ആ വിമാന യാത്രയില്‍ [Ajmal] 894

ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ സമ്മതം എന്ന പോലെ താഴേക്കു നോക്കി തലയാട്ടി…

പ്രവീണേട്ടൻ : നല്ല കുട്ടി… ആ… അപ്പോ എങ്ങനെയാ… കാര്യങ്ങൾ…
ഹംസക്ക : നീ തന്നെ പറഞ്ഞോ.. നീ പറയണ പോലെ..
പ്രവീണേട്ടൻ : അതെ… എന്നാലേ… ഇപ്പോ തന്നെ എല്ലാരും കൂടി ഇവളെ ഒരുമിച്ചു കേറി
ചെയ്യണ്ടാ… ഓരോരുത്തർ ആയി തുടങ്ങാം… എന്തെ..
ഹംസക : പറഞ്ഞത് വരുന്നത് നിനക്ക് ആദ്യം വേണമെന്ന് അല്ലെ… ആയിക്കോട്ടെ… എനിക്ക് അത്
കഴിഞ്ഞു… മതി…
ഇവരുടെ പരസ്യമായ ഈ സംസാരം കേട്ടിട്ടുണ്ട് എനിക്ക് എന്തോ പോലെ… പ്രവീണേട്ടനെ മാത്രം
നിർത്തി സലിക്ക ഉൾപ്പടെ എല്ലാരും പുറത്തേക് ഇറങ്ങി… അതിനിടയിൽ ഹംസക തിരിഞ്ഞു
നോക്കിട്ടു ചിരിച്ചു കൊണ്ട് …

ഹംസക : അതെ.. പ്രവീണേ… നീ നാട്ടിൽ പോയിട്ടു രണ്ടു കൊല്ലം ആയില്ലേ… അതിന്റെ മുഴുവൻ
അതിനോട് തീർക്കല്ലേട്ടാ… കൊച്ചു പെണ്ണാണ്.. ഞങ്ങൾക്കും ബാക്കി വച്ചേക്കണേ….
പ്രവീണേട്ടൻ : ആരാ ഈ പറയണേ… ആ വാതിൽ അടച്ചിട്ടു ഒന്ന് പോയി തരോ…
ഹംസക : ടീ.. പെണ്ണെ.. ഞാൻ വരുമ്പോൾ നീ ആ airportഇല്‍ നിന്ന് വന്നപ്പോള്‍ ഇട്ട dress ഇട്ടു നിൽക്കണം. നിന്നെ കണ്ടപ്പോള്‍ തന്നെ മനസ്സില്‍ പൂതി ആയതാ..
പ്രവീണേട്ടൻ : അതൊക്കെ അവൾ ചെയ്തോളും.. നമ്മൾ ഇനി എന്ത് പറഞ്ഞാലും അവൾ
അനുസരിക്കും.. അല്ലേടി…
ഞാൻ അതെന്നു തലയാട്ടി… ഹംസക വാതിലടച്ചു ഇറങ്ങി.. ഇപ്പോ ഞാനും ഒരു ക്ഷമയും ഇല്ലാതെ
എന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന പ്രവീണേട്ടനും മാത്രം…

പ്രവീണേട്ടൻ : നീ ആ വാതിൽ കുറ്റി ഇട്ടിട്ടു ഇങ്ങു വാ പെണ്ണെ..
വാതിലിനടുത്തേക് ചെന്ന് കുറ്റിയിട്ടു .. അവിടെ നിൽകുമ്പോൾ എന്റെ മനസ്സിൽ…
ഇനി പേടിച്ചിട്ട് എന്തിനാ… ഇവിടെ ഇപ്പോ എന്തൊക്കെ നടന്നാലും നാട്ടിലോ.. വീട്ടിലോ..
ആരും ഒന്നും അറിയാൻ പോണില്ല… പിന്നെന്തിനാ പേടിക്കണേ… ശെരിക്കും ഇത് ഒരു അവസരമല്ലേ…
നേരത്തെ സലിക്ക എന്നെ ചെയ്ത പോലെയൊക്കെ തന്നെയല്ലേ ഇവരും ചെയാൻ പോണേ… അപ്പോ അതൊക്കെ
അസ്വദിക്കാൻ ഇതൊരു അവസരമായിട്ടു കാണാം…
അങ്ങനെയൊക്കെ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചപ്പോൾ… ഒരു ധൈര്യം വന്ന പോലെ….