ആദിത്യഹൃദയം 6 [അഖിൽ] 1117

മറുതലക്കൽ ഫോൺ കണക്ട് ആയി… കൂട്ടത്തിൽ പ്രധാനി സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി….”യെസ്..,,, പറയു… ”

“സർ ഞങ്ങൾ ഇത്രയും നേരം…
ഇവിടെ നിരീക്ഷിച്ചിരുന്നു….
എന്നാൽ അവരുടെ ഒരു…
അടയാളം പോലും കണ്ടുപിടിക്കാനായില്ല… ”

“ഹ്മ്മ്…
ആവർ ഇവിടെയും വന്നിട്ടില്ല….
ആവർ വരേണ്ട സമയം കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു… ”

“സർ..,,,
ഇനി ഞങ്ങൾ എന്താണ് ചെയേണ്ടത്…?? ”

“അവിടെ നിന്നും…
ഒരാളെ ഗുഹയിലേക്ക് അയക്കു…
ഞാൻ ഇവിടെ നിന്നും ഒരാളെ അയക്കാം…
ആവർ ഗുഹയിലുണ്ടെങ്കിൽ നമ്മുക്ക് കണ്ടുപിടിക്കാമല്ലോ…,,, ”

“പക്ഷെ അവർ….
അവിടെ ഇല്ലെങ്കിൽ…. ”

“അതിനുള്ള വഴിയും….
ഞാൻ കണ്ടിട്ടുണ്ട്…..
അവർ രണ്ട് ഗുഹാമുഖത്തിലൂടെയും…
പുറത്തേക്ക് വന്നിട്ടില്ലെങ്കിൽ…
അതിന് രണ്ട് അർത്ഥമേയുള്ളു…
ഒന്നാമത്തെ അവർ ഇരുവരും ഈ സമയം മരിച്ചിട്ടുണ്ടാവും….
അല്ലെങ്കിൽ അവർ നമ്മൾ എത്തുന്നതിന് മുൻപേ രക്ഷപെട്ടിരിക്കണം…. ”

“സർ..,,,,
അവർ രക്ഷപെട്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ…?? ”

“അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ…
അവർ നമ്മൾ നിൽക്കുന്ന…
ഉള്ളകാട്ടിൽ നമ്മുടെ മധ്യഭാഗത്ത്…
ഈ സമയത്തിനുള്ളിൽ എത്തിയിട്ടുണ്ടാവും….
എന്റെ ഊഹം ശരിയാണെങ്കിൽ…..
അവർ നദിയുടെ ഒഴുക്ക് നോക്കി….
വെള്ളച്ചാട്ടമുള്ള ദിശയിലേക്ക് ആയിരിക്കും…
നടന്നു നീങ്ങുന്നത്….
അതുകൊണ്ട് ഒരാളെ ഗുഹയിലേക്ക് അയക്കു…
ബാക്കി എല്ലാവരും….
ഞങ്ങൾ നിൽക്കുന്ന ദിശയിലേക്ക്…
അവരെ അന്വേഷിച്ചു നടന്നു നീങ്ങിക്കോളൂ… ”

“ശരി സർ….
ഇപ്പോ തന്നെ…
ഞങ്ങൾ ഇവിടുന്നു ഇറങ്ങും… ”

“പിന്നെ..,,,
വളരെ അധികം സൂക്ഷിക്കണം….
നിങ്ങൾ നിൽക്കുന്ന സ്ഥലം പുലിപാറയിൽ ആണ്…
സമയം വളരെ വൈകിയിരിക്കുന്നു…..
എപ്പോഴും പുലി ഇറങ്ങുന്ന സ്ഥലമാണ്…
മനസിലായാലോ ഞാൻ പറഞ്ഞത്…??? ”

“യെസ് സർ…,,,
മനസിലായി ഞങ്ങൾ സൂക്ഷിച്ചോളാം…”