ഞാനൊരു ത്രെഡ് തന്നാൽ എഴുതുമോ ബ്രോ?… ഒരുപാട് കാലം മുന്നേ മനസ്സിൽ ഉള്ളതാണ്… ഒരു അമ്മ മകൻ റൊമാന്റിക്ക് ലവ് story ആണ്… ഞാനെഴുതിയാൽ കബനിയുടെ അഭിരാമത്തോട് ചിലപ്പോൾ സാമ്യം തോന്നാൻ സാധ്യതയുണ്ട്… എഴുത്തുകൊണ്ടല്ല പ്ലോട്ട് കൊണ്ട് 😅

ഇത് കുറെ കാലമയി എന്റെ മാനസ്സിൽ ഉള്ളോരു പ്ലോട്ട് ആണ്.. നീങ്ങക്ക് എന്ത് തോന്നുന്നു എന്ന് പറ.. കുറച്ചു സ്ലോ ആയി build ചെയ്ത് വരുന്ന കഥ ആണ്..കാര്യങ്ങളിലേക്ക് കടക്കാൻ കുറച്ചു ടൈം എടുക്കും..

— Phone Vibrating —

ഓഫീസ് ഡെസ്കിൽ ഇരുന്ന് vibrate ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഫോൺ കയ്യിലെടുത്തു ദീപ സ്ക്രീനിലേക്ക് നോക്കി… 

ഒരു പരിചയമില്ലാത്ത നമ്പർ, അവൾ കോൾ അറ്റെൻഡ് ചെയ്തു..

ഹെലോ…

ആദിത്യന്റെ അമ്മയാണോ?… മറുവശം ഒരു ആണിന്റെ ശബ്ദം…

അതെ..

പരിചയമില്ലാത്ത നമ്പറിൽ നിന്ന് അങ്ങനെയൊരു ചോദ്യം കേട്ടപ്പോൾ അവൾ ഒന്ന് ഭയന്നു…

അവളാണോടാ?..

അ..

നീ ഫോണിങ്ങ് താ..

നീയൊക്കെ അവനെ തല്ലുണ്ടാക്കാൻ ആണോടീ കോളജിലേക്ക് വിടുന്നത്.. 

ഹെലോ മിസ്റ്റർ, കുറച്ചു മാന്യമായി സംസാരിക്കണം…

നിന്നോട് മാന്യത കാണിക്കണം അല്ലേടി ഞാൻ.. എന്റെ ചെറുക്കനെ അവൻ എന്താ ചെയ്തത് എന്ന് നീ അറിയുമോ… നീ ഇങ്ങ് വാടി.. നിന്നെയും നിന്റെ മോനെയും, ഒന്നിനെയും ഞാൻ വെറുതേവിടില്ല..

അത്രയും കേട്ടതോടെ ദീപ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു.

കോളേജിൽ എന്തോ പ്രശ്നമുണ്ടായിട്ടുണ്ട്.. അവളുടെ മനസ്സ് മന്ത്രിച്ചു..

അവൾ പെട്ടന്ന് രാജീവിന്റെ നമ്പറിലേക്ക് കാൾ ചെയ്തു..

കാൾ കണക്റ്റ് ആവുന്നതിനു മുന്നേ മറ്റൊരു കാൾ ഇങ്ങോട്ടേക്കു വന്നു.. അത് ആദിയുടെ കോളേജിൽ നിന്നായിരുന്നു.. അവൾ വേഗം ഫോൺ അറ്റെൻഡ് ചെയ്തു..

ഹെലോ…

ഹെലോ മാം.. ചെറിയ ഒരു പ്രശ്നമുണ്ട്.. ഉടനെ കോളേജിലേക്ക് ഒന്ന് വരണം…

എന്തുപറ്റി.. ആദിക്കെന്തെങ്കിലു..

