💞 ആരാധ്യ ടീച്ചർ [Nishinoya] [Onam Special] 1102

എത്ര നേരം ഞാൻ ആ കല്ലറക്ക് മുന്നിൽ ഇരുന്ന് കരഞ്ഞെന്ന് അറിയില്ല. കരഞ്ഞു തളർന്ന എന്നെ അങ്കിൾ താങ്ങി വണ്ടിയിൽ ഇരുത്തി അവിടന്ന് നേരെ വീട്ടിലേക്കും.വീട് ആകെ മാറിയിരിക്കുന്നു. മുറ്റത്ത് ഇലകൾ കൊണ്ട് നിറഞ്ഞു. എല്ലായിടവും അഴുക്ക് നിറഞ്ഞുകിടന്നു. എന്നെ അങ്കിൾ ഹാളിലെ സെറ്റിയിൽ ഇരുത്തി.

“… മോനെ ഞാൻ ഒരു വേലക്കാരിയെ ഏർപ്പാട് ആക്കാം.മോന്റെ കാര്യങ്ങൾ നോക്കാൻ…”

“…അത് വേണ്ട അങ്കിളെ ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം. അങ്കിളും പൊയ്ക്കോളൂ. എനിക്ക് കുറച്ചു സമയം ഒറ്റക്ക് ഇരിക്കണം…”

“…ഇത് വച്ചോ. മോന്റെ സിം ഇട്ട പുതിയ ഫോൺ ആണ്. എന്തെങ്കിലും ആവശ്യം ഉണ്ടങ്കിൽ എന്നെ വിളിക്കണം…”

പുതിയ ഫോൺ എനിക്ക് തന്ന ശേഷം കുറച്ചുനേരം എന്നെ നോക്കി അങ്കിൾ നിന്നു പിന്നെ പുള്ളി പോയി. ആ വലിയ വീട്ടിൽ ഞാൻ ഒറ്റക്കായി എവിടെ നോക്കിയാലും പപ്പയുടെയും മമ്മിയുടെയും മണവും അവരുടെ ഓർമകളും. അത് എന്നെ കൂടുതൽ വിഷമിപ്പിച്ചു. പോകെ പോകെ എനിക്ക് വിഷമം സഹിക്കാൻ വയ്യാതായി. ഓടി ഞാൻ എന്റെ മുറിയിൽ പോയി കാബോർഡിൽ ഞാൻ ഒളിപ്പിച്ചു വച്ച കുപ്പി എടുത്ത് കുടിച്ചു. അപ്പൊ ചെറിയൊരു ആശ്വാസം. കുപ്പി തീർന്നപ്പോൾ അങ്കിൾ തന്ന ഫോണിൽ നിന്നും ഓഫീസിലെ ഒരു പയ്യന്റെ നമ്പർ തപ്പി പിടിച്ച് വിളിച്ചു കുപ്പി എത്തിച്ചു.

എന്റെ ജീവിതം ആകെ താളം തെറ്റി. എല്ലാം ഉണ്ടായിരുന്നവൻ പെട്ടെന്ന് ഒരു നിമിഷം ആരും ഇല്ലാതെ ആവുന്ന അവസ്ഥ. അതിന് കാരണം താൻ ആണെന്നുള്ള കുറ്റബോധവും. ഞാൻ എന്റെ റൂമിൽ നിന്നും പുറത്ത് വരാതെയായി. വിശക്കുമ്പോൾ swiggy ഓർഡർ ചെയ്ത് വരുത്തും വിഷമം വരുമ്പോൾ കുടിക്കും വലിക്കും. ദിവസങ്ങളും ആഴ്ചകളും കടന്നു പോയി. ഒരു ദിവസം ജെക്കബ് അങ്കിൾ എന്നെ കാണാൻ എത്തി. എന്റെ അവസ്ഥ കണ്ട് ഒരുപാട് ഉപദേശവും വഴക്കും പറഞ്ഞിട്ട് പോയി. അപ്പോഴും എന്റെ അവസ്ഥക്ക് വല്യ മാറ്റം ഒന്നും സംഭവിച്ചില്ല. ഇതിന്റെ ഇടക്ക് കൈയിലെ പ്ലാസ്റ്റരും അഴിച്ചു മാറ്റി.