാണ്. പേര് മാറ്റിയ ജോമോനെ അവന് അറിയാം. ഇവൻ ഒരു സാഹിത്യകാരന്റെ ശിങ്കിടി ആണ്.ഞാൻ അവനെ തൊട്ടപ്പോൾ തെറി വിളിക്കാൻ വന്നു. ഇവനെയൊക്കെ അന്ന് പഞ്ഞിക്കിട്ടതാണ്. പിന്നെയും വന്നിരിക്കുന്നു.
നൗഫൽ… നീ എന്നോട് ചേർന്നിരിക്കുക. ഈ ഇരുളിൽ… ആകാശത്തേക്ക് നോക്കി…..
നിന്റെ മനസ്സിനെ ശാന്തമാക്കുക. മനസ്സ് അലറുമ്പോൾ എന്നെ നീ എങ്ങനെ കാണും? നിന്റെ ശ്രദ്ധ ആ അലർച്ചയിൽ മാത്രമായിരിക്കും… അതിനെ ഉപേക്ഷിക്കൂ…
എന്നിലേക്ക് ചേർന്നിരിക്കു…
സിമോണ.
അർച്ചന എന്ന ആണിനോട് ഞാനൊന്നു ചോദിക്കട്ടെ. ഞാൻ എഴുതിയ കമന്റിൽ reply ഇട്ടത് താനല്ലേ. സിമോണ പോകല്ലേ എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ, പോകുവാന്നു പറഞ്ഞോ എന്ന് കമന്റ് ഇട്ട് എന്റെ reply ബോക്സിൽ നീ അല്ലേ ചൊറിഞ്ഞത്. എന്നിട്ട് ഇപ്പൊ ഞാൻ ആണോ കുറ്റക്കാരൻ.ഞാൻ എഴുത്തുകാരിക്ക് ഇട്ട കമന്റ് ആണ്. ഇത്തരം ആളുകൾ എന്ന് പറയാൻ ഞാൻ നിന്നെ മറ്റേത് ഊംബിച്ചോ. ഞാൻ ഒരു കമന്റ് ഇട്ടപ്പോൾ അതിൽ കയറി ഉണ്ടാക്കിയിട്ട് ഇപ്പൊ നീ മാന്യൻ കളിക്കുന്നോ. ഞാൻ jomon ആണെങ്കിൽ ഇവിടെ എന്താ കുഴപ്പം.എനിക്ക് കമന്റ് ഇടാൻ പാടില്ലേ. നിനക്ക് പെണ്ണിന്റെ പേരിൽ വരാമെങ്കിൽ എനിക്ക് പേര് മാറ്റിക്കൂടെ. കഥാകാരിയെ അഭിനന്ദിച്ചു കൊണ്ടാണ് കമന്റ് ഇട്ടത്. നീ അതിൽ കേറി ഒണ്ടാക്കണ്ട. നിന്റെ പേരൊന്നും ഞാൻ അതിൽ പറഞ്ഞില്ലല്ലോ. വെറുതെ ഇരുന്ന എനിക്കിട്ട് ഉണ്ടാക്കിയതിന് കുഴപ്പമില്ല. അതിന് മറുപടി പറഞ്ഞതാണ് കുഴപ്പം.വാള് വൃത്തികേടാക്കാൻ എനിക്കും അറിയാം.അത് എല്ലാവർക്കും അറിയാം. മേലിൽ എന്റെ കമന്റിൽ കയറി വന്ന് തർക്കിച്ചിട്ട് മാന്യൻ കളിക്കാൻ നിൽക്കരുത്.
ഓരോ തവണ വായിക്കുന്തോറും സിമോണ മനസ്സിന്റെ ഒരു വിങ്ങലായി മാറുന്നു ഈ ഒരു ക്ലാസിക്കിന്റെ ശക്തിയോ,രചയിതാവിന്റെ എഴുത്തിന്റെ തീക്ഷ്ണതയോ,അതോ സിമോണയുടെ പ്രണയവും മാനറിസവും നമ്മളിൽ ഉണ്ടാക്കിയ വികാര വിക്ഷോഭങ്ങളുടെ വേലിയേറ്റം കൊണ്ടോ? ഇവിടെ വിവേകം കൊണ്ട് വികാരത്തെ നിയന്ത്രിക്കാൻ എനിക്കാവുന്നില്ല..
ചങ്ങായി,ബ്രോ എന്ന് താങ്കളെ വിളിച്ചാണ് തുടക്കം ഇനിയെങ്ങനെ പറ്റില്ല സങ്കല്പിക്കാവുന്നതിലും ഒരുപാട് ഉയരത്തിലാണ് താങ്കൾ… താങ്കൾ അവിടെ കസേരയിട്ട് സ്ഥാനം ഉറപ്പിച്ചു കഴിഞ്ഞു.ജീവിതം സാക്ഷി,അശ്വതിയുടെ കഥ ഇപ്പൊ ദേ സിമോണ….നെഞ്ചോട് ചേർത്തു വച്ചിട്ടുള്ള ക്ലാസ്സിക്കുകളിൽ ഒന്ന് കൂടി…
പ്രിയ ലാലേട്ടാ…..
അങ്ങ് മുൻപ് പറഞ്ഞ ഒന്ന് അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ ശരിയാണ്
ദാറ്റ് കംസ് ഫ്രം ദി ഹാർട്ട്, ഹിറ്സ് ദി ഹാർട്ട്.
ശരീരം കൊണ്ട് സിമോണ നിങ്ങൾ എല്ലാരിൽ നിന്നും ഒരുപാട് അകലെ ആയിരിക്കാം. പക്ഷെ ഹൃദയം കൊണ്ട് നിങ്ങൾക്കെല്ലാം സിമോണ ഏറ്റവും അടുത്തുള്ളവളാണ്.
നിങ്ങളിൽ നിന്ന് വേർപെട്ട സിമോണക്കോ, സിമോണയിൽ നിന്ന് വേർപെട്ട് നിങ്ങൾക്കോ നിലനിൽപ്പില്ല, സിമോണ ഓരോ വ്യക്തിയുടെയും നിഴലാണ്.
മറ്റൊരിടത്ത് ഞാൻ പറഞ്ഞത് പോലെ…..
സ്വയം കല്പിക്കുന്ന അതിരുകളിൽ ഒതുങ്ങി നാം സന്തോഷം അഭിനയിക്കുമ്പോൾ മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന, എന്നാൽ ഒരിക്കലും നമ്മെ വിട്ടു പോവാത്ത നമ്മുടെ നാശമില്ലാത്ത ഉണ്മയുടെ നിഴൽ.
ഈ പ്രപഞ്ചം പോലെ തന്നെ… ഒരിടത്ത് മന്ദമാരുതനായി നമ്മെ തഴുകുമ്പോൾ മറ്റൊരിടത്ത് കൊടുങ്കാറ്റായി നാശം അഴിച്ചു വിടുന്നു. ഇതിൽ ആരാണ് ശരി?????
പറയാൻ നമുക്കെന്ത് അവകാശം? നാം സ്വയം തിരിച്ചിരിക്കുന്നു മതിലുകളിൽ അകപ്പെട്ടവരല്ലേ…
മതിലുകൾക്കുള്ളിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് വരിക… വിശാലമായ പ്രപഞ്ചമായി മാറുക… എന്നാൽ മന്ദമായാലും കടുത്തതായാലും കാറ്റിനെ നല്ലതെന്നും ചീത്തയെന്നും വേർതിരിക്കാതെ നമുക്കനുഭവിക്കാൻ സാധിക്കും… നാം തന്നെയായി….
സിമോണ ആ അനുഭവമാണ്….. മാഡിയുടെ ഉള്ളിൽ സിമോണ ഉള്ളതിനാലാണ് മാഡ് മാഡിക്ക് സിമോണ ഒരു വിങ്ങലായി മാറിയത്. സിമോണ ജീവിക്കുന്നതും നിങ്ങളുടെ ഉള്ളിൽ തന്നെയാണ്.
