ആരതി കല്യാണം 9 [അഭിമന്യു] 1766

ബോധംവന്ന ഞാൻ കണ്ണുതുറന്ന് നോക്കുമ്പോ കണ്ടത് എതോരോളെയും പോലെ മോളിലെ സിലിംഗ് തന്നെയാണ്…! Ac റൂം ആയത്കൊണ്ടാണെന്നു തോന്നണു ഫാനൊന്നും കണ്ടില്ല…!

പെട്ടന്ന് അടുത്തുനിന്നാരോ ശക്തിയിൽ ശാസമെടുക്കുന്നത് കേട്ടതും ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി…! ചേച്ചി നെഞ്ചത്തും കൈവച്ചെന്നെ നോക്കുന്നു…! പിന്നെ പൊറത്തേക്കൊരോട്ടമായിരുന്നു…!

“” ശരത്തേട്ട…! വേഗോന്ന് വന്നേ…! “” ഹോസ്പിറ്റൽ റൂമിന്റെ പുറത്ത് നിന്ന് ഉറക്കെ ശരത്തേട്ടനെ വിളിച്ച ചേച്ചി പോയതിനേക്കാളും സ്പീഡിൽ എന്റടുത്ത് വന്ന് ഞാൻ കെടന്നിരുന്ന ബെഡിന്റെ ഒരുവശത്തേക്കിരുന്നു…!

“” അഭി…! മോനെ…! “” നിറഞ്ഞൊഴുകിയ കണ്ണുനീർ ഒന്ന് തുടക്കപോലും ചെയാതെ ചേച്ചിയെന്റെ കവിളിൽ തൊട്ട് സ്നേഹത്തോടെ വിളിച്ചു…! സ്ഥിതിഗതികൾ മൊത്തമായി മനസ്സിലായില്ലെങ്കിലും കാര്യമായെന്തൊരു പ്രേശ്നമുണ്ട് എന്നെനിക്ക് തോന്നി തുടങ്ങി…! അല്ലാതെ ഞാനീ ഹോസ്പിറ്റലിലിങ്ങനെ വന്ന് കെടക്കൂലല്ലോ…! അതൊക്കെ മനസ്സിലാക്കാനുള്ള ബോധവും ബുദ്ധിയുമൊക്കെ എനിക്കുണ്ട്താനും …!

അപ്പോഴാണ് ശരത്തേട്ടൻ റൂമിലേക്ക് കേറി വരുന്നത്…! പിന്നാലെ യദുവും വിച്ചൂവും ഹരിയുമൊക്കെയുണ്ട്…! ഒരു മൈരനും കൂടി ണ്ടല്ലോ അവനെവടേന്ന് ആലോചിച്ഛ് നിന്നതും,

“” ചത്ത് ചത്ത് ചത്ത് ചത്ത് ചത്ത്…! “” ന്നും പറഞ്ഞാ നായിന്റെ മോൻ റൂമിലേക്ക് ഓടി പെടച്ചു കേറിവന്നു…!

“” ന്റെ പൊന്ന് മൈ…! “” അവന്റെയാ വരവ് കണ്ട് പൊട്ടിവന്ന തെറി കടിച്ചുപിടിച്ചു യദു അജയ്‌ടെ കൈപിടിച്ച് വലിച്ച് അടുത്ത് നിർത്തി…! ഒന്നും മനസ്സിലാവാതെ അജയ്യ് ചുറ്റുമോന്ന് കണ്ണോടിച്ചു…! പ്രതീക്ഷിച്ചെന്നപോലെ അവന്റെ നോട്ടം എനിക്ക് നേരെ വന്നതും അവന്റെ ഭാവം മാറി ഇവൻ ചത്തില്ലേന്ന മട്ടായി…!