ആദിത്യഹൃദയം 6 [അഖിൽ] 1119

നമ്മുക്ക് കിട്ടിയ പരിശീലനം വെച്ച് അവനൊന്നും ഒരു ഇരയെ അല്ല …
ഇരുട്ടിൽ ജീവിക്കുന്ന നമ്മുക്ക് അവനെ പേടിക്കണ്ട കാര്യമുണ്ടോ …???””ഒരിക്കലുമില്ല …..
അവന്നൊന്നും ഒരു ഇരയെ അല്ല …”

അത് കേട്ടതോടെ എല്ലാവരും കൂട്ടത്തോടെ ചിരിച്ചു …..

ഇതെല്ലാം കേട്ടുനിന്ന കൂട്ടത്തിലെ പ്രധാനി….

അയാളുടെ നെറ്റിയിൽ നിന്നും ….
പൊടിഞ്ഞു വീഴുന്ന ചോര തുടച്ചുകൊണ്ട് എല്ലാവരോടുമായി പറഞ്ഞു….

“എന്തായാലും സൂക്ഷിക്കുക …..
ഇവിടം മുതൽ നമ്മൾ പത്തുപേരടങ്ങുന്ന…..
രണ്ട് സംഘമായി പോയാൽ മതി ….”

അത് പറഞ്ഞു തീർന്നതും പെട്ടന്ന് തന്നെ അയാളുടെ കൂട്ടാളികൾ രണ്ട് സംഘങ്ങളായി വേർതിരിഞ്ഞു നിന്നു …

അതിനു ശേഷം പ്രധാനി…
അയാളുടെ എതിർവശത്ത് നിൽക്കുന്നവർക്ക് നിർദേശം നൽകി ……

“നിങ്ങൾ കിഴക്കേ ദിശയിലെ…
നദീതീരത്തെ ഗുഹാ മുഖത്തിലേക്ക് പോയിക്കോളൂ …
ഞങ്ങൾ പടിഞ്ഞാറേ ദിശയിലുള്ള ഗുഹാ മുഖത്തിലുണ്ടാവും ….
അവരെ നമ്മുക്ക് ഉള്ള കാട്ടിൽ വെച്ചു കൈകാര്യം ചെയ്യാം ….”

അയാൾ തിരിഞ്ഞു നടക്കാൻ തുടങ്ങിയതും പെട്ടന്ന് തന്നെ എന്തോ ആലോചിച്ചെന്ന പോലെ …. എല്ലാവരോടുമായി പറഞ്ഞു …..

“പിന്നെ …. ആ ചെറുക്കനെ …
നിങ്ങളുടെ കൈയിലെങ്ങാനും കിട്ടിയാൽ….
അവനെ ജീവച്ഛവമായി എൻ്റെ മുൻപിൽ എത്തിക്കണം ….
എന്നിട്ട് വേണം എൻ്റെ കൈകൊണ്ട് അവൻ്റെ തല അറതെടുക്കുവാൻ …”

അത് പറഞ്ഞു തീർന്നതും ….
പ്രധാനിയും സംഘവും പടിഞ്ഞാറെ ദിശയിലേക്കും……
മറ്റുള്ളവർ കിഴക്കേ ദിശയിലേക്കും…
രണ്ട് സംഘങ്ങളായി വേഗം തന്നെ ലക്ഷ്യസ്ഥാനത്തേക്ക് നീങ്ങി….

കിഴക്കേ ദിശയിലേക്കി നീങ്ങിയ സംഘം….
തീവ്രഗതിയിൽ ഗുഹാ മുഖത്തേക്ക് നീങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നു…..

അവിടെക്ക് എത്തുവാൻ തങ്ങളുടെ വണ്ടികൾകൊണ്ട് കഴിയില്ല …..
താടകാ നദി മുറിച്ചു കടന്നാൽ മാത്രമേ അവിടേക്ക് എത്തുവാൻ സാധിക്കുകയുള്ളു….
അവർ അവിടെ എത്താറായതും….
അവരുടെ സംഘത്തിലെ മേൽ നോട്ടം വഹിക്കുന്ന വ്യക്തി….
പതിയെ നദി തീരത്തേക്കുള്ള ഇറക്കത്തിലേക്ക്….
തങ്ങളുടെ വണ്ടിയുമായി നീങ്ങി …..
അവിടെ നിന്നും കുറച്ചു ദൂരെ കയറ്റത്തായി വലിയ മരം…
അതിനു ചുറ്റും ആറടിയോളം ഉയരമുള്ള പുല്ലുകൾ…
അവർ വേഗം തന്നെ ആ വലിയ മരത്തിന്റെ മറവിലേക്ക് അവരുടെ വണ്ടികൾ ഓടിച്ചു കയറ്റി…
എന്നിട്ട് ആർക്കും കാണുവാൻ പറ്റാത്ത രീതിയിൽ മറച്ചു വെച്ചു….
അതിനുശേഷം അവർ അവരുടെ മൂർച്ചയുള്ള ആയുധങ്ങളുമായി…
താടകാ നദിയുടെ തീരത്തേക്ക് നടന്നു….
കുത്തി ഒലിച്ചു ഒഴുക്കുന്ന നദി …..
അധികം ആഴമില്ല … അരയോളം വെള്ളമുണ്ടാവും
അവർ എല്ലാവരും കൂടെ കൈകൾ കോർത്തുപിടിച്ചു….
എന്നിട്ട് ശ്രദ്ധയോടെ ഓരോ ചുവടുംവെച്ച് …..