“പിന്നെപ്പഴാ രേണുവിന് ‘ആ’ ഇഷ്ടം തോന്നിയത്”?
“കുറ്റിക്കാട്ടൂര് വന്നപ്പോ തൊട്ട്. അച്ഛച്ഛനും അമ്മമ്മയും പോയേപ്പിന്നെ നമ്മള് രണ്ടും ഒറ്റക്കായിരുന്നല്ലോ.രാത്രി ഇരുന്ന് കരയുന്ന എന്നെ നീ വന്ന് ആശ്വസിപ്പിക്കുമ്പോ ഞാൻ മണ്ണാങ്കട്ടയുടെയും കരിയിലയുടെയും കഥ ഓർക്കും. വീട്ടിൽ ഓരോ കാര്യം ഉത്തരവാദിത്വത്തോടെ ചെയ്യുന്നത് കണ്ട്, സരോവരം പാർക്കിൽ കുട്ടികളേപ്പോലെ അന്ന് കളിച്ചപ്പോ….”
രേണു പറഞ്ഞു നിർത്തി.
”കളിച്ചപ്പോ?ബാക്കി പറ രേണൂ”.
“മിക്കവാറും എല്ലാ സത്രീകളും ഡെമി സെക്ഷ്വൽസ് ആയിരിക്കും കണ്ണാ”
“എന്ന് പറഞ്ഞാലെന്താ”?
“അത് ചില ആളുകൾക്കേ സെക്ഷ്വൽ അട്രാക്ഷൻ തോന്നണങ്കിൽ അതിനു മുന്നെ ആഴത്തിലുള്ള ഇമോഷണൽ ബോണ്ടുണ്ടാകണം. വിമെൻ നീഡ് ഇമോഷണൽ ലവ് ബിഫോർ ഗോയിങ് ഫിസിക്കൽ ”
രേണു നിർത്തി. ഞാൻ രേണു പറയുന്നത് ശ്രദ്ധിച്ച് കേട്ട് കൊണ്ട് കിടക്കുകയാണ്.
“ദെ വേയ് യു കെയർ ഫോർ മി, ദെ വെയ് യു കൺസോൾഡ് മി”
“ജോലിയുണ്ട്. തറവാടുണ്ട് .സ്വത്തുണ്ട്. പക്ഷേ ഒക്കെയുണ്ടായാലും ആളിന് ആള് തന്നെ വേണ്ടേ കണ്ണാ ”
“വെറുതേ ഒന്നോർത്തു നോക്കിയേ”
“യു ഹാവ് ഗോൺ സോ ഫാർ ഇൻ ലൈഫ്. കൈയൂക്കു കൊണ്ടും മനസ്സിൻ്റെ ബലം കൊണ്ടും വളരെയധികം ദൂരം ജീവിതത്തിൽ സഞ്ചരിച്ചു. ഒരുപാട് കാര്യങ്ങൾ നേടിയെടുത്തു. പല യുദ്ധങ്ങൾ ചെയ്തു. പലരെയും തകർത്ത് തരിപ്പണമാക്കി പലതും നേടി. വല്ലപാടും കഷ്ടപ്പെട്ട് ബുദ്ധിമുട്ടി ഒരുപാട് ഉയരത്തിലെത്തി. പക്ഷേ അവസാനം ഒറ്റക്കായി പോയാലെങ്ങനെ ഇരിക്കും? ഒറ്റക്ക് അത്രയും ദൂരം പോയി. എന്നിട്ടെന്താ കാര്യം?എന്തിനു വേണ്ടി ആർക്കു വേണ്ടി അതൊക്കെ ചെയ്തു കൂട്ടി? അങ്ങനെ എപ്പോഴെങ്കിലും ആലോചിച്ചിട്ടുണ്ടോ?
