ആൺപിറന്നോൾ [Nacho] 141

അവൾ അവിടെ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു അവന് നേരെ നടന്ന് വായിൽ നിന്നും ആ പാന്റീസ് എടുത്ത് മാറ്റി…കണ്ണീരും തുപ്പലും ആയി അത് കുതിർന്നിരുന്നു…ആ ടേബിളിൽ 2 കയ്യും ഊന്നി അവൾ നിന്നു.. അഥീനയുടെ കുണ്ണയിൽ നിന്നും വരുന്ന ചൂട് അവന് അറിയാൻ പറ്റുന്നുണ്ടായിയുന്നു.. അവന്റെ കണ്മുന്നിൽ അത് കുലച്ച് വരുന്നത് അവൻ കണ്ടു…അവൻ വീണ്ടും വിറക്കുവാൻ തുടങ്ങി… അധീന തുടർന്നു…

“സ്വത്ത്‌ നോക്കി കടൽ കടന്ന വീട്ടുകാർ…എന്റെ സ്വതത്തെ അംഗീകരിക്കാത്ത കൂട്ടുകാർ അങ്ങനെ ഒറ്റപ്പെട്ട ബാല്യവും കൗമാരവും.. അവിടെ എനിക്ക് ഏക ആശ്വാസവും ഇവളും നീയും മാത്രം .. രേഖകളിൽ പോലും ഞങ്ങൾ ഒന്നിക്കാത്തത് സമൂഹം വീണ്ടും ഞങ്ങളെ കല്ലെറിയും എന്ന് പേടിച്ച് മാത്രമാണ്….ഞങ്ങളുടെ പ്രൈവസ്സിയിലേക്ക് നീ വന്നപ്പോഴും സ്വീകരിച്ചത്, കുട്ടിക്കാലത്ത് എനിക്കുള്ള ഒരേ ഒരു കൂട്ട് നീ ആയിരുന്നു എന്ന ഒരു കാരണം ഒന്ന് കൊണ്ട് മാത്രമാണ്….”

സ്റ്റീഫൻ നിശബ്ദനായിരുന്നു… അവന് ഒന്നും മിണ്ടുവാൻ കഴിയുവായിരുന്നില്ല…

“ഹോസ്റ്റൽ വാസം കഴിഞ്ഞ് ഞങ്ങൾക്ക് പിരിയേണ്ടി വന്നു… പക്ഷെ ഒരു വർഷം ആകും മുന്നേ ഞങ്ങൾ ഒന്നിച്ചു…, ഈ 2 വീടുകളിൽ ആയി…. ഇതിനിടയിൽ ഇവളെ ശല്യം ചെയ്തത് 7 പേര് ആണ്….ആ 7 പേരെയും ഈ ഭൂമിയിൽ നിന്ന് പറഞ്ഞയച്ചവളാണ് ഞാൻ…അതും അതി ക്രൂരമായി…. നിന്നെയും അത് പോലെ ചെയ്യട്ടെ ഞാൻ…” പെട്ടന്നായിരുന്നു അഥീനയുടെ സ്വഭാവം മാറിയത്… അവൾ ഒരു സൈകോയെ പോലെ സംസാരിച്ചു… ഇതും പറഞ്ഞ് അവളുടെ കുലച്ച് നിന്ന 8 ഇഞ്ച് കുണ്ണ.. ഒറ്റയടിക്ക് അവന്റെ വായിലേക്ക് തള്ളി.. അവളുടെ കുണ്ണയുടെ അടിയിൽ അവൻ ശ്വാസം കിട്ടാതെ പിടഞ്ഞു…ആ കുഴൽ അവന്റെ അണ്ണാക്കും കടന്നു പോയി…

“ദേ ഇങ്ങനെ എത്ര പേര് ഇതിനടിയിൽ ഇങ്ങനെ പിടഞ്ഞു തീർന്നിട്ടുണ്ട് എന്നറിയാമോ.. ഏ…? അറിയാമോ.. എടാ നിനക്കറിയാമൊന്നു…??” സമനില തെറ്റിയ കണക്കെ അവൾ പുലമ്പിക്കൊണ്ട് അവന്റെ വായ കുണ്ണയാൽ മൂടി വെച്ചു… സ്റ്റീഫന്റെ കണ്ണുകൾ  വെളിയിലേക്ക് തള്ളി വന്നു… അവൻ രണ്ടാമതും പേടിച്ച് മുള്ളി……ഇനിയും താമസിച്ചാൽ അവൻ മരിക്കും എന്ന് ഉറപ്പിച്ചു മാലിനി…. അവൾ ഓടിച്ചെന്ന് അഥീനയെ അവന്റെ മേലെ നിന്നും പിടിച്ച് മാറ്റി..