ആരതി എന്ന കൊച്ചു പെണ്ണ് [Constructor] 274

തുറന്ന ഭൂമിയിലേക്ക് തുള്ളിക്കൊരു കുടമെന്ന് പോലെ മഴ പെയ്‌ത്‌ നിറയുകയാണ്..

പാടത്തും റോഡിലും എല്ലാം വെള്ളം കേറി കേറി വരുന്നുണ്ട്.. മഴ തോരുന്ന ലക്ഷണം ഒട്ടും ഇല്ല താനും..

ആഹാ നല്ല ബെസ്റ്റ് സീൻ.. വെറുതെ അല്ല പെണ്ണ് ഇങ്ങനെ നോക്കി നിൽക്കുന്നത്. അവളുടെ സാഹിത്യം വല്ലതും വരുന്നുണ്ടാകും..

നല്ല തണുത്ത കാറ്റും പെരും മഴയും..

എനിക്കാണെങ്കിൽ തണുത്ത് വിറയ്ക്കുന്നു..

ആരതി അടുത്ത് നിൽക്കുന്നത് കൂടെ ഓർത്തപ്പോൾ എനിക്കൊന്നുകൂടെ കുളിരു കോരി..

“എന്തൊരു മഴ ആണല്ലേ”? ഞാൻ സംഭാഷണം തുടങ്ങാൻ ബുദ്ധിമുട്ടി..

അവൾ എന്തോ പറയാൻ വന്നതും അപ്പുറത്തെ കമ്പനിയിലെ മൂന്നാലു പേർ വാതിലിനു അപ്പുറത്തു കൂടെ ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കി ഇറങ്ങിപ്പോയി.

ഇനിയിപ്പോൾ ഈ നിലയിലും മുകളിലെ നിലയിലും ആരും ഉണ്ടാകാൻ ഇടയില്ല!

അത് കൂടെ ഓർത്തപ്പോൾ എന്റെ മനസ്സിൽ അത്രനേരം ഇല്ലാത്ത ചിന്തകൾ കൂടെ കേറി വന്നു.. ഇത്ര നേരം അവളെ ഒന്ന് സംസാരിപ്പിച്ചെടുക്കാൻ ഉള്ള മിനിമം ആഗ്രഹമേ എനിക്ക് ഉണ്ടായുള്ളൂ..

കാര്യം ജാഡ സ്വഭാവം ആണേലും കാണാൻ അത്ര മെനയൊന്നും ഇല്ലേലും അവളൊരു പെണ്ണല്ലേ!!

അതും വയനാടൻ മലയിലെ ഒരു കൊച്ചു കാട്ടുപെണ്ണ്!

“എപ്പോളാ ട്രെയിൻ?”

ഞാൻ വീണ്ടും ചോദ്യം ഇട്ടു

“അഞ്ചു മണിക്ക്”.. അവൾ മെല്ലെ പറഞ്ഞു..

“ഈ മഴയത്തു ഇനി റെയിൽവേ സ്റ്റേഷൻ എത്തണ്ടേ?” ഞാൻ ചോദിചു

“ഹ്മ്.. ശരിയാ.. “

ചിലപ്പോ പോണില്ലെന്നു വെക്കും ഞാൻ.. അവൾ കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോ പറഞ്ഞു..

ശരിയാ.. അവിടെ എത്തിയാലും വീട്ടിൽ എത്താൻ പാടാകും അല്ലെ?

അതെ..

“അപ്പൊ എന്ത് ചെയ്യും? ഇനിയിപ്പോ രണ്ടു ദിവസം ലീവ് അല്ലെ?” ഞാൻ കുറച്ചു കഴിഞ്ഞാണ് ചോദിച്ചത്..

അവൾ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല..

ഞാൻ ഒന്നൂടെ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് അറിയാതെ പോലെ ചേർന്നു നിന്നു..

മനം മയക്കുന്ന ഏതോ ഒരു പെർഫ്യൂമിന്റെ മണം ഉണ്ട്.. പുറത്തെ കാലാവസ്ഥ കൂടെ കാണുമ്പോൾ കുണ്ണ കമ്പി ആയിട്ട് വയ്യ..

ഞാൻ മെല്ലെ ഇടംകണ്ണിട്ട് അവളെ നോക്കി..