“ഞാൻ ബൈക്ക് നോക്കിയതാ”
രേണു ഉറക്കെ ഹോണടിച്ച് ഒരുവിധത്തിൽ ആ വലിയ വണ്ടി ലാസ്റ്റ് ഡേ പേക്കൂത്ത് കാണിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന കപ്പിൾസിൻ്റെ ഇടയിൽ കൂടെ കോളേജിന് പുറത്തെത്തിച്ചു. പിന്നെ ഹൈവേയിലെത്തി ഓടി തുടങ്ങി.
“നിനക്കും ബൈക്കുണ്ടല്ലോ കണ്ണാ. പിന്നെന്താ”?
”ബൈക്ക് ഉള്ളവന്മാർക്കൊക്കെ കാമുകി ഉണ്ടാവണന്നില്ലല്ലോ അമ്മെ”
“അയ്യോടാ ഇപ്പോ മോനൂന് ബൈക്കിൽ പോവാൻ കാമുകി ഇല്ലാത്തതാണോ പ്രശ്നം? അതിനാണോ ആലിൻ ചുവട്ടിൽ സന്യാസിയായി ഇരുന്നത്”?
“ഇനി അമ്മ അതും പറഞ്ഞ് കളിയാക്കിക്കോ”
“അമ്മ സദാ സമയവും ഇങ്ങനെ കൂടെ ഉണ്ടായിട്ടാ ഒരുത്തി പോലും അടുക്കാത്തത്. ഞാനൊരു അമ്മ കോന്തനാന്നാ രാവിലെ രൂപാലി ഹിന്ദിയിൽ മൊഴിഞ്ഞത്. നീഹയും അത് തന്നാ പറയുന്നത്”
“അവൾക്കസൂയയാ കണ്ണാ”
“അന്ന് ബോംബെ ഐഐടിയിലെങ്ങാനും പോയാ മതിയാരുന്നു. അതെങ്ങനാ. അച്ഛച്ഛനും മരിച്ച് അമ്മ ഒറ്റക്കാന്ന് പറഞ്ഞാ ഇവിടെ ചേർന്നത്”
“എന്നിട്ടിപ്പോ എന്തു പറ്റി”?
“രേണു ഫിസിക്സ് ഡിപ്പാർട്ട്മെൻ്റിലായിട്ടും സി എസ് ഇ യിൽ എനിക്ക് ഒന്നും ചെയ്യാൻ പറ്റുന്നില്ലല്ലോ. ഞാനെന്തു ചെയ്താലും ഏതവന്മാരെങ്കിലും രേണുവിൻ്റെ അടുത്തെത്തിക്കും. ഡിപ്പാർട്ട്മെൻ്റില് മുഴുവൻ അമ്മേൻ്റെ ചാരന്മാരാന്നാ എൻ്റെ സംശയം”
“അങ്ങനെ ഇപ്പോ എൻ്റെ മോൻ കണ്ടവളുമാരുടെ കൂടെ പാറി പറന്നു നടക്കണ്ട”
“ആരെ കൂടേം പോയില്ലേലും കോളേജ് ലൈഫ് എൻജോയ് ചെയ്യാൻ പറ്റുന്നില്ലല്ലോ രേണൂ”
ഞാൻ പുറത്തേക്ക് നോക്കി ദയനീയമായി പറഞ്ഞു.
“ശരിക്കും അമ്മ ഇവിടെ ഉണ്ടായിട്ട് എൻ്റെ കണ്ണന് ഒരു സ്വാതന്ത്ര്യം ഇല്ല അല്ലേ”?
