പുള്ളിയുടെ പുത്തൻ കോണ്ടസയുടെ കോണ്ടസയുടെ ഉള്ളിൻ ഒരു പച്ച ബ്ലൗസും സ്വർണകരയുള്ള സാരിയും നേരത്തെ കണ്ട ആഭരണങ്ങളും അണിഞ്ഞു സ്വർണം നേരത്തെ ഇടം പറ്റിയിരുന്നു. ‘പോകുന്നവഴിക്കു അവളെയും വീട്ടിൽ ഇറക്കാം’ എന്ന് ആരോടെന്നില്ലാതെ അങ്കിൾ കള്ളം പറഞ്ഞു.
‘ഓഹ്’ ഭുവനൻ ഒരു മണ്ടനെ പോലെ അത് വിശ്വസിച്ചു കൊടുത്തു. ‘കുട്ടികളെ ശ്രദ്ധിക്കണേ, ബിനു’ ‘അതു ഞാൻ മറക്കുമോ?’ ബിനു ഞങ്ങളെ നോക്കി ഒന്ന് അടക്കി ചിരിച്ചു.
കാറിൽ കെയറിയ അങ്കിൾ സ്വർണത്തിൻ്റെ എടുത്തു നിന്നു പരമാവധി അകന്നിരുന്നു. ‘നടികർ തിലകമേ’ ഭുവനൻ അടക്കി പറഞ്ഞത് കേട്ടപ്പോൾ എനിക്കും ബിനുവിനും ചിരിവന്നു. കാർ പതുക്കെ വീട്ടിൽ നിന്നു ഇറങ്ങി, റോട്ടിൽ ഇറങ്ങിയതും ശരവേഗത്തിൽ അത് പഞ്ഞകന്നു. ‘നിൻ്റെ അച്ഛൻ്റെ ഒരു ആർത്തിയെ’ ഞാൻ പറഞ്ഞു. ‘അക്കൻ ചരക്കല്ലേ?’ അവൻ എന്നോട് ചോദിച്ചു.
‘പിന്നല്ലേ?’ ഞാൻ ആവേശത്തോടെ മറുപടി നൽകി. ‘കേട്ടല്ലോ ബിനുചേട്ടാ, അവളെ ഒന്നൊപ്പിക്കണം. എന്തായാലും.’ ഭുവനൻ കട്ടായം പറഞ്ഞു. ‘കൊറച്ചൊന്നു കഴിയട്ടെ കുഞ്ഞേ. ഇപ്പൊ അച്ഛൻ ആർക്കും കൊടുക്കില്ല, ആർത്തി തീർക്കട്ടെ. അതുമാത്രല്ല ആ സ്ത്രീയും അച്ഛന് മാത്രേ ഇപ്പൊ കെടന്നു കൊടുക്കുന്നോള്ളൂ.’ ബിനു പറഞ്ഞു.
‘അതെന്തു വർത്തമാനമാ ബിനുചേട്ടാ. ചേട്ടനല്ലേ പറഞ്ഞെ ഇത് നടത്തും എന്ന്?’ ഭുവനൻ കയർത്തു. ‘അഹ് നടത്തും. അവള് നാലു കാലിൽ മോൻ്റെ മുന്നിൽ നിക്കും, നൂല്ബന്ധമില്ലാതെ പോരെ.’ ‘അഹ് അത് മതി.’ ‘സമയം എടുക്കും, നമ്മുടെ കോൺട്രാക്ട് പണികൾ നടക്കുവല്ലേ. ഞാൻ ആഹ് ഒപ്പിടാത്ത എഞ്ചിനിയറിന്നെ ഈ സ്വർണത്തിനേ ഒന്ന് കാണിച്ചു.

Plz continue
Thudaranam bro❤️❤️
തുടരണം
Super❤
കഥ മുടങ്ങാതെ വായിക്കാറുണ്ട് , എനിക്ക് ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന ശൈലിയിലാണ് തൻ്റെ എഴുത്ത് . തുടരുന്നതും കഥ നിർത്തുന്നതും തൻ്റെ സൗകര്യം അല്ലേൽ സ്വാതന്ത്ര്യം! ഇതുതന്നെ എഴുതാൻ ഈയുള്ളവൻ പെട്ടപാട് എനിക്ക് മാത്രം അറിയാം അതുകോണ്ട് ഞാൻ ഒന്നിനും നിർബന്ധിക്കില്ല എല്ലാം യുക്തി അനുസരിച്ചു ആവാം. Support-UM സ്നേഹവും ഇല്ലാ എന്നു മാത്രം കരുതരുത്
എന്ന് സ്വന്തം,
വിനോദൻ❤️