ആദിക്ക് കുഴപ്പമൊന്നും ഇല്ല മാം.. ആദി മറ്റൊരു കുട്ടിയുമായി വഴക്കിട്ടു അവന് ചെറിയ പരിക്ക് പറ്റിയിട്ടുണ്ട്.. അവന്റെ വീട്ടുകാർ ഇവിടെ വന്നു ബഹളമാണ്.. അതുകൊണ്ട് മാം ഒന്ന് ഇവിടെവരെ വരേണ്ടിവരും…

Ok..  ദീപ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്ത് ഹാൻഡ്ബാഗും കോട്ടും എടുത്തു ഓഫീസ് മുറിയിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്കിറങ്ങി

മാം.. എന്ത്പറ്റി.. മാം പോവുകയാണോ.. ദീപ റൂമിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങുന്നത് കണ്ട ജൂനിയർ ആയ അനുപമ ദീപയോട് തിരക്കി..

അതെ അനുപമ.. എനിക്ക് അർജൻറ് ആയി ആദിയുടെ കോളേജിൽ എത്തണം..

എന്താ മാം.. ‘അവൻ വീണ്ടും’ അടിപിടി ഉണ്ടാക്കിയോ..

അറിയില്ല അനുപമ.. എനിക്ക് പെട്ടന്ന് പോവണം.. താനെന്റെ ഡെസ്കിലുള്ള കേസ് ഫയൽ ഒന്ന് നോക്കണം.. എനിക്ക് സമയമില്ല..

Ok മാം.. മാം പൊയ്ക്കോളൂ…

ദീപ വേഗം പാർക്കിംഗ് ഏരിയയിലേക്ക് നടന്നു, കാറിൽ കയറി വണ്ടി സ്റ്റാർട്ട്‌ ചെയ്ത് നേരെ ആദിയുടെ കോളേജിലേക്ക് വിട്ടു.

അല്പസമയത്തിനുള്ളിൽ ദീപയുടെ കാർ കാളേജ് മുറ്റത് വന്നു നിർത്തി. ദീപ ഡോർ തുറന്ന് പുറത്തിറങ്ങി…

തൊട്ടു പുറകിലായി ഒരു പോലീസ് ജീപ്പ് വന്നു നിർത്തി… ദീപ അതിലേക്ക് നോക്കി.. രാജീവ്‌ ആയിരുന്നു..

രാജീവ് ജീപ്പിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി ദീപയുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു…

താനെന്താടോ വിളിച്ചിട്ട് ഫോൺ എടുക്കാത്തത്.. രാജീവ്‌ ദീപയെ നോക്കി ചോദിച്ചു.. 

ഫോൺ.. ദീപ തന്റെ കയ്യിലേക്ക് നോക്കി…

ഫോൺ സൈലന്റ് ആയിരുന്നു.. ഞാൻ രാജീവിനെ വിളിക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോ ആണ് ഇവിടെ നിന്ന് കാൾ വന്നത്.. പിന്നെ ഒന്നും നോക്കാതെ ഞാനിങ്ങോട്ട് പൊന്നു..

താൻ വാ… അവർ രണ്ടുപേരും കൂടെ കോളജിന്റെ സ്റ്റെപ് കയറി അകത്തേക്ക് ചെന്നു..

അവരെ കാത്ത് ഒരു സ്റ്റാഫ്‌ അവിടെ നിൽപുണ്ടായിരുന്നു…

സർ.. മാം.. പ്രിൻസിപ്പൾ ഓഫീസിൽ ആണ് അവരുള്ളത്.. എന്റെ കൂടെ വരൂ… സ്റ്റാഫ്‌ അവരോട് പറഞ്ഞു..

അവർ സ്റ്റാഫിന്റ പുറകെ പ്രിൻസിപ്പൽ ഓഫീസിലേക്ക് നടന്നു..

