ധ്യാനം

Dhyanam | Author : Appu

ഇരുപതാമത്തെ വയസ്സിൽ സ്വന്തം ഫോണിൽ തുണ്ട് കണ്ട് അത് വീട്ടിൽ പിടിച്ച് ധ്യാനം കൂടാൻ പോവണ്ട ഗതികേട് നിങ്ങളിൽ ആർക്കേലും ഉണ്ടായിട്ടുണ്ടോ… എന്നാൽ എനിക്കുണ്ടായിട്ടുണ്ട്… പക്ഷെ അതിനെ ഞാനിപ്പോ ഗതികേടന്നല്ല യോഗമെന്നാണ് വിളിക്കുന്നത്… അതെന്താന്നറിയണ്ടേ… കഥയുടെ അവസാനം മനസിലാവും…

ഞാൻ ജോബിൻ.. ഭക്തിയും പ്രാർത്ഥനയും ഊണിലും ഉറക്കത്തിലും കൊണ്ടുനടക്കുന്ന ഒരു ടിപ്പിക്കൽ പ്രാർത്ഥന കുടുംബത്തിലാണ് ഞാൻ ജനിച്ചത്.. അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഞാൻ ഇത്രയും വെറുത്ത മറ്റൊരു കാര്യമില്ല… പ്രാർത്ഥന എന്ന് കേട്ടാലേ കാലിന്റെ പെരുവിരലിന്ന് ചൊറിഞ്ഞുവരും… അത്രമാത്രം അനുഭവിച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന് കൂട്ടിക്കോ..

അധികം വലിച്ചുനീട്ടാതെ കാര്യം പറയാം ഒരെണ്ണം അടിച്ച് കളയാൻ നിങ്ങൾക്കും തിരക്ക് കാണൂല്ലോ…

അങ്ങനെ ഞാൻ ഡിഗ്രി പാസ്സ്‌ഔട്ട് ആയ വർഷം… വീട്ടുകാരൊന്നുമില്ലാത്ത ഒരു ദിവസം ഈ പ്രായത്തിലുള്ള ഏതൊരുത്തനും ചെയ്യുന്നപോലെ വാതിലൊക്കെ അടച്ച് ഫോണിൽ തുണ്ട് കണ്ടോണ്ടിരിക്കുന്ന സമയം… കഷ്ടകാലത്തിന് എന്തോ കാര്യത്തിന് വീട്ടിൽ വന്ന ആന്റി എന്നെ കയ്യോടെ പൊക്കി… തുണ്ട് കണ്ട് വാണം വിടുന്ന നായകനെ കണ്ട് അവന്റെ കുണ്ണ തൊലിച്ച് വായിലിടുന്ന നായികമാരൊക്കെ കഥകളിലല്ലേ ഉള്ളു… ഇത് ആ പെണ്ണുമ്പുള്ള ആകെ അലമ്പാക്കി…

എന്റെ വീട്ടുകാരെയൊക്കെ സ്പോട്ടിൽ വിളിച്ച്, ഒരു കൊലപാതകകുറ്റം ചെയ്തവനെപ്പോലെ എന്നെ വീട്ടുകാരും ആ തള്ളയും വട്ടം വളഞ്ഞിട്ട് എന്നെ ആക്രമിച്ചു… അവസാനം ഒരു ഉപദേശവും… “അവന് ദൈവഭയം കുറഞ്ഞിട്ടാ ഇങ്ങനൊക്കെ.. എത്രയും പെട്ടന്ന് ഒരു ധ്യാനത്തിന് കൊണ്ടാക്കണം..!!!”

തലപോയാലും താല്പര്യമില്ലാത്ത കാര്യമാണെലും ആ അവസ്ഥയിൽ സമ്മതിക്കാതെ വേറെ മാർഗമില്ലായിരുന്നു… അങ്ങനെ മനസ്സില്ലാമനസോടെ ഞാൻ ആ ജയിലിലേക്ക് ചെന്നു…

അഞ്ച് ദിവസത്തെ ധ്യാനം… രാവിലെ 7 മണിക്ക് കുർബാനയോടെ തുടങ്ങിയാൽ രാത്രി 10 മണിവരെ ക്ലാസും പ്രാർത്ഥനയും മാത്രം.. എന്റെ തല പെരുത്തു… ആദ്യത്തെ ദിവസം കഷ്ടിച്ച് പിടിച്ചുനിന്നു… രണ്ടാമത്തെ ദിവസം പകുതിയായപ്പോഴേക്കും ഞാനൊരു തീരുമാനമെടുത്തു.. എന്ത് ചെയ്തിട്ടായാലും വേണ്ടില്ല ഇവിടന്ന് ചാടണം…