ആരതി കല്യാണം 9 [അഭിമന്യു] 1767

പിന്നെയാനണെനിക്ക് ആദർശിനെ ഓർമ വന്നേ…! എന്റെ ഒരു ബെഞ്ച് പിന്നിലിരുന്ന അവനെ ഞാൻ നോക്കുന്നത് കുണ്ടികൊണ്ട് പോലും ആ നാറി മൈന്റ് ചെയ്തില്ല…!അമ്മാതിരി എഴുത്ത്…! നിന്റെ പേപ്പറു കാണാണ്ടാവൂടാ തൈരെ…!

ഒന്നും എഴുതാണ്ട് പോവ്വാൻ മനസ്സ് വരാത്തോണ്ട് ഞാൻ ഉള്ളിൽ എല്ലാ യൂണിവേഴ്സിറ്റി ദൈവങ്ങളേം മനസ്സിൽ ദ്യാനിച് അങ്ങട്ട് എഴുതാൻ തൊടങ്ങി…!

വലത്തേ കൈയിൽ കേട്ടുള്ളത്കൊണ്ട് എഴുതാൻ ചെറിയൊരു ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ട്…! എങ്കിലും ഹരി വിരല്കൊണ്ട് കാണിച്ചു തന്ന വൺ വേർഡ് ആൻസറും പിന്നെ കഷ്ടപ്പെട്ട് ഓരോന്ന് തുണ്ടുനോക്കിയെഴുതിയും ഞാനൊരുവിധത്തിൽ എക്സാം ഹാളിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങി…!

ഇനിയെല്ലാം പേപ്പറു നോക്കുന്ന ആളുടെ സ്വഭാവം പോലിരിക്കും…!

എല്ലാവരും എഴുതി കഴിഞ്ഞ് വാകെടെ ചോട്ടില് തന്നെ ഒത്തുകൂടി…!

“” എങ്ങനേണ്ടായിരുന്നടാ…? “” ഞങ്ങളുടെടുത്തേക്ക് വന്ന ആദർശിനെ പിടിച്ച് എല്ലാർടേം നടുക്കിരുത്തി അജയ് ചോദിച്ചതിന്,

“” ഞാൻ പൊട്ടൂടാ…! ഒന്നും എഴുതാൻ പറ്റീല…! “” നിരാശ നിറഞ്ഞ ശബ്ദത്തോടെ ആദർശ് പറഞ്ഞതുകേട്ട ഞാൻ വായും പൊളിച്ചവനെ നോക്കിനിന്നു…! പിന്നിവന്റച്ഛന്റെ കുണ്ടില് തിരികാനാണ ഇവനാഞ്ചാറു പേപ്പറു വാങ്ങിയെ…? പൂറൻ…!

വായെല് വന്ന തെറി വിഴുങ്ങിയതല്ലാതെ ഞാനൊന്നും പറഞ്ഞില്ല…!

അന്നത്തെ അങ്കം കഴിഞ്ഞു ഞങ്ങള് അധികം നിന്നുതിരിയാതെ വെക്കം വീട്ടിലേക്ക് വലിഞ്ഞു…!

ആദർശിന്റെ ഞാനൊന്നും എഴുതീല്ലെടാ ഞാനൊന്നും പഠിച്ചില്ലെടാ ന്നുള്ള തൊലിഞ്ഞ ഷോ ഒഴികെ വേറെ പ്രേശ്നങ്ങളൊന്നും ഇല്ലാതെ ഞങ്ങളങ്ങനെ പരീക്ഷകളെല്ലാം മൂഞ്ചിതെറ്റി തള്ളിനീക്കി…!