💞 ആരാധ്യ ടീച്ചർ [Nishinoya] [Onam Special] 1103

 

 

 

ബോധം വന്ന് കണ്ണ് തുറക്കുമ്പോൾ അടുത്ത് ആയി ഡോക്ടറും നഴ്സും നിന്നും സംസാരിക്കുന്നു. എന്റെ കൈ അനക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല. നോക്കുമ്പോൾ പ്ലാസ്റ്റർ ഇട്ടേക്കുവാണ്.

 

 

 

“… ഹാ എഴുന്നേറ്റോ. ഞാൻ പറയുന്നത് കേൾക്കാവോ…”

 

 

 

“… കേൾക്കാം ഡോക്ടർ. ഞാൻ ഇപ്പൊ എവിടെയാ…”

 

 

 

“… അതൊക്കെ പറയാം. തന്റെ ശരീരം ഒക്കെ അനക്കാൻ കഴിയുന്നുണ്ടോ…” ഞാൻ ശരീരം മുഴുവൻ അനക്കി നോക്കി.

 

 

 

“…അനക്കാൻ പറ്റുന്നുണ്ട് എന്നാൽ എവിടെയൊക്കെയോ വേദന പോലെ…”

 

 

 

“… ആണോ അത് ശെരിയായിക്കോളും…” അത് പറഞ്ഞു പേപ്പറിൽ എന്തൊക്കെയോ കുറിച്ചു.

 

 

 

“… ഡോക്ടർ പപ്പയും മമ്മിയും എവിടെ..? എനിക്ക് വീട്ടിൽ പോണം…”

 

 

 

“…വേറെ കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല. രണ്ട് ദിവസം കഴിഞ്ഞ് വീട്ടിൽ പോവാം കേട്ടോ…”അത്ര മാത്രം പറഞ്ഞു ഡോക്ടർ പോയി.

 

 

 

ഈ രണ്ട് ദിവസങ്ങൾ ആയിട്ടു ബന്ധുക്കളും ജെക്കബ് അങ്കിളും എന്നെ കാണാൻ എത്തി. മമ്മിയെയും പപ്പയെയും കുറിച്ച് ചോദിച്ചിട്ട് ആരും എന്നോട് അതേ പറ്റി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. അവർ സീരിയസ് ആയിട്ട് വല്ലതും കിടക്കുവാണോ എന്നൊന്നും അറിയാൻ വയ്യ. എന്റെ മുറിവുകൾ ഉണങ്ങി കൈയിലെ ബന്റേജ് മാത്രമേ ഉള്ളു.ഡിസ്റ്റർജ് ആയി വീട്ടിലേക്ക് പോവാൻ നേരം ഞാൻ ഒരുപാട് സന്തോഷിച്ചു. വീട്ടിൽ പോയി മമ്മിയെയും പപ്പയെയും കാണാല്ലോ. ജെക്കബ് അങ്കിൾ വീട്ടിലേക്ക് തിരിയുന്ന വഴിക്ക് പകരം കാർ മറ്റൊരു വഴിക്കാണ് പോയത്.