ആരതി 7 [സാത്താൻ] 192

ഡോർ തുറന്ന് പുറത്തിറങ്ങിയ അർജുൻ്റെ തലയിൽ പെട്ടന്ന് എന്തോ കൊണ്ട് ആരോ ശക്തം ആയി അടിച്ച്. ആ അടിയുടെ ആഘാതത്തിൽ അവൻ്റെ ബോധം മറഞ്ഞു അവൻ തറയിലേക്ക് വീണു.

അൽപ സമയത്തിന് ശേഷം……

“ആ…..എന്നെ വിട്..വിടാൻ….”

ആരതിയുടെ കരച്ചിൽ കേട്ടാണ് അർജുൻ കണ്ണ് തുറക്കുന്നത്.നേരത്തെ കൊണ്ട അടിയുടെ ആഘാതത്തിൽ അവൻ്റെ തല പൊട്ടി ചോര ഒലിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്ന്.അവൻ്റെ കണ്ണിനു മുകളിൽ കൂടി ചോര തുള്ളികൾ ഇറ്റ് വീഴുന്നു.

കണ്ണ് തുറന്ന അർജുൻ കാണുന്നത് ആരതിയെ പിടിച്ച് വലിക്കുന്ന ആൻ്റണിയെ ആയിരുന്നു.

“എടാ വിടടാ അവളെ” കെട്ടി വെച്ചിരുന്ന കസേരയിൽ ഇരുന്നുകൊണ്ട് തന്നെ അവൻ അലറി.

ആൻ്റണി: മിണ്ടാതിരിക്കഡാ നായെ.. നീ എന്താ വിചാരിച്ചത് ഇവളെയും കൂടെ കൂട്ടി ചത്തവൻ്റെ പേരും പറഞ്ഞു ഞങ്ങളെ ഒക്കെ അങ്ങ് ഒണ്ടാക്കി കളയാം എന്നോ?

അതും പറഞ്ഞു അവൻ ആരതിയുടെ മുഖത്ത് ആഞ്ഞ് അടിച്ച്. “ആ….. അജു…..”

എന്ന് വിളിച്ചു കൊണ്ട് അവള് അവിടെ വീണു. അടിയുടെ ആഘാതത്തിൽ ആണോ അതോ വീഴ്ചയുടെ കാഠിന്യം കൂടിയതിൽ ആണോ അവള് അവിടെ നിശ്ചലമായി തന്നെ കിടന്ന്.

“ആദി” അവൻ ഉറക്കെ അലറി.

പെട്ടന്ന് തന്നെ അവൻ്റെ അടുക്കൽ എത്തിയ ആൻ്റണി അവൻ്റെ വയറ്റത്ത് ആഞ്ഞ് ഇടിച്ചു. എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു.

ആൻ്റണി: എന്താടാ നിനക്ക് പൊള്ളുന്നുണ്ടോ അവളെ തൊടുമ്പോൾ? എന്നാ നീ ഇതും കൂടി കേട്ടോ നിൻ്റെ ചേട്ടൻ ഇല്ലെ അരുൺ അവൻ്റെ ശവത്തിൻ്റെ മുന്നിൽ വെച്ച് തന്നെ ആണ് അവളെ ഞാൻ അനുഭവിച്ചത്. അതും പല വട്ടം. അന്നെ ചത്ത് എന്ന് ഉറപ്പുവരുത്തി ഇരുന്നു എങ്കിൽ ഇന്ന് അതെ അവളെ നിൻ്റെ മുന്നിൽ വെച്ചും ചെയ്യേണ്ടി വരില്ലായിരുന്നു. ഞങ്ങളുടെ വാലാട്ടി പട്ടി ആയ നിന്നെയും കൊല്ലേണ്ടി വരില്ലായിരുന്നു. എന്ത് ചെയ്യാൻ ആണ് ചേട്ടനെ എൻ്റെ അച്ചായന് കൊന്നു ഇപ്പൊ ദേ അനിയനെയും ചേട്ടൻ്റെ കാമുകിയും ഞാനും കൊല്ലാൻ പോകുന്നു. കർത്താവിൻ്റെ ഓരോ കളികളെ.