പ്രിൻസിപ്പൾ ഓഫീസിന്റെ മുന്നിൽ രണ്ടു കുട്ടികളും അവരുടെ രക്ഷിതാക്കൾ എന്ന് തോന്നുന്ന മൂന്ന് പേരും നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു… കുട്ടികളിൽ ഒരാളുടെ മൂക്കിൽ ചോരപുരണ്ട പഞ്ഞി വെച്ചു പൊത്തി പിടിച്ചു നിൽക്കുന്നുണ്ട്..

അവരെ മറികടന്നു ഓഫിസിന്റെ ഡോറിനടുത്തേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ രക്ഷിതാക്കളിൽ ഒരാൾ തുറിച്ചുനോക്കികൊണ്ട് അവരുടെ മുന്നിലേക്ക് കേറി വരാൻ ശ്രമിച്ചു.. പെട്ടന്ന് കൂടെയുള്ള ആൾ അയാളെ പിടിച്ചുവെച്ചു ചെവിയിൽ എന്തോ പറഞ്ഞപ്പോൾ മുന്നോട്ട് വന്നയാൾ പുറകോട്ട് തന്നെ മാറിനിന്നു..

തൊട്ടുമുന്നിൽ ഓഫീസിന്റെ ഡോറിന്റെ വലത് വശത്തായി ആദി നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…

ദീപ ആദിയെ കണ്ടപാടെ ഓടി അവന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു അവനെ മുറുക്കെ കെട്ടിപിടിച്ചു.

ആദി.. മോനെ.. എന്താ ഉണ്ടായേ.. മോന് എന്തെങ്കിലും പറ്റിയോ.. ദീപ ആദിയുടെ നെറ്റിയിലും കവിളുകളിലും വിരളിനാൽ തഴുകി…

ഇല്ല മമ്മി.. ആദി പറഞ്ഞു.. അപ്പോഴേക്കും രഅജീവും അങ്ങോട്ടേക്ക് വന്നു. 

മാം.. സർ.. പ്രിൻസിപ്പൾ വിളിക്കുന്നുണ്ട്.. സ്റ്റാഫ് വീണ്ടും പ്രിൻസിപ്പൾ ഓഫഫീസിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് വന്നുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു..

രാജീവ്‌ അകത്തേക്ക് നടന്നു.. ദീപ ആദിയുടെ കയ്യിൽ തഴുകികൊണ്ട് ഇപ്പൊ വരാം എന്ന് കണ്ണുകൊണ്ട് കാണിച്ചു രാജീവിന്റെ കൂടെ ഉള്ളിലേക്ക് കയറി..

രാജീവ്.. ദീപ.. ഇരിക്കൂ…

പ്രിൻസിപ്പിൾ ഡെസകിന്റെ എതിർവശത്തുള്ള chair കാണിച്ചുകൊണ്ട് അവരോട് പറഞ്ഞു..

അവർ അതിലേക്ക് ഇരുന്നു..

ചാക്കോ സാർ.. പിള്ളേരെന്തോ വഴക്കിട്ടതിന്.. ഇതൊക്കെ ഇത്ര കാര്യമാക്കേണ്ടതുണ്ടോ, നമ്മളൊക്കെ ജോലി തിരക്കുള്ള ആളുകളല്ലേ.. രാജീവ്‌ പ്രിൻസിപ്പൽ ചാക്കോയെ നോക്കി ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു.. 

സീ മിസ്റ്റർ രാജീവ്‌.. പിള്ളേര് തല്ലുകൂടുന്നത് ക്യാമ്പസ്സിൽ ഒരു പുതിയ കാര്യമല്ല.. പക്ഷെ ഇത് കുറച്ചു സീരിയസ് ആയ കാര്യമാണ്.. ഇതിപ്പോ മൂന്നാമത്തെ തവണയാണ് ആദി ഇങ്ങനെ കാണിക്കുന്നത്.. രണ്ട് തവണ അവന് വാണിംഗ് കൊടുത്തതാണ്.. ഇനിയും ഇത് എനിക്ക് നോക്കിയിരിക്കാൻ കഴിയില്ല. അതുകൊണ്ടാണ് നിങ്ങളെ വിളിച്ചുവരുത്തിയത്.. 

