21ലെ പ്രണയം 3 [Daemon] 464

അതിനാൽ അകത്തേക്ക് കയറി നോക്കാൻ തന്നെ തീരുമാനിച്ചു. അകത്തെത്തിയ ഞാൻ ആദ്യത്തെ റൂമിൽ , ഞാൻ കരുതിയതു പോലെ കൂർക്കം വലിച്ചുറങ്ങുന്ന കിളവിയെ കണ്ടു. ‘ഹോ…. പിന്നേം ആശ്വാസമായ് , മായ ഇനി എന്നെ കാണുമ്പോൾ തെറി വിളിച്ചാലും ഈ കിളവി അറിയില്ലല്ലോ’.

മായയുടെ റൂമിനരികിലെത്തിയ ഞാൻ തല ഉള്ളിലേക്കിട്ട് എത്തി നോക്കി. പാവം മൂടിപ്പുതച്ച് കിടക്കുന്നു. ഉറക്കം തന്നെയാണ് കക്ഷി. ഞാൻ മെല്ലെ ഉള്ളിലേക്ക് ചെന്നു. നാസിക് ഡോൾ പോലെ ഹൃദയം നിർത്താതെ തുടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. എല്ലാം ഞാൻ കാരണമാണല്ലോ , ഒരെണ്ണം തന്നാലും നിന്നു കൊള്ളാം … അല്ലാതെ എന്തു ചെയ്യാനാ . ഞാൻ അല്പനേരം കഴുത്തറ്റം മൂടിപ്പുതച്ച് ഉറങ്ങുന്ന മായയെ നോക്കി അങ്ങനെ നിന്നു .

“ചേച്ചീ…… ചേച്ചീ…… ചേച്ചീ….. എഴുന്നേൽക്ക് ” ഞാൻ അവളെ ഉണർത്താൻ ശ്രമിച്ചു.

മായ പതിയെ കണ്ണു തുറന്നു . മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നത് ഞാൻ ആണെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞപ്പോൾ ആ മുഖത്തുണ്ടായ അമ്പറപ്പ് ഞാനറിങ്ങു .ഞാൻ ജീവനു തുല്യം സ്നേഹിക്കുന്ന പെണ്ണ്, എന്നെക്കണ്ട് ഭയക്കുന്നത് എന്നിൽ ഒരു നീറ്റലുണ്ടാക്കി.

മായ : ഹേ ….. നീയോ….. നീയെന്തിനാ ഇങ്ങോട്ടേക്ക് വന്നേ. ഇറങ്ങടാ ഇവിടുന്ന്. ഇറങ്ങാൻ . (മായ ചെറുതായ് ആക്രോഷിച്ചു)

ഞാൻ: ചേച്ചീ പ്ലീസ് …. എന്നോട് ക്ഷമിക്കണം. ഞാനുപദ്രവിക്കാൻ വന്നതല്ല. ഞാൻ മരുന്നു കൊണ്ടുവന്നതാ…

മായ : ഞാൻ നിന്നോട് മരുന്ന് വേണമെന്ന് ആവശ്യപ്പെട്ടോ? നീ കാരണമാണ് ഞാൻ ഈ അവസ്ഥയിൽ കഴിയുന്നത്. എന്നിട്ടും നിനക്ക് മതിയായില്ലെ ….

ഞാൻ : ചേച്ചിയെ വിഷമിപ്പിക്കാൻ വന്നതല്ല ഞാൻ . സുഖമില്ല എന്നറിഞ്ഞപ്പോൾ , മരുന്ന് വാങ്ങിച്ചു കൊണ്ടുവന്നതാ….ഞാനാണ് ഇതിന് കാരണക്കാരൻ എന്ന കുറ്റബോധം തോന്നിയത് കൊണ്ട് ,വന്ന് കാണാണ്ടിരിക്കാൻ മനസ്സ് അനുവദിച്ചില്ല.

മായ: ഹും …… അവന്റെ ഒരു കുറ്റബോധം …. നീ കൂടുതൽ നല്ല പിള്ള ചമയേണ്ട . ഞാനിതുവരെ ആരോടും ഒന്നും പറഞ്ഞിട്ടില്ല. അത് നിന്നോട് ഇഷ്ടം തോന്നിയിട്ടാണ് എന്നൊന്നും ഉള്ള ചിന്തയും വേണ്ട. ഇത് ആരെങ്കിലും അറിഞ്ഞാൽ എനിക്കുണ്ടാവുന്ന നാണക്കേട് ഓർത്തിട്ടാ …. ഇറങ്ങി പോടാ ഇവിടുന്ന് . എനിക്ക് നിന്നെ കാണുന്നതു പോലും അറപ്പാണ്.