നിങ്ങളില്ലാതെ എനിക്കെന്താഘോഷം… അല്ലെ ലാലേട്ടാ….
ഇഷ്ടത്തോടെ..
സിമോണ.
പച്ചയ്ക്ക് കമ്പി എഴുതി കമ്പിക്കുട്ടനെ വിസ്മയിപ്പിച്ച ആദ്യ എഴുത്തുകാരി. ഇത്രയും പച്ചയായി ഡയലോഗുകളും വർണ്ണനകളും ഇത് വരെയും ഇവിടെ ആരും എഴുതിയിട്ടില്ല. ഇവിടത്തെ മഹാന്മാർ എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്നവർ ഇത് കണ്ട് പഠിക്കണം എന്നപേക്ഷിക്കുന്നു. മുലകൾ തൂങ്ങി ആടിയാൽ അത് വൃത്തികേടല്ല. ഷേപ്പ് ഉള്ള മുലകൾ എന്നേ ഇവരൊക്കെ എഴുതൂ.പക്ഷെ സിമോണയുടെ കഥ വേറെ ലെവൽ ആണ്. സിമോണയ്ക്ക് നാട്യങ്ങൾ ഇല്ല. മലയാളഭാഷയ്ക്ക് ഒരു മുതല്കൂട്ടാവാൻ എഴുതുന്ന ആളല്ല സിമോണ. വാക്കുകളിൽ സാഹിത്യം കുത്തി നിറച്ചു, ക്ലാസിക് കുറിക്കാൻ താല്പര്യമില്ലാത്ത സിമോണയ്ക്ക് ലക്ഷം നന്ദി. ഞാൻ ഇങ്ങനെ ആണ് എന്ന് ഒരു കമന്റിൽ സിമോണ പറഞ്ഞുവല്ലോ. അതേ നിങ്ങളെപ്പോലെ ഒരാളെ ഇവിടെ ഉള്ളൂ. പോകരുത്, വളരെക്കാലത്തെ കാത്തിരിപ്പിൽ ഉണ്ടായ നിധി ആണ് നിങ്ങൾ.
കറക്ടാ… പറയേണ്ടതെല്ലാം വന്നിട്ടുണ്ട്.
പക്ഷേ ഒരെണ്ണം വിട്ടുപോയി. ആ കവർപിക്കിന്റെ കാര്യംകൂടി പറയായിരുന്നു!
കമന്റ് ബോക്സ് പൂട്ടിച്ചത് നിന്നെപോലെയുള്ളവരുടെ അനാവശ്യ ചർച്ചകൾ ആണ്.അതൊക്കെ ഡെയിലി കാണുന്നതാണ്.
ഇത്ര പ്രിയങ്കര എഴുതുകാറി ആയിട്ടും സാറ് പ്രിയങ്കര എഴുത്ത് കാരിക്ക് ഒരു കമന്റ്റ് പോലും കൊടുത്തില്ലല്ലോ. ഒരു കഥേലും. “പച്ച”നൈറ്റ് മാന്റെ ഡിഗ്രീ കോഴ്സ് കൊണ്ട്, ജോമോന്‍റെ പത്താം ക്ലാസ്സും കൊണ്ട് വരല്ലേ
ഞാൻ കമന്റ് ഇടുന്നത് നിന്റെ ഇട്ടത്തിന് അല്ല. ഉണ്ടോന്ന് നീ പോയി നോക്ക്.വരുന്നത് നിന്റെ തുണി പൊക്കാൻ അല്ലല്ലോ. വരല്ലേ എന്ന് പറയാൻ. അത് അവന്മാരോട് പറഞ്ഞാൽ മതി. എന്നാൽ അർച്ചന ചേട്ടൻ ചെന്നാട്ടെ.
പറഞ്ഞായിരുന്നു, എന്തേ… സിമോണയെ അഭിനന്ദിച്ചതിൽ നിനക്ക് കുരു പൊട്ടിയോ.
അതിനു ഞാന്‍ എഴുത്തു കാരി അലലോ സാറേ
ആകാഞ്ഞത് ഇവിടുള്ളവരുടെ ഭാഗ്യം.ഞാൻ ഏതായാലും ആണാണ്. നീയൊക്കെ നിന്റെ അനുഭവകഥ എഴുതിയാൽ, ഇവിടെ ഏത് ടാഗിൽ കൊടുക്കും. കഷ്ടം.
പ്രിയ നൗഫൽ.
ആദ്യമേ താങ്കൾ നൽകിയ അകമഴിഞ്ഞ സപ്പോര്ടിനു ഒരുപാട് നന്ദിയുണ്ട്. ഒരുപാട് സ്നേഹവും…
ഇനി താഴെ എഴുതുന്നത് വായിക്കും എന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.
ഞാൻ താഴെ എഴുതിയിട്ടുള്ള മറുപടികളിൽ എല്ലാം എഴുതിയത് തന്നയാണ്… എങ്കിലും അതെല്ലാം യഥാർത്ഥത്തിൽ നൗഫലിന് വേണ്ടി ഉള്ളവ കൂടി ആണ്…
പ്രിയ സുഹൃത്തേ… ശരികളെയും തെറ്റുകളെയും, നല്ലതിനെയും തീയതിനെയും വേർതിരിക്കുന്നത് നാമാണ്. നമ്മുടെ സങ്കൽപ്പങ്ങൾ മാത്രമാണ്. യഥാർത്ഥത്തിൽ അവക്കൊന്നും കൃത്യമായ അതിർവരമ്പുകൾ വേർതിരിക്കുക അസാധ്യം.
അങ് എന്റെ കഥയെ നല്ലതെന്നു പറയുന്നത് തീർച്ചയായും അങ്ങയുടെ മനസ്സിലെ സങ്കൽപ്പങ്ങൾ എന്നിലെ സങ്കല്പങ്ങളോട്ട് താദാത്മ്യം പ്രാപിച്ചവ ആയതിനാലാണ്. അതിൽ ഒരുപാട് സന്തോഷം എനിക്കുണ്ട്…
എന്നാൽ……
എന്റെ സങ്കൽപം ഇതായതിനാൽ ഇതിനെതിർ സങ്കല്പങ്ങളെല്ലാം ചീത്ത എന്ന് പറയാനുളള അധികാരം എനിക്കില്ല നൗഫൽ. കാരണം എന്റെ നല്ലത് നല്ലതാണെന്ന് ഞാനൊരിക്കലും വിശ്വസിക്കുന്നില്ല.
സങ്കൽപം നിമിഷാർദ്ധത്തിൽ പൊങ്ങി ഉയർന്ന് മറഞ്ഞില്ലാതാകുന്ന വെറും നൈമിഷികമായ ഒരു ചിന്ത മാത്രമാണ്. അതിനു യാഥാർഥ്യവുമായി ഒരു ബന്ധവും ഇല്ല. അതിനാൽ തന്നെ അതിൽ നാം നിര്ബന്ധബുദ്ദികൾ ആവുന്നതിൽ എന്ത് പ്രയോജനം?
എന്റെ പ്രിയ സ്നേഹിതാ… അങ്ങ് നൽകിയ ഈ സപ്പോർട് എനിക്ക് താങ്ങാവുന്നതിലും അധികമാണ്. ഒരിക്കലും എന്നെ നല്ലതെന്നു പറയുമ്പോൾ മറ്റുള്ളവ ചീത്ത എന്ന് പറയുന്ന ഒരു അവസ്ഥ നമ്മിൽ ഇല്ലാതിരിക്കട്ടെ.
ശരി തെറ്റുകളിൽ നിന്നും പുറത്തു വരിക. മനസ്സിനെ വിശാലമാക്കുക… സിമോണക്ക് ഒരു നല്ല കൂട്ടായി എല്ലാരുടെയും നല്ല സുഹൃത്തായി അങ്ങ് എന്നും ഞങ്ങളോടൊപ്പം ഉണ്ടാവും എന്ന് തീർച്ചപ്പെടുത്തുന്നു ഞാൻ… അതങ്ങേക്ക് എതിർക്കാൻ സാധിക്കാത്ത ഒരു ആവശ്യമായിരിക്കും എന്നെനിക്കറിയാം….
