ആർദ്രയുടെ മൂന്നാർ യാത്ര 2 [Anurag] 276

“എന്നാലും രാഗേട്ടന്റെ ഒരു ഭാഗ്യം” അർജുൻ കാർത്തിക്കിനോട് പറഞ്ഞു. കാർത്തിക് അപ്പോഴും ഫോണും കെട്ടിപ്പിടിച്ചു ആർദ്രയുടെ, മൊഴി മാധുര്യത്തിൽ ലയിച്ചിരിപ്പാണ്..

“ഫോണിലൂടെ, ഇത്ര സ്വീറ്റ് ആണെങ്കിൽ, നേരിട്ട് കേൾക്കുമ്പോൾ, ഹോ, കുളിര് കോരുന്നു മച്ചാനെ..” കാർത്തിക്ക് സീറ്റിൽ ഇരുന്നു ഞെരിപിരികൊണ്ടു.. “നമ്മൾ ചേച്ചിയെ ഒരു പ്രാവശ്യമേ കണ്ടിട്ടുള്ളു അല്ലെ, ഓഫീസ് പാർട്ടിക്ക്..” കാർത്തിക് ചോദിച്ചു. “അതെ, അന്ന് ചേച്ചി ആയിരുന്നല്ലോ താരം..” അർജുൻ പറഞ്ഞു.. “അന്ന്, ആ റെഡ് സാരിയിൽ, ചേച്ചിപ്പെണ്ണ് ഒരു ദേവതയായിരുന്നല്ലെടാ..” കാർത്തിക് ചോദിച്ചു..

“അതെ, സത്യം പറ മച്ചാനെ, നീ അന്നെത്രണ്ണം വിട്ടു ചേച്ചിയെ ആലോചിച്ച്..” അർജുൻ ചോദിച്ചു. “ശേ, നീയെന്ത് മനുഷ്യനാടാ, നമ്മുടെ രാഗേട്ടന്റെ പെണ്ണല്ലേ അവർ, ഞാൻ എങ്ങനെയാ എണ്ണം ഒക്കെ വെക്കുന്നെ, ഇന്നലെ കൂടെ വിട്ടുള്ളു ഒരണ്ണം, ഇന്ന് ചേച്ചിയെ കാണുന്ന എക്സൈറ്റ്മെന്റിൽ.” രണ്ടുപേരും ആർത്തുചിരിച്ചു..

“പോരാഞ്ഞിട്ട് ചേച്ചിപ്പെണ്ണ് സ്വപ്നത്തിൽ വന്ന് ഒരു പ്രാവശ്യം എന്റെ പാല് കളഞ്ഞു ബെഡ് ആകെ നനച്ചു, അതാണെങ്കിൽ എന്റെ കാന്താരി അനിയത്തി കാണുകേം ചെയ്തു, അവൾക്ക് മനസ്സിലായോന്നറിയില്ല, അവള് ചോദിക്കുവോ ഏട്ടൻ ബെഡിൽ മുള്ളിയോ എന്ന്.. ഞാൻ ഒരുവിധം എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു രക്ഷപ്പെട്ടു.. നമ്മൾ ആണുങ്ങളുടെ കഷ്ട്ടപ്പാടുണ്ടോ ഇവർക്ക് മനസ്സിലാവുന്നു..”

അവർ രണ്ടുപേരും അവരുടെ വാണാറാണിയുടെ രൂപം മനസ്സിൽകണ്ട്‌ ആരാധനയോടെ നെടുവീർപ്പിട്ടു.. “നീയെന്താ സ്വപ്നത്തിൽ കണ്ടത്..” അർജുൻ ചോദിച്ചു..