സർ..  എന്താണ് ശെരിക്കും ഉണ്ടായത്.. ദീപ ചോദിച്ചു.. 

ആദി ഇന്നൊരു  പയ്യന്റെ മൂക്ക് ഇടിച്ചു പൊളിച്ചു… കഴിഞ്ഞ തവണ മറ്റൊരു കുട്ടിയുടെ കൈ പിടിച്ചു തിരിച്ചു.. എന്തിനാണെന്ന് ചോദിച്ചിട്ട് അവൻ ഒന്നും പറയുന്നില്ല.. ചെറിയ കുട്ടികൾ ആണെങ്കിൽ പ്രായത്തിന്റെ ആണെന്ന് വെക്കാം ഇതിപ്പോ കോളേജിൽ പഠിക്കുന്ന ഇവർ…

അവരുടെ രക്ഷിതാക്കൾ പുറത്ത് നിൽപ്പുണ്ട് ഇങ്ങോട്ട് വരുമ്പോൾ നിങ്ങൾ കണ്ടിട്ടുണ്ടാവും.. അവരെ ഒരു വിധത്തിലാണ് പറഞ്ഞു സമാധാനിപ്പിച്ചത്..

ആദിയുടെ ഭാഗത്ത്‌ നിന്നും അങ്ങനെയൊരു പ്രവർത്തി ഉണ്ടായതിൽ ഞാൻ മാപ്പ് ചോദിക്കുന്നു സർ.. 

ദീപാ.. തന്റെ അച്ഛനുമായി ഉള്ള എന്റെ ബന്ധം ഒന്നുകൊണ്ടു മാത്രമാണ് ഇത് ഇവിടെ നിന്നത്.. എപ്പോഴും ഇങ്ങനെ ആവണമെന്നില്ല.. ഞങ്ങളാണ് മറ്റു കുട്ടികളുടെ രക്ഷിതാക്കളോട് മറുപടി പറയുന്നത്.. So ഇനി ഇങ്ങനെ ഉണ്ടാവില്ല എന്ന് നിങ്ങൾ ഉറപ്പ് തരുകയാണെങ്കിൽ. എങ്കിൽ മാത്രം ഞാൻ അവരുടെ രക്ഷതാവിനെ ഇങ്ങോട്ട് വിളിക്കാം.. എന്താ ന്ന് വെച്ചാൽ നിങ്ങൾ അവരോട് തന്നെ പറഞ്ഞോളൂ.. 

എനിയങ്ങനെ ഉണ്ടാവില്ല സർ.. ഞാനവനോട് സംസാരിച്ചോളാം.. അവരെ ഇങ്ങോട്ട് വിളിച്ചോളൂ.. രാജീവ്‌ പറഞ്ഞു..

പ്രിൻസിപ്പൽ സ്റ്റാഫിനോട് കൈകൊണ്ട് അവരെ വിളിക്കൻ പറഞ്ഞു..

രക്ഷിതാക്കളിൽ ഒരാൾ അങ്ങോട്ടേക്ക് കേറിവന്നു..

ദീപയും രാജീവും അയാളെ നോക്കി.. അവർ വരുമ്പോൾ അവർക്ക് നേരെ വന്നത് ഇയാൾ തന്നെയായിരുന്നു.

ഇരിക്കൂ… പ്രിൻസിപ്പൽ അടുത്തുള്ള chair കാണിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു…

ഓ… ഈ വർക്കിയേ അങ്ങനെ ഇരുത്താനൊന്നും നോക്കണ്ട സാറെ…

പ്ലീസ്ന.. മുക്ക് ഇരുന്ന് സംസാരിക്കാം… രാജീവ് അയാളോട് പറഞ്ഞു..