കാരണം നൗഫലിന് എന്നോടുള്ള സ്നേഹത്തെ എനിക്ക് വ്യക്തമായി വായിക്കാം….
വളരെ കൃത്യമായി.
ഒരുപാടു നന്ദി.
സിമോണ.
സിമോണ….
ബെസ്റ്റ് ഓഫ് യുവർ സ്റ്റോറിസ്.
ഒരുപക്ഷേ നിങ്ങൾ പറഞ്ഞതുപോലെ ഈ കഥയ്ക്ക് മറ്റുള്ളതിനേക്കാൾ നിങ്ങൾക്ക് ലൈക്കോ കമന്റോ വ്യൂവ്സോ കിട്ടില്ലായിരിക്കും. പക്ഷേ ഇങ്ങനെയൊരു കഥ നിങ്ങൾ എഴുതിയിടേണ്ടത് ആവശ്യമായിരുന്നു.
ഒറ്റയടിയ്ക്കാണ് നിങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ യഥാര്‍ത്ഥ Range കാണിച്ചത്! അത്ഭുതകരം എന്നേ പറയാനുള്ളൂ. വായിക്കുന്നവന്റെ മനസ്സിൽ ഒരു നോവെടുത്തുവച്ചുള്ള റൈറ്റിങ്. ഇനിമുതൽ ഞാൻ നിങ്ങളെ ഓർക്കാൻ പോവുന്നത് ഈ കഥയുടെ പേരിലായിരിക്കും.
പശുക്കൾ നിങ്ങൾ വികാരശമനത്തിനായി വരുന്ന വായനക്കാർക്കായിയാണ് പ്രധാനമായും എഴുതിയിരുന്നതെങ്കിൽ ഇത് പൂർണ്ണമായും നിങ്ങൾക്കുവേണ്ടിയാണ് എഴുതിയിരിക്കുന്നതെന്ന് വ്യക്തം.
എനിക്കിപ്പോൾ നമ്മുടെ മാംഗോയുടെ തുടക്കമാണ് ഓർമ്മ വരുന്നത്. സേവകൻ മാംഗോ എഴുതി ബമ്പർഹിറ്റാക്കിയപ്പോൾപോലും ഒരേ രീതിയിൽ മാത്രം കഥയെഴുതുന്ന 2 dimensional എഴുത്തുകാരനെന്ന് വിചാരിച്ചു. (സത്യസന്ധമായി പറയുകയാണ്!)
ഇനി എത്രയ്ക്ക് എഴുതിയാലും കൂടിപ്പോയാൽ സേവകൻ പോലൊരു സംഗതി. അത്രയേ വരുള്ളുവെന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ചു. എന്നാൽ പിന്നീടങ്ങോട്ട് സൈറ്റ് കണ്ടത് ഉശിരൻ എഴുത്തിന്റെ മാമ്പഴക്കാലമായിരുന്നു. വായിക്കുന്ന ഏവരുടേയും കണ്ണുതള്ളിച്ചുകൊണ്ട് പെണ്ണുകാണൽ, ഭക്തരതി, ബാധ തുടങ്ങിയ നാലു ദിക്കിലേക്ക് പോവുന്ന മനോഹരമായ വ്യത്യസ്ത സൃഷ്ടികൾ! ആ ജൈത്രയാത്രയാണ് ഇത് വായിക്കുമ്പോൾ എനിക്കോർമ്മവരുന്നത്.
ഇനിയെന്നും ഇതിന്റെ പേരിലാവും നിങ്ങളെ ഞാനോർക്കുക.
സൈറ്റിൽ ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് വന്നൊന്ന് എത്തിനോക്കുമെങ്കിലും ഒരു കഥയും ഇപ്പോൾ വായിക്കാറില്ല. ഇപ്പൊ വല്യ പുള്ളിയായതു കൊണ്ടൊന്നുമല്ലേ. ജീവിതത്തിൽ കണ്ട വേദനജനകമായ രണ്ടു കാഴ്ചകൾ… ചിത്രങ്ങൾ, മനസ്സിൽനിന്ന് ഇറങ്ങിപ്പോവുന്നില്ല. ചെയ്യുന്നതൊന്നൊന്നും ആസ്വദിക്കാൻ പറ്റാത്തവണ്ണം അത് മനസ്സുമടുപ്പിക്കുന്നു. നിങ്ങളുടെ പശുക്കൾ 2 & 3 പോലും രണ്ടോ മൂന്നോ പേജ് ഇടയ്ക്കുനിന്ന് നോക്കിയതേയുള്ളു.
ഇത് വായിക്കാനിടയായത് വെറുതെ ഒന്ന് കേറിനോക്കിയപ്പോൾ സ്മിതയുടേയും മാംഗോയുടേയും അകമഴിഞ്ഞുള്ള അഭിനന്ദനങ്ങൾ ശ്രദ്ധിക്കാനിടയായതുകൊണ്ട് മാത്രമാണ്. ഒരുപക്ഷേ ‘ഭൂരിപക്ഷം’ വായനക്കാരേക്കാൾ കൂടുതൽ ഇവരെപ്പോലുള്ള എഴുത്തുകാർക്കാവും ഈ കഥയെ അതിന്റെ എല്ലാ മഹത്വവും ഉൾക്കൊണ്ട് ആദരിക്കാനാവുക… ആ ടൈപ്പ് എഴുതാണിത്…
എഗൈൻ, വാട്ട് എ സ്റ്റോറി! ???
ഇതിനു ഒരു ഡയമൻഷനും ഇല്ല, ഒരു മണ്ണാങ്കട്ടയും ഇല്ല. വെറുതെ നിരൂപണഹത്യ നടത്തി ബോറടിപ്പിക്കല്ലേ. ഇത് ഓപ്പൺ മൈൻഡഡ്‌ writing. പിന്നെ ഏത് രീതിയിലും എഴുതാൻ ഉള്ള കഴിവ്. അനായാസത. ഇത്രേയുള്ളൂ. അതിവിടെ ഇപ്പോൾ ഒരാൾക്കേ ഉള്ളൂ. അതാണ് സിമോണ. ഒരു മഹത്വവും ഉൾക്കൊള്ളാനില്ല.ഈപറഞ്ഞവരൊക്കെ ഇത് പോലെ എഴുതട്ടെ. അതാണ് അവരിൽ നിന്നും പ്രതീക്ഷിക്കുന്നത്.സിമോണ ഉള്ളിൽ ചട്ടക്കൂടുകൾ സ്വയം സൃഷ്ടിച്ചു വെച്ചിട്ടില്ല എന്നതാണ് മറ്റുള്ളവർക്ക് മാതൃക ആക്കേണ്ട കാര്യം.കോളേജിൽ പഠിക്കുന്ന കൊച്ചിന്, അമ്മച്ചി ലുക്ക്,ചാടിയ വയർ,തൂങ്ങിയ മൊല. എന്നൊക്കെ ആര് എഴുതും.അങ്ങനെ ഉണ്ടേൽ അങ്ങനെ തന്നെ എഴുതണം. അത് വൃത്തികേടല്ല. എത്രയോ അമ്മച്ചി ലുക് നല്ല സൈസ് ഉള്ള പിള്ളേർ കോളേജിൽ പഠിക്കുന്നു.ധൈര്യം ഉണ്ടോ ഇവരെപ്പലുള്ളവരെ കഥാനായിക ആക്കി എഴുതാൻ. എഴുതില്ല. കാരണം.അവർക്ക് ഷേപ്പ് വേണം. അതാണ് ചട്ടക്കൂട് എന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞത്. പക്ഷെ അപ്പോൾ നിങ്ങൾ യാഥാർഥ്യത്തിൽ നിന്നും,റിയൽ ലൈഫിൽ നിന്നും അകലുകയാണ്.പുറന്തോട് സൃഷ്ടിച്ചു,ചുറ്റും മേമ്പൊടി വിതറുകയാണ്.
