💞 ആരാധ്യ ടീച്ചർ [Nishinoya] [Onam Special] 1103

 

 

 

“… അങ്കിൾ ഇത് എങ്ങോട്ടാ. നമുക്ക് വീട്ടിൽ അല്ലെ പോവേണ്ടത്…”അതിന് അങ്കിൾ മറുപടി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.

 

 

 

“… അങ്കിളേ വണ്ടി തിരിക്ക്. എനിക്ക് വീട്ടിൽ പോയിട്ടു പപ്പയെയും മമ്മിയെയും കാണണം…” ഞാൻ വാശിപ്പിച്ചോണ്ട് ഇരുന്നു.

 

 

 

“… അവരുടെ അടുത്തേക്കാണ് നമ്മൾ പോവുന്നത്…”

 

 

പിന്നെ ഞാൻ ഒന്നും ചോദിക്കാതെ ഇരുന്നു. വണ്ടി ചെന്ന് നിന്നത് പള്ളിയുടെ മുറ്റത്ത് ആയിരുന്നു.

 

 

 

“…നമ്മൾ എന്താ ഇവിടെ…” സംശയോടെ ഞാൻ ചോദിച്ചു.

 

 

 

“… വാ പറയാം…”

 

 

വണ്ടിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി ഞാൻ അങ്കിളിന്റെ പിന്നാലെ നടന്നു. മുന്നോട്ട് നടക്കുംതോറും എന്റെ ചങ്ക് പട പടാന്നു ഇടിച്ചുകൊണ്ട് ഇരുന്നു. ഞാൻ വിചാരുന്നത് ആകല്ലേ നടക്കാൻ പോവുന്നത് എന്ന് ഞാൻ മനസുരുകി പ്രാർത്ഥിച്ചു. അവസാനം ഞങ്ങൾ ചെന്ന് നിന്നത് ഐസക് & സാറ എന്ന് കൊത്തിവച്ചിരിക്കുന്ന കല്ലറക്ക് മുന്നിലാണ്.

 

 

ഒരു നിമിഷം ഉള്ളിലെ പിടച്ചിലും ശ്വാസവും നിലച്ചു പോയി. മമ്മിയുടെയും പപ്പയുടെയും കല്ലറയെ കെട്ടിപിടിച് ഞാൻ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു. മമ്മിയുടെയും പപ്പയുടെയും ഓരോ ഓർമ്മകൾ എന്റെ കരച്ചിലിന്റെ ആഴം കൂട്ടി.

 

 

 

“… അവസാനമായി എനിക്ക് ഒന്ന് കാണാൻ പോലും പറ്റിയില്ലല്ലോ അങ്കിളെ…”

 

 

 

“… മോനെ ആക്‌സിഡന്റ് നടന്ന സ്പോട്ടിൽ തന്നെ മമ്മിയും പപ്പയും പോയി. നിനക്ക് ബോധം വരുന്നത് ഒരു മാസം കഴിഞ്ഞിട്ട…” ഉള്ളിലെ വിഷം ഒതുക്കി അങ്കിൾ പറഞ്ഞു.