അയ്യോ വേണ്ടായേ.. പോലീസുകാരെ ഒക്കെ ഈ വർക്കി ഒരുപാട് കണ്ടതാണേ…

അതെ… മിസ്റ്റർ ഇതൊരു കോളജ് ആണ് സാമാന്യ മര്യാദ ഒക്കെ ആവാം..

വർക്കി ഇങ്ങനെയൊക്കെ ആണ് സാറെ.. നമ്മള് പാവങ്ങളല്യോ…

ഇത് ശെരിയാവില്ല സർ.. ഇയാളോട് സംസാരിച്ചിട്ട് കാര്യമില്ല.. ദീപ എഴുന്നേറ്റ് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു 

ഹ.. ദീപ ഇരിക്ക്..  വർക്കി.. അത് പോട്ടെ.. ഇത് നമുക്ക് അത്ര കാര്യമാക്കണോ.. പിള്ളേർ തമ്മിൽ ഉള്ള കാര്യമല്ലേ.. അത് നമ്മൾ കേറി ഇടപെട്ട് വെറുതെ എന്തിനാ..

ഓ… *അവക്കടെ മൂടും മൊലേം കണ്ടപ്പോ  കിളവനങ്ങ് സുഗിച്ചു…*

ടോ..  താൻ.. വർക്കി അത് പറഞ്ഞു തീരും മുന്നേ ദീപയുടെ കൈ വർക്കിയുടെ മുഖത്തു പതിഞ്ഞിരുന്നു.

എടീ… പെട്ടന്നുള്ള ദീപയുടെ അടിയിൽ അയാൾ ഒന്ന് വേച്ചു പോയെങ്കിലും പെട്ടന്ന് ചീറിക്കൊണ്ട് അവളുടെ നേരെ അയാൾ കയ്യോങ്ങി. 

പ്ഫാ.. റാസ്കൽ.. പെട്ടന്ന് രാജീവ്‌ അയാളുടെ കൈ തടഞ്ഞു എന്നിട്ട് കോളറിൽ പിടിച്ചു ബിത്തിയോട് ചേർത്ത് നിർത്തി.. അപ്പോഴേക്കും മറ്റു മാഷുമാരും പ്രിൻസിപ്പളും കേറി ഇടപെട്ടു രണ്ടുപേരെയും പിടിച്ചുമാറ്റി..

ഇനി അവനെ എന്റെ കണ്മുന്നിൽ കാണരുത്.. പിടിച്ചു പുറത്താക്കെടോ.. സെക്യൂരിറ്റിയെ വിളിക്ക്… പ്രിൻസിപ്പിൾ ചാക്കോ

വിടെടാ നാറികളെ.. നീയൊക്കെ ആരാടാ എന്നേ പിടിക്കാൻ..

വർക്കിച്ച വിട്.. നമുക്ക് വഴിയുണ്ടാക്കാം.. ഇപ്പൊ നമുക്ക് പോവാം..

അപ്പാ വാ അപ്പാ നമുക്ക് പോവാം..

വർക്കി പോലീസിനെയും പട്ടാളത്തെയും ഒക്കെ ഒരുപാട് കണ്ടതാ.. നീയൊക്കെ നോക്കിയിരുന്നോ.. വർക്കി ആരാ ന്ന് കാണാൻ പോണേ ഉള്ളൂ…

…..

ദീപ അങ്ങനെ ചെയ്തത് നന്നായി. ഇവനെയൊക്കെ അങ്ങനെ വെറുതെ വിടാൻ പാടില്ല… 

ഇത്ര വൃത്തികെട്ടവനെ എന്റെ ജീവിതത്തിൽ കണ്ടിട്ടില്ല… നേരത്തെ എന്റെ ഫോണിൽ വിളിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു..

അവൻ അത്രക്കായോ… അത് കേട്ടതും രാജീവ്‌ ചാടി എണീറ്റു..

