ആനയും അണ്ണാനും [Jumailath] 473

ചന്തി അരയിൽ വന്നിടിക്കുന്ന ശബ്ദം റൂമിൽ മുഴങ്ങുന്നുണ്ട്. ഏക്കറ് കണക്കിന് സ്ഥലം ഉള്ളതുകൊണ്ടും ഒരു പൂച്ച കുഞ്ഞ് പോലും പരിസരത്തില്ലാത്തതും രേണുവിന് ധൈര്യം കൊടുത്തു.

ആൾക്കാരെങ്ങാനും അറിഞ്ഞാലോ കണ്ടാലോ എന്നൊക്കെയുള്ള പേടിയാ രേണുവിന്. ഇവിടെയിപ്പോ ആരും ഇല്ലല്ലോ. അതാ വിശ്വരൂപം പുറത്ത് വന്നത്.

ഞാൻ രേണുവിനെ പിന്നിലേക്ക് മലർത്തി കിടത്തി. മലർന്നു കിടക്കുന്ന രേണുവിൻ്റെ ഇരുവശത്തും മുട്ടുകുത്തി നിന്ന് കയറ്റാൻ തുടങ്ങി. കുനിഞ്ഞ്  ചുണ്ടുകളെ താലോലിച്ചു. ഇയർ ലോബിൽ ചുംബിച്ചു. പതുക്കെ കടിച്ചു. ചെവിയുടെ ഉള്ളിൽ നാവുകൊണ്ട് ചുഴറ്റി വിരൽ കന്തിൽ ഉരച്ചു. അധികം നേരം നീണ്ടുനിന്നില്ല. രേണുവിൻ്റെ ശരീരം വല്ലാതെ വലിഞ്ഞു മുറുകി. നടു ഒരിത്തിരി പൊങ്ങി കട്ടിലിലേക്ക് തന്നെ വീണു. വീണ്ടും ഒരു മ്യൂച്വൽ ക്ലൈമാക്സ്. ഞാൻ രേണുവിൻ്റെ ദേഹത്തേക്ക് തളർന്ന് വീണു. സൈഡിലേക്ക് മാറി രേണുവിനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് മച്ചിൽ നോക്കി കിടന്നു.

“സമയം മൂന്നര ആയി”

“ഉം”

രേണു മൂളുക മാത്രം ചെയ്തു. മയിലെറെച്ചിയൊക്കെ ആവിയായിപ്പോയി എന്നു തോന്നുന്നു. ഈ രാത്രിയില് എത്ര കലോറിയാ എരിഞ്ഞടങ്ങിയത്.

“വിശക്കുന്നുണ്ട് രേണൂ. എന്തെങ്കിലും ബാക്കിയുണ്ടോ”?

”പോയി നോക്ക് കണ്ണാ. ഉണ്ടെങ്കിൽ കുറച്ച് എനിക്കും കൊണ്ട് താ”

ഞാനെഴുന്നേറ്റ് അടുക്കളയിൽ ചെന്നു നോക്കി. വിശപ്പ് മാറാൻ മാത്രം ഒന്നുമില്ല. ചാക്കിൽ മുട്ടയുണ്ട്. കാവിത്ത് ഒരു കഷ്ണം എടുത്തു കൊത്തി മുറിച്ചു. കുറച്ച് ചേമ്പും കൂടെ എടുത്ത് അടുപ്പത്ത് പുഴുങ്ങാൻ വെച്ചു. ഓലക്കൊടി കൂട്ടി എങ്ങനേലും കത്തിക്കാൻ നോക്കുമ്പോ രണ്ട് കൈനീണ്ടു വന്നു എൻ്റെ വയറിനെ ചുറ്റി. ചൂടുള്ള ചുണ്ടുകൾ പുറത്തമർന്നു. രേണു പുറകീന്ന് എന്നെ കെട്ടി പിടിച്ചു ചേർന്ന് നിന്ന് അടുപ്പ് കത്തിച്ചു.