ഞാൻ എല്ലാ കഥയും വായിക്കുന്ന ആളാണ്.മറ്റുള്ള എഴുത്തുകാർ തോട് പൊട്ടിച്ചു പുറത്തു വരണം എന്നാണ് അപേക്ഷിക്കാനുള്ളത്. സിമോണയുടെ കഥയിൽ കമന്റ് ചെയ്തിരിക്കുന്ന എഴുത്തുകാരോടും ഞാനിത് പറയുന്നു. സിമോണ എഴുതുന്ന പോലെ സിംപിൾ ആയ കഥകൾ തരൂ.
കുറച്ചു മുമ്പ് എല്ലാ രീതിയിലും എഴുതാൻ പറയുന്നു. ഇപ്പോൾ സിമ്പിളായി തൂങ്ങിയ മുലകളുള്ള കഥകൾ എഴുതാൻ പറയുന്നു. എന്നതാ ഉദ്ദേശിക്കുന്നെ?
എന്തായാലും ഞാൻ നിർത്തുന്നു. വാദിക്കാൻ പറ്റിയ അവസ്ഥയില്ലല്ല. കമന്റിൽ എന്റെ അവസ്ഥ പറഞ്ഞല്ലൊ. ദയവായി വെറുതെ വിടണമെന്ന് അഭ്യര്‍ത്ഥിക്കുന്നു.
ഒരു കാര്യത്തിൽ ബഹുമാനം നിലനിർത്തിക്കൊണ്ടുതന്നെ പറയട്ടെ. ഉള്ളിലുള്ളത് അതേപോലെ പറയുന്നയാളാണ് നിങ്ങൾ. അത് സമ്മതിച്ചേ പറ്റൂ. സിമോണയുടെ ഞങ്ങളുടെ പശുക്കളിൽ താങ്കളേക്കാൾ ബഹുദൂരം കൂടുതൽ കമന്റ് ഞാനിട്ടിട്ടുണ്ട്. അതുകൊണ്ട് സാഹിത്യം മാത്രമേ എനിക്കിറങ്ങു എന്ന് ധരിക്കരുത്. നല്ലത് ഏതായാലും വായിക്കാനിടയായാൽ കള്ളപേരിൽ വന്നായാലും ഒരു കമന്റ് ഇട്ടിരിക്കും. എന്നാൽ മോശമാണേൽ കള്ളപേരിൽ വന്ന് കുറ്റം പറയുന്ന പ്രവണതയും എനിക്കില്ല.
തർക്കത്തിന് ഞാനുമില്ല. ഒരു കാര്യത്തിനാണ് നിരൂപണഹത്യ എന്ന് പറഞ്ഞത്, പശുക്കൾ എന്ന കഥ വികാരശമനത്തിനായി വരുന്നവർക്ക് വേണ്ടി എഴുതി എന്ന് താൻ പറഞ്ഞു,ഈ വരുന്നവർ എന്ന് പറഞ്ഞതിൽ അത് വായിച്ച ഞാനും, വായി,കമന്റിട്ട ലക്ഷമാകണക്കിന് ആളുകളും ഉണ്ട്. ഉണ്ടല്ലോ. അപ്പോൾ മറ്റുള്ളവർ ഇവിടെ വായിച്ചു മനസാന്തരപ്പെടാൻ ആണോ വരുന്നത്, അതോ, ഇവിടുന്ന് അവർക്ക് 100 രൂപ വെച്ച് കൊടുക്കുന്നുണ്ടോ.എതിർത്ത് പറയുന്നവർ പറയും അല്ല ചുമ്മാ രസത്തിനു. എന്ത് രസത്തിനു. എന്ത് തരം രസമാണവർക്ക് കിട്ടുന്നത്.. ഇത് നിങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി തന്നെ എഴുതിയതാണ് വ്യക്തം എന്നൊക്കെപ്പറയാൻ താനാര്.അത് എഴുതിയ ആൾ പറയട്ടെ. വ്യക്തം എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാൽ അല്ലെങ്കിൽ ഇതൊക്കെ ബോറൻ കമന്റ് ഹത്യകൾ ആണിഷ്ടാ.
”
simona September 22, 2018 at 1:34 PM
ഇനി വരുന്നത്……
തികച്ചും വ്യത്യസ്തമാണ്. അതിനു അധികം വായനക്കാരെ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നില്ല….. ലൈക്കുകളോ കമന്റുകളോ അതിനു ഉണ്ടാകുമെന്നും കരുതുന്നില്ല.
അത് സിമോണയുടെ ശരീരത്തിന്റെ കഥയേക്കാൾ മനസ്സിന്റെ കഥയാണ്. അതിൽ ആർക്കും താല്പര്യം ഉണ്ടാവുകയും ഇല്ല.
എങ്കിലും അച്ചുവിന്റെ വിവരണം നമുക്ക് ശ്രമിക്കാം… അടുത്ത മറ്റൊരു സന്ദർഭത്തിൽ.
“ഞങ്ങളോട് രണ്ടാളോടും മുട്ടാൻ ആരെങ്കിലും ഉണ്ടെങ്കി വാടാ… എന്ന് അരയിലൂടെ കൈ ചുറ്റി വെല്ലു വിളിക്കാം…. ” കീലേരി അച്ചുവേട്ടാ…..”
Nothing more to say. ??
And do me a favor, please leave me alone.
Final comment! ☝️എന്തുവന്നാലും!
എല്ലാ രീതിയിലും എഴുതാൻ ഉള്ള കഴിവുണ്ട് എന്ന് അവരുടെ ഇത് വരെ ഇറങ്ങിയ കഥകൾ വായിച്ചാൽ മനസിലാകും. പ്രത്യേകിച്ചു ഒരു ശൈലിയുമില്ല. എങ്ങോട്ടും പോകും വളയും. അതാണ് സിംപിൾ.എഴുതാൻ പറയുന്നതല്ല. ഇത് പോലത്തെ സിംപിൾ ആയ കഥകൾ തരൂ എന്ന് മറ്റുള്ള എഴുത്തുകാരോടുള്ള വ്യക്തിപരമായ അഭ്യർത്ഥയാണ്. എല്ലാകഥകളും വായിക്കുന്ന ആളായത് കൊണ്ട്.
അത് സത്യം ബ്രോ.. അങ്ങനെ പറയു. അല്ലാതെ ഇന്നേവരെ ഒരാളേയും കുറ്റം പറഞ്ഞ് വെറുപ്പിക്കാത്ത ഞാൻ അവരുടെ കഴിവിനെ നിരൂപണം ചെയ്ത് വെറുപ്പിച്ചു എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാൽ. ഞാനിൽ കഥയെപ്പറ്റി ഒരു വാക്കുപോലും പറഞ്ഞിട്ടില്ല. അവൾ സെക്ഷ്വൽ അല്ലാതെയുള്ള വികാരം ആദ്യമായി കൈകാര്യം ചെയ്ത് ഈ കഥയിലാണ്. അതും ഒട്ടും പ്രതിക്ഷിക്കാത്ത രീതിയിൽ.
ഒപ്പം ഇനിയെന്തെങ്കിലും എഴുതുന്നുണ്ടെങ്കിൽ ഞങ്ങളുടെ പശുക്കൾ പോലെ ഒരെണ്ണം എഴുതാൻ ഞാൻ തലകുത്തി നിന്നാലും നടക്കില്ല എന്ന് വിഷമത്തോടെ പറയട്ടെ. അതൊരു കഴിവാണ്. എല്ലാവർക്കുമൊന്നും കിട്ടാത്ത കഴിവ്. അറിയാത്തവൻ ചെയ്താൽ പാളും.
അവൾ എന്ന് സംബോധന ചെയ്ത് അറിയാതെ വന്നതാണ്. ‘അവർ’ എന്നാണ് ഉദ്ദേശിച്ചത്.
ഗുഡ്നൈറ്റ് എനിവേ??
