ബിഗ് സമൂസ ചപ്പെടാ മൈരുകളേ

Big Samosa chappada mairukale | Author : Madonmathan

“കണ്ണാ യദുക്കുട്ടാ … ഞങ്ങളങ്ങ് വരുവാ… നീ എല്ലാം വാങ്ങിട്ട് ആ സുപ്പെർമാർക്കറ്റിന്റെ മുമ്പിൽ തന്നെ നിന്നോ… നമ്മടെ വണ്ടിൽ പോരാം…”

ഹേമച്ചിറ്റയുടെ ആഢ്യത്തമുള്ള ശബ്ദം ചെവിയിൽ തുളച്ച് കയറിയപ്പോൾ ഒരിക്കലുമില്ലാത്ത പോലെ എന്റെ നെഞ്ചിൽ ശിങ്കാരിമേളം തുടങ്ങി..

“ശരി.. ചിറ്റേ ഇനി ഇറച്ചി മാർക്കറ്റിൽ കൂടി പോയാ മതി.” ചിറ്റയുടെ വാത്സല്യം പരമാവധി നുകർന്നങ്കിലും ഏറ്റവും ബഹുമാനത്തോടെ പറഞ്ഞു.

…. ഞാൻ ഭൂമിയിൽ ഏറ്റവും ഇഷ്ടപ്പെടുന്നതും വില കൊടുക്കുന്നതും ചിറ്റയുടെ വാക്കുകളായതിനാൽ ആ ബഹുമാനം നൂറ് ശതമാനം കളങ്കമില്ലാത്തതായിരുന്നു…

“മം.. കോഴിയിറച്ചി കുറച്ചധികം വാങ്ങിക്കോ… പച്ചക്കറി കുറച്ച് മതി.. കെട്ടോ കണ്ണാ…….. പിന്നെ..”

“ മും……..പിന്നെ” ചിറ്റയുടെ കടാക്ഷം പൂർണമായി ആസ്വദിച്ചു കൊണ്ട് ഞാനാ ‘ പിന്നെ’ക്ക് വേണ്ടി

കാതോർത്തു…

“ ഓ.. പിന്നെ.. എന്താന്നോ..? കണ്ണൻ വല്യ ചെക്കനായില്ലേ.. ഇനിയി കോലുണ്ണി വലുതാവാൻ ഇറച്ചിയൊക്കെ നല്ല പോലെ കഴിക്കണം ..ന്ന്; .. മം ഹം… ഹി ഹി ..”ചിറ്റയിൽ അപൂർവ്വമായി വരാറുള്ള കുലുങ്ങിച്ചിരിയോടെ ശബ്ദം താഴ്ത്തി പറഞ്ഞത് കേട്ട് എന്റെ അടിവയറ്റിൽ എന്തോ കൊളുത്തി!

“ ഒന്ന് … പോ ചിറ്റേ… കളിയാക്കാതെ…” സ്ഥിരം കളിയാക്കുന്ന വാക്ക് കേട്ട് ഞാൻ ചിറ്റയോട് വെറുതെ കെറുവിച്ചു.. എല്ലാംവെറുതെയാണ് ; ചിറ്റയുടെ ഈ വക ലാളന വർത്തമാനത്തിൽ ഒരു പ്രത്യേക സുഖം കൂടി കിട്ടിത്തുടങ്ങിയതിനാൽ.. ഒരു വർഷമായി ചിറ്റയിൽ നിന്ന് ഇങ്ങനെയുള്ള വർത്തമാനം കേൾക്കാനാണു ഏറ്റവും കൊതിച്ചിട്ടുളളത്.. യു എസ്സിൽ നിന്നും ഇങ്ങനെയുള്ള വിളികൾ മാത്രമായിരുന്നു ഒരാശ്വാസം ….ഒരു വർഷം നീണ്ട കാലയളവ് പക്ഷേ എനിക്ക് പതിനാലു കൊല്ലത്തെ വനവാസം പോലെ ആണ് തോന്നിയത്..

“ആ… മോനെ യദു.. ചിറ്റയ്ക്ക് കണ്ണനെ കാണാൻ

കൊതിയായി.. രണ്ടാമത്തെ നിരയില് ലെഫ്റ്റില്

തന്നെ കേറണേ.. നിയ്യ്… ഉം..” അപൂർവമായി മാത്രം കുശുകുശുക്കാറുള്ള ചിറ്റയുടെ അവസാനത്തെ ആ ഉം അടുത്താളുള്ളത് കൊണ്ട് മുഴുമിപ്പിക്കാത്ത പൊന്നുമ്മയാണെന്ന് എനിക്ക് മാത്രമറിയാം..പക്ഷേ കേൾക്കുന്നവർക്ക് ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തതായി മാത്രമായേ തോന്നുകയുള്ളു.. ഞാൻ ചിറ്റയുടെ പൊന്നോമനയായി വളർന്നത് കൊണ്ട്