💞 ആരാധ്യ ടീച്ചർ [Nishinoya] [Onam Special] 1103

 

 

 

“…എനിക്ക് ഇപ്പൊ ആരും ഇല്ല. മിസ്സ്‌ മാത്രമേ ഉള്ളു. ശെരിയും തെറ്റൊന്നും എനിക്ക് അറിയില്ല ഇനി ഞാൻ മരിക്കുന്ന വരെ എന്റെ കൂടെ മിസ്സ്‌ ഉണ്ടാവണം എന്റെ പെണ്ണായാട്ട്. ഇപ്പൊ മിസ്സ്‌ എന്റെ ജീവന പോന്നു പോലെ ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം…” ഞാൻ ആ കൈകൾ പിടിച്ചു കരഞ്ഞു.

 

 

 

“… പ്ലീസ് മിസ്സേ വാ. നമുക്ക് എന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോവാം…” ഞാൻ അവിടെ ഇരുന്നു ടീച്ചറോട് കെഞ്ചി.

 

 

കുറച്ചു നേരത്തേക്ക് ആരും ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല മുറിയിൽ ഏങ്ങൽ അടി മാത്രം.

 

 

 

“…മിസ്സേ ഇപ്പോഴും എന്നെ വിശ്വാസം ആയില്ലേ…”

തറയിൽ നിന്നും എഴുനേറ്റുകൊണ്ട് അവൻ ചോദിച്ചു.പെട്ടെന്ന് കട്ടിലിൽ നിന്നും ചാടി എഴുനേറ്റ് അവളും അവനെ കെട്ടിപിടിച് കരഞ്ഞു. അവനും അവളെ കാറ്റുപോലും കടക്കാത്താ രീതിയിൽ പുണർന്നു.

 

 

“… I love you…” എൽവിൻ അവളുടെ കാതിൽ പറഞ്ഞു.

 

 

ഏറെ നേരം രണ്ടും കരഞ്ഞും പരിഭവം പറഞ്ഞും തീർത്ത്‌ തിരിച്ചു പോവാനായി മുറിയിൽ നിന്നും പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി.

 

 

 

“…ഞാൻ എല്ലാം കേട്ടു. പാവമാ എന്റെ മോൾ അവളെ വിഷമിപ്പിക്കരുത് കേട്ടോ…” ആ അമ്മ എന്നോട് പറഞ്ഞു.

 

 

 

“…ഇല്ല അമ്മേ. എന്റെ ശ്വാസം നിലക്കും വരെ ഈ കണ്ണിൽ നിന്നും ഒരുതുള്ളി കണ്ണീർ പൊടിയാതെ ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം…” ഞാൻ അമ്മക്ക് വാക്ക് നൽകി.

 

 

“… അമ്മയ്ക്കും ഞങ്ങട കൂടെ വന്നൂടെ…” ഞാൻ ചോദിച്ചു