എന്റെ വ്യക്തിപരമായ അഭിപ്രായം ഞാൻ പറഞ്ഞു. അവർക്ക് ഇഷ്ടമുള്ള രീതിയിൽ എഴുതട്ടെ. ഒരാളുടെ രണ്ടു സൃഷ്ടികൾ വ്യത്യസ്തമാവുന്നതാണ് എനിക്ക് എപ്പോഴും ഇഷ്ടം. അയാൾക്കും സന്തോഷം കിട്ടുന്നത്. ഇഷ്ടമുള്ള രീതിയിൽ എഴുതാൻ അയാളെ അവനുദിക്കുമ്പോഴാണ്. ഹത്യ ചെയ്യാൻ ഞാനവരുടെ കൊങ്ങായ്ക്ക് പിടിച്ചോ… നീ ഇന്ന രീതിലേ എഴുതാൻ പാടുള്ളു എന്ന്?! അങ്ങനെ എഴുതിക്കാൻ കമന്റ് ഇടുന്നവരുണ്ട്. അതിന് കുറേ വാങ്ങിച്ചുകൂട്ടിയവരുമുണ്ട്.
എനിക്കിഷ്ടപ്പെട്ടത് ഇതാണ്. അല്ലാത്തവരുണ്ടാവാം. എന്റെ നിരൂപണം ഞാനെഴുതാതെ പിന്നെ താൻ വന്ന് എഴുതുമോ? കുറച്ചുകാലംകൂടി കഴിഞ്ഞ് സിമോണയുടേത് ബെസ്റ്റ് ആയതുകൊണ്ടല്ല, മറ്റുള്ളവരുടേതിനേക്കാൾ ഭേദമായതുകൊണ്ടാണ് കമന്റ് ഇട്ടത് എന്നൊരു കമന്റ് പ്രതീക്ഷിക്കാമോ?
”
simona September 22, 2018 at 1:34 PM
ഇനി വരുന്നത്……
തികച്ചും വ്യത്യസ്തമാണ്. അതിനു അധികം വായനക്കാരെ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നില്ല….. ലൈക്കുകളോ കമന്റുകളോ അതിനു ഉണ്ടാകുമെന്നും കരുതുന്നില്ല.
അത് സിമോണയുടെ ശരീരത്തിന്റെ കഥയേക്കാൾ മനസ്സിന്റെ കഥയാണ്. അതിൽ ആർക്കും താല്പര്യം ഉണ്ടാവുകയും ഇല്ല.
എങ്കിലും അച്ചുവിന്റെ വിവരണം നമുക്ക് ശ്രമിക്കാം… അടുത്ത മറ്റൊരു സന്ദർഭത്തിൽ.
“ഞങ്ങളോട് രണ്ടാളോടും മുട്ടാൻ ആരെങ്കിലും ഉണ്ടെങ്കി വാടാ… എന്ന് അരയിലൂടെ കൈ ചുറ്റി വെല്ലു വിളിക്കാം…. ” കീലേരി അച്ചുവേട്ടാ…..”
Nothing more to say. ??
@ജോർദ്ദാൻ…
പ്രിയമുള്ളവനേ….
ഇത്രയും മനോഹരമായി അങ് എഴുതിയ വാചകങ്ങളിൽ ഒരിടത്തു പോലും ഒരു കുറ്റപ്പെടുത്തലുകളും ഞാൻ കണ്ടില്ല. നാമെല്ലാം സങ്കല്പങ്ങളിൽ ലോകത്തെ അനുഭവിക്കുന്നവരാണ്. നാം എന്ത് സങ്കല്പിക്കുന്നുവോ അതാണ് ലോകമായി അനുഭവപ്പെടുന്നത്.
നല്ലതും ചീത്തയും വേർതിരിക്കപ്പെടുന്നതും ഓരോരുത്തരുടെയും സങ്കൽപ്പനുസരണം തന്നെ.
ആയതിനാൽ തന്നെ ആണ് ഒരാളുടെ നല്ലത് മറ്റൊരാൾക് ചീത്തയായി മാറുന്നതും. അല്ലേ…..
ഇതിൽ ഏതു നല്ലതെന്നും ഏതു ചീത്തയെന്നും ചോദിച്ച് അതിരിലേക്ക് നോക്കിയാൽ നമ്മുടെ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി വിടരും… കാരണം അവിടെ ഒരു വരമ്പും യഥാർത്ഥത്തിൽ ഇല്ലതന്നെ.
ഇവിടെ വന്ന് എഴുതാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ ആരോടും മിണ്ടാതെ എഴുതി തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ നടക്കണം എന്നായിരുന്നു ആഗ്രഹം. പക്ഷെ വിധിവശാൽ താങ്കളെ പോലുള്ളവർ നൽകിയ മഹത്തായ അഭിനന്ദനങ്ങൾ തന്നെ ആണ് വീണ്ടും വീണ്ടും എഴുതാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചുകൊണ്ടേ ഇരിക്കുന്നതും.
പലപ്പോഴും ആ അഭിനന്ദനങ്ങൾ കാണുമ്പോൾ അഹങ്കാരത്തെ തല്ലിയൊതുക്കാൻ ഞാൻ ഒരുപാട് പാടുപെടുന്നുമുണ്ട്. ആയതിനാൽ മനസ്സിൽ വന്ന അല്പമെങ്കിലും ദേഷ്യത്തെ ഇല്ലായ്മ ചെയ്യുക. ഇനിയും അങ്ങയെപോലുള്ളവരുടെ അഭിനന്ദനങ്ങൾ ലഭിക്കണം എന്ന സ്വാർത്ഥത മനസ്സിൽ കിടക്കുന്നുണ്ട്.
വിരോധം തോന്നില്ലെന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ചോട്ടെ.
ഒരുപാട് സ്നേഹത്തോടെ
സിമോണ.
പ്രിയമുള്ളവരേ…
മറുപടി എഴുതാൻ പലകുറി ഇരുന്നതാണ്.. പക്ഷെ എന്തോ… സാധിക്കുന്നില്ല. സിമോണ വിരലിനെ തടഞ്ഞുകൊണ്ട് ഇരിക്കുന്നു.
സാധാരണ അങ്ങനെ അല്ല. എഴുതി വെച്ചിരിക്കുന്ന പല കഥകളും എഴുതപെട്ടതല്ല. മറിച്ച് അവളാൽ നൃത്തം ചെയ്യപ്പെട്ടതാണ്. വിരൽ തുമ്പിൽ അവളുടെ നൃത്തം മുറുകുമ്പോൾ അവളിൽ നിറയുന്ന വികാരം… അതെന്തായാലും അണപൊട്ടി ഒഴുകികൊണ്ടേ ഇരിക്കും….. ഇത് വരെ എഴുതിയ എല്ലാ കഥകളും ഒറ്റ ഇരുപ്പിനു എഴുതി തീർത്തിട്ടുളളവ ആണ്… ഒരു പക്ഷെ അവക്കിടയിൽ ചിന്തിക്കാൻ പോലും പലപ്പോഴും സമയം വേണ്ടി വന്നിരുന്നില്ല…
എന്നാൽ ഇന്നലെ അവൾ എന്നെ കൊല്ലാതെ കൊന്നു. വൈകിട്ട് ഏഴരയോടെ എന്നെ പിടിച്ചിരുത്തിയിട്ട് എഴുതി അവസാനിപ്പിച്ച് എന്നെ എഴുനേൽക്കാൻ സമ്മതിച്ചത് പുലർച്ചെ രണ്ടരക്കാണ്. അതും എഴുതി മുഴുമിപ്പിച്ചത് അഡ്മിന് അയച്ചു കൊടുത്തതിനു ശേഷം മാത്രം.
ഇപ്പോൾ അവൾ ഇവിടെ ശില പോലെ നിൽക്കുന്നു. കുറ്റബോധത്താൽ കുനിഞ്ഞ ശിരസ്സുമായി…..
ആരെയും വേദനിപ്പിക്കാൻ സിമോണക്ക് അവകാശമില്ല. അതിനാലാണ് ആഗ്രഹിക്കുന്നവരെ നിരാശപെടുത്താതെ മനസ്സ് ഒളിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് അവളീ ലോകത് രതി നർത്തനം ആടിക്കൊണ്ടേ ഇരിക്കുന്നത്.