രാജീവ്‌.. വേണ്ട… ദീപ രാജീവിന്റെ കൈയിൽ പിടിച്ചു നിർത്തി…

ആദി.. ഇവിടെ വരൂ.. അത് നോക്കി വാതിൽക്കൽ നിൽക്കുന്ന ആദിത്യനെ പ്രിൻസിപ്പാൾ ഉള്ളിലേക്ക് വിളിച്ചു..

Sir..

ഇനി ഇങ്ങനെ ഉണ്ടാവാൻ പാടില്ല.. Ok?

ആദി ഒന്ന് മൂളി..

ഇല്ല ചാക്കോ sir.. ഇനി അങ്ങനെയുണ്ടാവാതെ ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം.. ദീപ ആദിയുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ടു പറഞ്ഞു..

എന്നാൽ നിങ്ങൾ പൊയ്ക്കോളൂ..

അവർ അവിടെ നിന്ന് ഇറങ്ങി..

തോട്ടടുത്തെ കടയിൽ അയാൾ നിലപ്പുണ്ടായിരുന്നു, അവർ വണ്ടിയും കൊണ്ട് പോവുമ്പോള് നോക്കി..

ഇതിൽ ദീപ വക്കീലിന്റെ ഒരു കേസിലെ എതിർഭാഗം ഒരു വലിയ പലിശക്കാരനോ ബിസിനസ്സ് കാരനോ മറ്റോ ആണ്.. ആയാളുമായുള്ള കേസിൽ ദീപ ജയിച്ചത്തിന്റെ കലി ആയാൾക്കുണ്ട്… അയാളാണ് മെയിൻ വില്ലൻ… അയാളും വർക്കിയും(ചെറിയ വില്ലൻ ) ഒന്നാവുന്നതും ഇവർക്കിട്ട് പണി കൊടുക്കുന്നതും ഒരു ദിവസം ആദിയും ദീപയും പുറത്തുപോവുമ്പോൾ അവരുടെ ഗുണ്ടകൾ ഇവരെ തട്ടിക്കൊണ്ടു പോവുന്നതും അവിടെ നിന്ന് രക്ഷപ്പെട്ടു അവർ കാട്ടിൽ ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ട ഒരു ബസ്സിൽ താമസിക്കുന്നതും ഒക്കെയാണ് കഥ… ബാക്കി ബ്രോയുടെ ഇഷ്ടം പോലെ എഴുതാം….

അതിനിടയിൽ ദീപയും മകനും തമ്മിൽ ആദ്യം ഫിസിക്കൽ ഒന്നും ഇല്ലാതെ പ്രണയം ഡെവലപ്പ് ചെയ്യുന്നതും അവരുടെ ലൈറ്റ് ഹാർട്ടഡ് മോമന്റ്സും പിന്നീടത് പതിയെ സെക് ലേക്ക് ആകുന്നതും ഒക്കെയാണ്…

ആദിയുടെ കഥാപാത്രം ഒരു കോളേജ് കുമാരൻ ആണ്.. എല്ലാരോടും പെട്ടന്ന് അടുക്കുന്നവൻ.. അതുകൊണ്ട് പെൺകുട്ടികൾക്ക് അവനെ വലിയ കാര്യമാണ്.. എന്തിനുഇതിൽ ഇടയ്ക്ക്എ വരുന്ന ദീപയുടെ സ്റ്റാഫ് അനുപമയ്ക്ക് പോലും അവനോടൊരു ക്രഷ് ഉണ്ട്.. (എന്നാലത് ഉഫ് അവന്റെ കുണ്ണ കേറിയിരുന്നെങ്കിൽ എന്നല്ല കേട്ടോ ലവ് ഇന്റെരെസ്റ്റ്‌ ആണ്, അവൻ ഓഫീസിൽ വരുമ്പോൾ അനുപമയ്ക്ക്അ അവന്റ കൂടെ സംസാരിക്കാനും ഒക്കെ ഇഷ്ടമാണ്…)

