ആരതി 7 [സാത്താൻ] 192

അത്രയും പറഞ്ഞു ജോൺ ഫോൺ കട്ട് ആക്കി. ആൻ്റണി വീണ്ടും അർജുൻ്റെ മുഖത്തിട്ടും നെഞ്ചിലും ഒക്കെ ഇരിക്കാനും ചവിട്ടാനും തുടങ്ങി. ഈ സമയം ബോധം വന്ന ആരതി ഒന്നും ചെയ്യാൻ ആവാതെ അവിടെ ഇരുന്നു കരയുവാൻ തുടങ്ങി ഇരുന്നു. ഇത്രയൊക്കെ മനക്കട്ടി ഉള്ള പെണ്ണ് ആയാലും ഇങ്ങനെ ഒരു അവസ്ഥയിൽ അതല്ലേ ചെയ്യാൻ പറ്റൂ.

അർജുൻ: എന്താടാ എന്നെ അഴിച്ചുവിടാൻ നിനക്കും നിൻ്റെ ചേട്ടനും പേടി ആണോ? അതോ ഇല്ലാത്ത അണ്ടി ചെത്തി കളയും എന്ന് ഓർത്തിട്ട ആണോ? അല്ല ആൻ്റപ്പ നിൻ്റെ തന്ത എങ്ങനെ ആട നിന്നെ ഒക്കെ ഉണ്ടാക്കിയത് ഇനി വാടകക്ക് നിൻ്റെയൊക്കെ തള്ളയെ ഊക്കാനും ആളെ ഏർപ്പാടാക്കി ഇരുന്നോ? അല്ല ഒന്നിനും ആണുങ്ങളെ പോലെ നേരെ മുട്ടുന്ന സ്വഭാവം ഇല്ലാത്ത കൊണ്ട് ചോദിച്ചു എന്നെ ഉള്ളൂ.

അർജുൻ വീണ്ടും അലറി ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി.

“ആണ് ആണോ അല്ലയോ എന്ന് നിൻ്റെ മുന്നിൽ വെച്ച് തന്നെ കാണിച്ച് തരാടാ കഴുവേറി ” എന്നും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവൻ അർജുൻ്റെ നെഞ്ചിലും ആഞ്ഞ് ചവിട്ടി. ആ ആഘാതത്തിൽ അവൻ കസേരയോട് കൂടെ തന്നെ നിലത്തേക്ക് തെറിച്ചു വീണു.

താഴെ വീണ കസേര ഒടിഞ്ഞത് കാണാത്ത ആൻ്റണി ആരതിയുടെ നേരെ നടന്നു. അവളെ കൈയ്യിൽ പിടിച്ചു വലിച്ച് പൊക്കിയ ശേഷം അവളോട് പറഞ്ഞു

” ഞാൻ ആണ് ആണന്ന് നിൻ്റെ മറ്റവൻ്റെ ശവത്തിന് മുന്നിൽ വെച്ച് പല തവണ തെളിയിച്ചു തന്നതല്ലെടി പൊലയാടി മോളെ. ഇന്ന് ഇപ്പൊൾ ഇവൻ്റെ ആ സംശയം കൂടി ഞാൻ അങ്ങ് നിൻ്റെ മേലിൽ തന്നെ ഇവൻ്റെ മുന്നിൽ വെച്ച് തീർത്ത് കൊടുത്തേക്കാം.”

അതും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവൻ അവളുടെ ഷാൽ വലിച്ചെറിഞ്ഞു.

അതുവരെ പേടിച്ച് വിറച്ച് നിന്നിരുന്ന ആരതിയുടെ മുഖത്തൊരു ചിരി വിരിയുന്നത് ആൻ്റണി കണ്ടൂ. അവൻ അവളുടെ കഴുത്തിന് കുത്തി പിടിച്ച് അവളെ ഭിത്തിയോട് ചേർത്ത് പിടിച്ച ശേഷം ചോദിച്ചു