തന്നെ ആഗ്രഹിക്കുന്ന ഒരാളെ, അടച്ചു വെക്കപ്പെട്ട പ്രണയം മൂലം പോലും വേദനിപ്പിക്കരുതെന്ന കടുത്ത നിര്ബന്ധ ബുദ്ദിയാൽ സ്വയം ഉരുകി നിൽക്കുന്ന അവളെ ഒന്ന് സമാധാനിപ്പിച്ചതിനു ശേഷം എല്ലാ കമന്റുകൾക്കും മറുപടി എഴുതാം… വിശദമായി.
സ്മിത, മംഗോ, മാഡ് മാഡി, കിച്ചു, ഭഗവാൻ, സഞ്ജു, പിന്നെ പ്രവാസി…. ഇനിയും സ്നേഹവും അഭിപ്രായവും അറിയിക്കുന്ന ഓരോരുത്തരോടും ഉള്ള സ്നേഹം പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ സാധിക്കാത്തതാണ്…. ഈ പെണ്ണൊന്ന് അനുവദിച്ചാൽ ആ നിമിഷം അത് എഴുതാം.
തൽക്കാലം ക്ഷമിക്കുക.
സിമോണ.
സൂസന്‍ സോന്‍റ്റാഗിനെ, വിര്‍ജീനിയ വുള്‍ഫിനെ, സില്‍വിയാ പ്ലാത്തിനെ, ഒറ്റച്ചിലമ്പ് വലിച്ചെറിഞ്ഞ്, മുലയരിഞ്ഞ കണ്ണകിയെ ഒക്കെ ഈ നിമിഷമോര്‍ക്കുന്നു, സിമോണാ.
എന്റെ മുലകള്‍ നിന്റെ പല്ലിനും എന്റെ രഹസ്യോദ്യാനം നിന്റെ അരയിലെ പാമ്പിനും വേണ്ടിയല്ലെങ്കിലും കാമവും സ്നേഹവും ഇഴപിരിഞ്ഞ നിന്റെ നായാടി നോട്ടത്തിലും മനസ്സലിയുവാന്‍ ഞാന്‍ ജന്മനാ ശീലിച്ചതിനാല്‍ എടുത്തുകള്‍ക എന്ന് ബെഞ്ചമിന്‍ മൊളോയിസ് എഴുതുയത് ഇപ്പോള്‍ ഓര്‍ത്ത് ഞാന്‍ കരയുന്നു.
രതി താണ്ഡവമാണ് സുഖത്തിന്റെ ഒരേയൊരു മൂലമന്ത്രമെന്നു കരുതിയ നിമിഷങ്ങളെയോര്‍ത്ത്
സ്മിതാമ്മേ…
താഴെ കിച്ചുവിന് എഴുതിയ മറുപടി തന്നെ…..
രതി… ഒരല്പ സുഖം മാത്രം…. അതിനുമപ്പുറം പ്രണയം…. അതിനുമപ്പുറം………….ഞാൻ എന്ന നശിക്കാത്ത സത്യം.
അത് മാത്രമാണ്, ഒരുപക്ഷെ സുഖത്തിന്റെ മൂലമന്ത്രം….
അമ്ല തീഷ്ണമായ വരികള്‍….
“കാമം പടരാത്ത എന്റെ സയാഹ്നങ്ങളിലെ രോമഹർഷം…” തികഞ്ഞ കാമദാഹിയായ ഒരു പെണ്ണിന്റെ പ്രേമം വിശദീകരിക്കുവാൻ ഇതിലും നല്ല വരികൾ ഉണ്ടാകുമോ… Great writing Simona… Hats off…
അതൊരു സത്യമാണ് കിച്ചൂ….
കാമം ശരീരത്തിന് നൽകുന്ന അല്പസുഖത്തിനേക്കാൾ എത്രയോ മഹത്തരമാണ് പ്രണയം നമ്മളെ വലിച്ചു കൊണ്ട് പോകുന്ന അനുഭൂതിയുടെ നനുത്ത തലങ്ങൾ….
ആ പ്രണയം തിരിച്ചു ലഭിക്കാത്ത ഒന്നിനോടാകുമ്പോൾ അവിടെ ആഗ്രഹങ്ങൾക്ക് തിരശീല വീഴുന്നു.
പിന്നെ ഗ്രീൻ റൂമിൽ തനിയെ ആവുന്ന ഞാനും പ്രണയവും മാത്രം. പിന്നെ പ്രണയിക്കുന്നവനെക്കാൾ ഞാൻ എന്റെ പ്രണയത്തെ പ്രണയിക്കാൻ തുടങ്ങുന്നു….
അതിനുമപ്പുറം… ഞാൻ എന്നെ പ്രണയിക്കാൻ തുടങ്ങുന്നു. ജനനം മുതൽ മരണം വരെ എന്നെ ഒരിക്കലും വിട്ടുപോവാതെ എന്നെ……
അവിടെ, ഇനി ഒരിക്കലും ദുഖിക്കേണ്ടി വരില്ലെന്ന തിരിച്ചറിവിൽ, ഞാൻ വിജയിക്കുന്നു.
Simonaaa…karayipichalloo nee … thankal veendum veendum vayyanakare albuthapeduthi kondirikukayanu..tnk u simona ethrayum nalla oru kadha thannathinu…
അല്ലയോ ഭഗവാൻ…
അങ്ങയുടെ മുന്നിൽ ഞാൻ കരയാത്ത ദിവസങ്ങളില്ലായിരുന്നു. എനിക്ക് മാത്രം എന്തിനിത്ര കണ്ണുനീർ എന്ന് മറ്റെല്ലാവരെയും പോലെ നിന്നെ ഞാൻ കുറ്റപ്പെടുത്തിയിരുന്നു.
പക്ഷെ നീ എനിക്ക് പറഞ്ഞു തന്നു…
ഞാനും എന്റെ സങ്കടങ്ങളും നിന്നിലെ വെറും പ്രതിഭാസങ്ങൾ മാത്രമാണെന്ന്. ഇന്ന് എനിക്ക് ഞാനില്ല… നീ മാത്രം…
ഒരുപാട് നന്ദി… ആ പേരിനും…. പിന്നെ…. സ്നേഹത്തിനും.
കാമം ഇരച്ച്‌ കയറി കൈയിൽ ഇരുന്ന ലിംഗത്തെ ഞാൻ വെറുതെ വിടുന്നു
അത്രക്കിഷ്ടപെട്ടു
പ്രിയപ്പെട്ടവനെ….
നീ ആ എഴുത്തിന്റെ ഉള്ളറിഞ്ഞവൻ ആണ്…. നീ…. ഒരുപക്ഷെ എന്റെ സാഗറിനെ പോലെ ആണ്.
വാക്കുകളില്ല സിമോണ……. നമിക്കുന്നു…
സഞ്ജു..
ഒരുപാടു നന്ദി ട്ടോ…
സ്ഥിരമായി കാണുന്ന കമന്റുകളിൽ താങ്കളുടെ പേരും ഉണ്ട്. പ്രതീക്ഷിക്കുന്ന പേരുകളിൽ ഒന്ന്..
ഒരുപാട് ഒരുപാട് നന്ദി… വളരെ സന്തോഷം ഉണ്ട്. വീണ്ടും കഥകൾ വായിക്കുന്നതിലും വായിച്ചു തീർന്ന് നേരിൽ ക്ലോസ് ചെയ്യാതെ സിമോണയോടു സ്നേഹമാണ് പങ്കുവെക്കുന്നതിലും.