എന്നാൽ അവന് തന്റെ അമ്മയോട് സ്നേഹത്തിലുപരി എന്തോ ഉണ്ട് എന്ന് ഇടയ്ക്ക് തോന്നാറുണ്ട്.. എന്നാൽ പതിവ് പോലെ ഷഡി എടുത്തു മണക്കുക ഒളിഞ്ഞു നോക്കുക അങ്ങനെയൊന്നും ഇല്ല.. അമ്മയും അവനും നല്ല ഫ്രണ്ട്‌സ് ആണ്..

പിന്നെ മറ്റെല്ലാ കഥയിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്ഥമായി രാജീവ്‌.. അതായത് ആദിയുടെ അച്ഛനുമായി അവന്റെ അമ്മ ദീപ വളരെ നല്ല ഒരു റിലേഷൻ ആണ്.. അവർ തമ്മിൽ സ്നേഹവും ദാമ്പത്യവും സെക്സും പ്രണയവും എല്ലാം ഒരു കുഴപ്പവും ഇല്ലാതെ പോവുന്നുണ്ട്.. ജോലിതിരക്കുകൾക്കിടയിലും രാജീവ്‌ തന്റെ ഭാര്യക്കും മകനും വേണ്ടി സമയം കണ്ടെത്താറുണ്ട്.. അവർ പുറത്ത് പോയി വളരെ സന്തോഷമായി സമയം ചിലവിടരും ഉണ്ട്.. ആയാൾ സ്ഥലത്തെ പ്രധാനപ്പെട്ട ഒരു പോലിസ് ഓഫീസർ ആയാണ് ജോലിചെയ്യുന്നത്.. ഒരു പവർഫുൾ ആയ പോലീസ് ഓഫീസർ..(അല്ലാതെ ഭർത്താവിന്റെ അണ്ടി പൊങ്ങുന്നില്ല, കള്ളുകുടിയൻ ആണ്, ആണത്തം ഇല്ല, അങ്ങനെ ഒന്നുമല്ല… അതായത് അച്ഛന്റെ പ്രെസെൻസിൽ തന്നെ നടക്കുന്ന ഒരു കഥയാണെന്ന് സാരം.. )

ദീപയും വെറും പാവം കതപാത്രമല്ല… ബോൾഡ് ആയ ഒരു വക്കീലാണ്.. പറയേണ്ടത് പറയേണ്ട സ്ഥലത്ത് പറയേണ്ട പോലെ പറയും.. ആരെയും പേടിയും ഇല്ല.. എന്നാൽ തന്റെ മകന്റെ കാര്യത്തിൽ അത്രയും സ്നേഹവും കരുതലും വാത്സല്യവും ആണ്.. എന്ന് വെച്ച് അവനെ ഒരു പാലിക്കുപ്പിയാക്കി വീട്ടിലിരുത്തി അല്ല വളർത്തിയത്,.. അവൻ കോളജിലെ ഫുഡ്‌ബോൾ / ബാസ്ക്കറ്റ് / എന്തേലും സ്പോർട്സ് ൽ ഒക്കെ ചാമ്പിയാൻ ആണ്,.. ജിമ്മൻ ആണ്.. നല്ല ബോഡി ഒക്കെ ഉള്ള പയ്യൻ.. വേണ്ടിവന്നാൽ മൂന്നാല് പേരെ അടിച്ചിടാൻ അവന് നിസ്പ്രയാസം കഴിയും..

ഓന്നു പറയാൻ വിട്ടുപോയി.. അവന്റെ അമ്മയെ പറ്റി അനാവശ്യം പറഞ്ഞതിനാണ് അവൻ ആ കുട്ടികളെ അടിച്ചത്..

വെടിച്ചില്ല് സാധനം