ആനയും അണ്ണാനും [Jumailath] 471

കുറച്ചു നേരം അണച്ച്  ദീർഘശ്വാസമെടുത്തു. പിന്നെ രേണുവിനെ വാരിപ്പുണർന്ന് ശരീരം മുഴുവൻ ഒരു കൈ കൊണ്ട് തലോടി തണുപ്പിച്ചു. ഒരുപാട് ഉമ്മ വെച്ചു. രേണുവിൻ്റെ ശ്വാസം സാധാരണ നിലയിലായി. ശ്വാസത്തിൻ്റെ താളത്തിനൊപ്പം രേണുവിൻ്റെ തുള്ളി തുളുമ്പുന്ന സ്വർണ്ണ ഗോളങ്ങൾ ഉയരുന്നതും താഴുന്നതും നോക്കി കുറച്ച് നേരം ഇരുന്നു.

അവിടുന്ന് എഴുന്നേറ്റ് പാത്രം എടുത്ത് സിങ്കിൽ കൊണ്ട് പോയി ഇട്ടു കൈ കഴുകി കുലുക്കുഴിഞ്ഞു തുപ്പി. രേണുവും വന്ന് കൈയും വായും കഴുകി. എന്നെ നോക്കി വശ്യമായി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ച് റൂമിലേക്ക് നടന്നു. കട്ടിലിൽ കിടക്കയുടെ അറ്റത്ത് കാലു നിലത്തേക്ക് തൂക്കിയിട്ട് ഇരുന്നു.

ഞാൻ നടന്നു ചെന്ന് രേണുവിൻ്റെ കാലുകൾക്കിടയിൽ നിന്നു. മുഖം രണ്ട് കൈയിലുമെടുത്ത് നെറ്റിയിൽ ചുംബിച്ച് മുടി പിന്നിലേക്ക് ഒതുക്കി വെച്ചു. മുളക് ചമ്മന്തി നാവിലായതല്ലേ രേണുവിന് നീറ്റലുണ്ടായാലോന്ന് വിചാരിച്ചു ഞാൻ നാവുകൊണ്ട് കൂടുതൽ താലോലിക്കാൻ നിന്നില്ല.

ഈട്ടിയിൽ പണിത നല്ല ഉറപ്പുള്ള കട്ടിലാണ്. വേനൽക്കാലത്ത് മുറ്റത്ത് കിടക്കാൻ വേണ്ടി അച്ഛച്ഛൻ പറഞ്ഞുണ്ടാക്കിയതാണ്. പാമ്പ് ഒക്കെയുള്ള സ്ഥലമായതുകൊണ്ട് കാലിന് ഇത്തിരി ഉയരം കൂടുതലാണ്. അതു കൊണ്ടിപ്പം എന്തായാലും ഇങ്ങനെ ഒരു ഉപയോഗം ഉണ്ടായി. കട്ടിലുണ്ടാക്കിച്ച അച്ഛച്ഛനെ ഇങ്ങനെ ഒരു അവസരത്തിലായിട്ടും ഞാൻ സ്മരിച്ചു. മരിച്ച പൂർവികർ അവരെ കുറിച്ചോർത്താൽ  അടുത്തുണ്ടാവുമെന്നാണ് വിശ്വാസം. അച്ഛച്ഛൻ ഞാനും രേണുവും ചെയ്തു കൂട്ടുന്നതൊക്കെ കാണുന്നുണ്ടാവും. അതൊന്നും ഓർത്തിട്ട് കാര്യമില്ല.