ഇനി സിമോണയുടെ ഒരു പോൺ സ്റ്റോറി താങ്കൾ എഴുതരുത് പ്ലീസ്.. ഹൃദയത്തിൽ ചേർത്ത് വക്കാൻ നമുക്കു ഈ സിമോണ മതി…. (കമന്റ് ഫുൾ ആകുന്നതിനു മുമ്പ് പോസ്റ്റ് ആയി പോയി നേരത്തെ)
ഇന്നലെ അത് തീരുമാനിച്ചതാണ്… അവൾ അത്രക്കെന്നെ കഷ്ടപെടുത്തി. എഴുതി അയച്ചത് മുതൽ…
ഇനി ഇത് വായിക്കില്ലെന്നും തീരുമാനിച്ചു.
ചില എഴുത്തുകൾ അങ്ങനെയാണ്. എഴുതി തീർക്കാതെ സ്വൈര്യം തരില്ല. എഴുതി തീർന്നാലോ… പിന്നെ തീരെയും…….
ശാന്തമായ ഒരു കുളത്തിലേക്ക് കല്ലെടുത്തിട്ടത് പോലെ ആയിരുന്നു. ഓളങ്ങൾ തീരത്തടിഞ്ഞ് ശല്യപെടുത്തികൊണ്ടേ ഇരുന്നു. അതാണ് മറുപടിയും വൈകിയത്.
ഈ സൈറ്റിൽ എഴുതി തുടങ്ങിയത് തന്നെ ഓളങ്ങളുടെ ആധിക്യം മറ്റുള്ളിടങ്ങളിൽ സഹിക്ക വയ്യാതായപ്പോൾ ആണ്… പക്ഷെ ശീലിച്ചതല്ലേ പാലിക്കു എന്ന് പറഞ്ഞത് പോലായി… ഇവിടെയും തഥൈവ … എഴുതി വരുമ്പോ ഉള്ളിലുള്ളത് തികട്ടി പിന്നേം പുറത്തു ചാടുന്നു.
കൃത്യം ഇരുപത്തിയൊന്നു മിനിറ്റുകള്‍….
പതിമൂന്ന്‍ പേജിലൂടെ കടന്നുപോകാനെടുത്ത സമയം.
താരതമ്യങ്ങള്‍ അശ്ലീലമാണ് എന്നറിയാം. നല്ല ഒരു ഗായകനെ യേശുദാസിനോട്, നല്ല ഒരു നടനെ ഡെന്‍സെല്‍ വാഷിംഗ്ടണോട് ഒക്കെ നമ്മള്‍ താരതമ്യം ചെയ്യുമ്പോള്‍ നമ്മുടെ സൌന്ദര്യബോധത്തിന്പോലും ഒരു വ്യക്തിത്വമില്ല എന്നാണ് അര്‍ത്ഥമാവുന്നത്.
പക്ഷെ ഇവിടെ ഞാന്‍ ഒരു താരതമ്യം നടത്തുകയാണ് സിമോണ. എന്നോട് ക്ഷമിക്കണം.
ഞാന്‍ ഇത് പോലെ ഉരുകിവായിച്ച വേറെ ഒരു കഥ “ട്രയല്‍” ആണ്. ഒരു വലിയ പുസ്തകം.
നെഞ്ച്കത്തി അന്ന് അത് വായിച്ചപ്പോള്‍ അത് പോലെ വേറൊന്ന് ഇനി വായിക്കില്ല എന്ന് കരുതിയിരുന്നു.
പക്ഷെ….
പ്രണാമം.
ഫ്രാന്‍സ് കാഫ്കയുടെ.
സ്മിതാമ്മേ….. (പേര് നോട്ട് ചെയ്തോളു.. ചിലപ്പോൾ ഈ പേര് എവിടെയെങ്കിലും ഇനിയും കാണേണ്ടി വന്നേക്കാം. ചീത്ത പറയരുത്.. വേണ്ടെങ്കിൽ ഇതിനു മറുപടിയിൽ പറയുമല്ലോ.)
മുൻപ് രാജ സാഹിബിന്റെ കമന്റിൽ മറുപടി പറഞ്ഞത് പോലെ…. ഈ സൈറ്റിൽ കാണുന്ന ഓരോ പേരിനും എന്റെ സങ്കല്പത്തിൽ മെനഞ്ഞ ഓരോ രൂപങ്ങൾ ഉണ്ട്. യാഥാർഥ്യം എന്തുമാവട്ടെ. എനിക്ക് ഇഷ്ടം ആ സങ്കല്പങ്ങളിൽ ഞാൻ മെനഞ്ഞ രൂപങ്ങളെ തന്നെയാണ്.
സ്മിതമ്മയുടെ രൂപം എന്നെ ഏറ്റവും എഴുതാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്ന ഒന്നാണ്. ഞാൻ ഇവിടെ ഉള്ള അധികം കഥകൾ ഒന്നും വായിച്ചിട്ടില്ല. ഇഷ്ടമില്ലാഞ്ഞല്ല. ഇഷ്ടവും അനിഷ്ടവും തിരിച്ചറിയാൻ സാധിക്കാറില്ല ഈയിടെ.. അല്ല.. കുറച്ചു വര്ഷങ്ങളായി.
സമയം ഇല്ലാത്തതിനാലാവാം. നായ് നടന്നിട്ടൊരു കാര്യവുമില്ല നായ്‌ക്കോട്ടു ഇരിക്കാൻ നേരവുമില്ല എന്ന് പറയുമ്പോളാണ് ഇവിടത്തെ സ്ഥിതി..
എന്താ ഞാൻ ചെയ്യുന്നത് എന്ന് ചോദിച്ചാൽ ഒരു പിടിയും ഇല്ല. പക്ഷെ എഴുന്നേറ്റാൽ കിടക്കുന്നതു വരെ വെറുതെ ഇരിക്കുന്ന കാണാറില്ല.
സ്മിതാമ്മ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ കമന്റ് ഇടുമ്പോൾ, പ്രതീക്ഷിക്കുന്നത് അത് തന്നെ ആണെങ്കിലും അത് എന്നിൽ ഒരുപാട് റെസ്പോൺസിബിലിറ്റി ഏൽപ്പിക്കുകയല്ലേ എന്ന് തോന്നും.
ഒന്നും വേണ്ട സ്മിതാമ്മേ… ഇഷ്ടമായാൽ ഇഷ്ടമായി സിമോണാ, അല്ലെങ്കിൽ ഇതെന്തുവാ ഈ എഴുതി വച്ചേക്കുന്നേ…. അത്ര മതി…. സ്മിതമ്മയുടെ മുഴുവൻ ഇഷ്ടമോ ദേഷ്യമോ എനിക്കനുഭവിക്കാൻ അത് തന്നെ ധാരാളം. കാരണം കാണുന്നില്ലെങ്കിലും നിങ്ങളോട് എനിക്കുള്ള അടുപ്പം….. അതല്പം കൂടുതലാണ്.
സ്മിതാമ്മ, ആ പേര് ഞങ്ങളുടെ നാടന്‍ ഭാഷയില്‍ പറഞ്ഞാല്‍ “കലക്കി.” ഇനി അങ്ങനെ തന്നെ വിളിച്ചോളൂ. അല്ല, അങ്ങനെയേ വിളിക്കാവൂ.
ജെസ്റ്റിനാമ്മ, ബ്രിജിത്താമ്മ എന്നൊക്കെയാണ് മഠങ്ങളിലെ കന്യാസ്ത്രീമാരെ വിളിക്കുന്നത്.
പോണ്‍ സ്റ്റോറികളെഴുതുന്ന കന്യാസ്ത്രീ….!!
രക്തം ചൂട് പിടിച്ചോ?
പോൺ സ്റ്റോറുകൾ എഴുതുന്ന കന്യാസ്ത്രിയെ….
വേണ്ടാ… സ്മിതാമ്മേ… കണ്ണുകൾ ഒരുപാട് ചുറ്റും ഉണ്ടേ….
ഓക്കേ…
പക്ഷെ ഒരു കാര്യം തീര്‍ച്ചയാക്കി.
ഒരു കന്യാ സ്ത്രീയെ കേന്ദ്ര കഥാപാത്രമാക്കി ഒരു കഥ എഴുതണം.
