ആരതി 7 [സാത്താൻ] 192

അതും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അർജുൻ അവൻ്റെ നാവ് ഒന്നുകൂടി പ്ലേയർ കൊണ്ട് വലിച്ച ശേഷം കത്തി അവൻ്റെ വായ്ക്കകത്ത് കയറ്റി പൂർണമായും അവൻ്റെ നാവ് മുറിച്ചറിഞ്ഞൂ. കത്തി വലിച്ച വേകതയിൽ നാവിനോട് ഒപ്പം അവൻ്റെ ഒരു സൈഡിലെ കവിളും രണ്ടായി മുറിഞ്ഞ് തൂങ്ങി. ഇത്രയും ഒക്കെ കണ്ടുനിന്ന ആരതി ശെരിക്കും ഭയപ്പെട്ടു. അവള് അർജുൻ്റെ അടുത്ത് പറഞ്ഞു.

ആരതി: അജു മതി ഇനി ഒന്നും ചെയ്യണ്ട എനിക്ക് പേടിയാകുന്നു വേണ്ട ഇത്രയും മതി.

അർജുൻ: മിണ്ടാതിരിക്കടി നിനക്ക് എന്താ ഇവനോട് സഹതാപം ആണോ? എൻ്റെ അരുൺ അവൻ്റെ ജീവനും നിൻ്റെ ജീവനും വേണ്ടി ഇവനോഡ് ഒക്കെ കെഞ്ചിയില്ലെ കേട്ടോ ഇവനും ഇവൻ്റെ ചേട്ടനും. നീ നിൻ്റെ മാനത്തിന് വേണ്ടി കരഞ്ഞു പറഞ്ഞില്ലേ കേട്ടോ ഇവർ. ഇല്ലല്ലോ. പിന്നെ എന്തിനാ ആദി നിനക്ക് ഇത്ര സഹതാപം .

ആരതി: അജു അത്……

അർജുൻ: ഞാൻ നിന്നോട് ഉപദേശം ഒന്നും ചോതിച്ചില്ല. അവിടെ ഇരുന്നു ഇതൊക്കെ കാണ് അത് മാത്രം ആണ് നിൻ്റെ ജോലി കേട്ടോ. കെട്ടോടി..?

ആരതി അതിനു മറുപടി എന്നവണ്ണം ഒന്ന് തലയാട്ടി . ശെരിക്കും അപ്പോഴത്തെ അർജുൻ്റെ ഭാവം ഒരു ചെകുത്താനെ പോലെ തന്നെ ആയിരുന്നു. പോലെ എന്നല്ല അവൻ ഒരു ചെകുത്താൻ തന്നെ ആയിരുന്നു അപ്പൊൾ. The real devil ??

ആൻ്റണിയുടെ കരച്ചിൽ ഒരു നേർത്ത മുരൾച്ച മാത്രം ആയി ഒപ്പം അവൻ്റെവായിൽ നിന്നും രക്തം തറയിലേക്ക് ഇറ്റ് വീണുകൊണ്ടിരുന്നു.

ആൻ്റണിയുടെ ഫോൺ റിംഗ് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി.

അർജുൻ അത് അറ്റെൻ്റ് ചെയ്തു.

?

ജോൺ: ആൻ്റപ്പ എന്തായടാ കര്യങ്ങൾ തീർത്തോ രണ്ടിനെയും?

അർജുൻ: ഇല്ല ആൻറപ്പനെ തീർത്തുകൊണ്ടിരിക്കുവാ ജോണേ.

ജോൺ: അർജുന് നീ……

അർജുൻ: അതെ ഞാൻ തന്നെ ആണ്. നീയൊക്കെ കൂടി കുഴിച്ച് മൂടിയില്ലെ അത് എൻ്റെ ചോര ആണ് . എന്നിട്ട് ഇപ്പൊൾ നിനക്കൊക്കെ എന്നെയും തീർക്കണം അല്ലേ? തീർക്കാൻ ഞാൻ വരുന്നുണ്ട് ജോൺ അടുത്തത് നീ ആണ്. ഇപ്പൊൾ ഒരു സമ്മാനം എന്ന വണ്ണം ഞാൻ ഇവനേയും അങ്ങ് തരാം