സ്റ്റോറികൾ, സ്റ്റോറികൾ, സ്റ്റോറികൾ, സ്റ്റോറികൾ, സ്റ്റോറികൾ, സ്റ്റോറികൾ, സ്റ്റോറികൾ,സ്റ്റോറികൾ, സ്റ്റോറികൾ,സ്റ്റോറികൾ
തെറ്റിച്ചതിനു പത്തു പ്രാവശ്യം ഇമ്പോസിഷൻ എഴുതിയിട്ടുണ്ട്.
ഹഹഹഹ ..യൂ ആര് റിയലി ഫണ്ണി…
ഇമ്പോസിഷന്‍ എഴുതിയില്ലായിരുന്നെങ്കില്‍ ഞാന്‍ ആ മിസ്റ്റേക് ശ്രദ്ധിക്കില്ലായിരുന്നു.
പറ്റിയ തെറ്റിനെ അംഗീകരിക്കുക. ക്ഷമ ചോദിക്കുക. തിരുത്തുക..
ഇത് മൂന്നും തല്ലിപ്പഠിപ്പിച്ചതാണ്…
സ്മിതാമ്മ നേരത്തെ പറഞ്ഞ കുറെ അമ്മമാർ.
അത് മാറാൻ ബുദ്ധിമുട്ടാണല്ലോ. ശീലിച്ചതല്ലേ പാലിക്കു…
ആരെ വാഹ്.. വായിച്ചു. ഒറ്റ ഇരിപ്പിൽ വായിച്ചു..ഇനിയും എത്ര തവണ വായിക്കും എന്ന് എനിക്ക് തന്നെ അറിയില്ല.. വാട് കംസ് ഫ്രം ദി ഹേർട് ഗോസ് ടു ദി ഹേർട്,താങ്കൾ വീണ്ടും വീണ്ടും അത്ഭുതപ്പെടുത്തി കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ് സുഹൃത്തേ പറയാൻ വാക്കുകളില്ല ഒരായിരം നന്ദി..
പ്രിയ മാഡ് മാഡി… (ലാലേട്ടാ )
മേലെ പറഞ്ഞത് കൊണ്ട് തന്നെ താങ്കളുടെ പേര് എനിക്കത്ര ഇഷ്ടമാണ്.
എഴുത്തുകളിൽ പ്രതീക്ഷ വെക്കുന്നത് അബദ്ധമാണ്.. സിമോണക്കത് നന്നായി അറിയാം. മക്കളെ കണ്ടും മാമ്പൂ കണ്ടും കൊതിക്കരുത് എന്ന് പറയുന്നത് അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ ഏറ്റെടുത്തവളാണ് സിമോണ.
എന്നാൽ…. അറിഞ്ഞും, പിന്നെയും പ്രതീക്ഷിക്കുന്ന അഭിനന്ദനങ്ങളിൽ (അല്ലെങ്കിൽ തുരുത്തുകളിൽ) ഒരു പേര് “മാഡി” എന്നത് തന്നെ ആണ്… ചിലപ്പോൾ നിങ്ങളുടെ പേര് ആ കൂട്ടത്തിൽ കണ്ടില്ലെങ്കിൽ വീണ്ടും വീണ്ടും തിരിഞ്ഞു നോക്കേണ്ടി വരും…. ടെക്നോളജി ക്ക് പറ്റിയ മിസ്സിങ്ങിൽ കാണാത്തതാണോ എന്ന്..
സിമോണ.
?????????????
This applause is just for the first paragraph!!!!!! Love you Love you Love you Love you Love you Love you Love you Love you Love you Love you Love you Love you…… Mmmmmmmmwwwwaaaaahhhhh
Ail b bak in a while… Aft readin
എന്താ പറയേണ്ടത് എന്നറിയില്ല. ഞാൻ ഒരുപാട് ഒരുപാട് കഥകൾ വായിക്കുമായിരുന്നു. കയ്യിൽ കിട്ടുന്നതെല്ലാം. ഭ്രാന്തമായ ഒരു സ്റ്റേജ് കടക്കുമ്പോൾ വായനക്കാരൻ എഴുതാത്ത പുറങ്ങൾ വായിക്കുവാൻ പഠിച്ചു തുടങ്ങുന്നു. അതായിരിക്കണം അയാളുടെ മനസ്സിൽ ഒരു എഴുത്തുകാരന്റെ ജനനം. വരികൾക്കിടയിൽ വായിക്കുവാൻ നിങ്ങൾക്കുള്ള സാമർദ്ധ്യം അവിശ്വസനീയമാണ് സിമോണാ. ഞാൻ ഈ പറഞ്ഞതിൽ ഒരംശം പോലും അതിശയോക്തി ഇല്ല. എന്താണ് പറയേണ്ടത് എന്നെനിക്കറിയില്ല. നിങ്ങൾ എന്റെ സുഹൃത്തായിരുന്നു എങ്കിൽ ആ ഫ്രീഡം ഉപയോഗിച്ചു ഞാൻ നിങ്ങളുടെ മുഖം അടച്ച് ഒരടി തന്നേനെ. നിങ്ങളുടെ കഴിഞ്ഞ കഥയിൽ ഞാനിട്ട കമന്റ് എന്റെ death sentence ആക്കി മാറ്റിയതിന്.
പ്രണയം മനസിന്റെ വിങ്ങൽ ആയി മാറുന്നത് അതിൽ insecurity എന്നൊരു ഘടകം വരുമ്പോൾ ആണ്. നഷ്ടപ്പെടുമോ എന്നുള്ള ഭയം.ആർക്കും ആരെയും പ്രണയിക്കാം. ഒരു വേശ്യയെ പ്രണയിച്ചാൽ പോലും അതിൽ തെറ്റോ കുറ്റമോ ഒന്നും ഇല്ല. പക്ഷെ പ്രണയം ഒരു nympho യോട് ആകുമ്പോൾ…. പകരം കൊടുക്കേണ്ടി വരുന്നത് ജീവിതം തന്നെയാണ്. തീ പൊള്ളൽ ഏറ്റു മരിക്കുന്നതിനെക്കാൾ ദുസ്സഹമായ ഒരു ജീവിതം പിന്നെ ജീവിച്ചു തീർക്കേണ്ടി വരും. വല്ലപ്പോഴും ഒരിക്കൽ നിങ്ങളെ ഓർക്കുന്ന ഒരു പ്രണയിനിയെ കാത്തു കാത്തിരുന്നു ജീവിതം തള്ളി നീക്കേണ്ടി വരും.
ഓവർ ആയോ ഞാൻ… കൂടുതൽ പറയുന്നില്ല. Thanks a lot!!!
Love you too Mango…. Really a lot.
ഈ മറുപടികൾ ഇത്രയും വൈകിച്ചത് താങ്കൾ ഒറ്റ ആളാണ്. താങ്കളുടെ അവസാന കഥയുടെ കമന്റ് ബോക്സിൽ ഇന്നലെ മുതൽ കണ്ണും നട്ട് സിമോണ ഇരിപ്പായിരുന്നു. ഒരു മറുപടി പ്രതീക്ഷിച്ച്.
ഇന്ന് രാവിലെ ആദ്യം നോക്കിയതും അത് തന്നെ.
വല്ലപ്പോഴും അതൊക്കെ നോക്കണം…. അല്ല പിന്നെ…. (ശരിക്കും കെറുവിക്കുന്നു)
ബാക്കി അത് നോക്കിയതിനു ശേഷം തരാം.
ഞാൻ കണ്ടില്ല സിമോണാ. ഇന്നലെ ഇവിടെ കമന്റ് ചെയ്തു ഇറങ്ങിയതാണ്. പിന്നെ ഇപ്പോൾ കയറിയതെ ഉള്ളു. ഞാൻ reply ഇട്ടിട്ടുണ്ട്. Twisted reply.
യെസ്, യെസ്, യെസ്……വായിക്കുന്നു….
തീര്ച്ചയായും ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു. ആദ്യ കമെന്റ് സ്മിതയിൽ നിന്നാവണം എന്ന്… അഡ്മിന് കഥ അയച്ച നിമിഷം തന്നെ.