ആരോഹി [ ne-na ] 3182

എന്റെ മനസ്സിൽ ഹരി സാർ മാല നൽകിയപ്പോൾ ജീനയുടെ മുഖത്ത് തെളിഞ്ഞ സന്തോഷം ആണ് നിറഞ്ഞ് നിന്നത്.

ഞാൻ ബൈക്ക് തിരിച്ച്‌ വേഗം സിറ്റിയിലേക്ക് പോയി.

രാവിലെ ഫ്ലാറ്റിനു മുന്നിൽ നിന്ന ഞാൻ ആരോഹി നടന്ന് വരുന്നത് കണ്ട് കണ്ണടക്കാതെ നോക്കി നിന്നു പോയി.

ഇന്നവൾ അതീവ സുന്ദരി ആണെന്ന് എനിക്ക് തോന്നിപ്പോയി. ഒരു വയലറ്റ് കളർ ലോങ്ങ് പാവാടയും വെള്ള ടോപ്പും ആണ് അവളുടെ വേഷം. അവൾ കൂടുതലും വെള്ള ടോപ് ആണ് ഉപയോഗിക്കുന്നതെന്ന് ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടുള്ള കാര്യമാണ്.

അവൾ എന്റെ അരികിൽ എത്തിയതും ഞാൻ പറഞ്ഞു.

“എന്റെ സുന്ദരി കുട്ടിക്ക് എന്റെ ഒരായിരം പിറന്നാൾ ആശംസകൾ.”

അത് കേട്ട് അവളുടെ മുഖം ഒന്ന് തുടുത്തു.

ഒരു താങ്ക്സ് പോലും പറയാതെ അവൾ എന്നോട് ചോദിച്ചു.

“എനിക്കുള്ള ഗിഫ്റ് എവിടെ?”

“ഗിഫ്റ്റോ? നമുക്കിടയിൽ ഗിഫ്റ് ഒക്കെ വേണമോ?”

പെട്ടെന്ന് അവളുടെ മുഖം ഒന്ന് വാടി, എങ്കിലും ഞാൻ ശ്രദ്ധിക്കാതിരിക്കാൻ പെട്ടെന്ന് തന്നെ മുഖത്ത് ഒരു ചിരി നിറച്ചു.

“വാ.. നമുക്ക് പോകാം.”

ബൈക്കിലേക്ക് കയറാൻ തുനിഞ്ഞ അവളെ ഞാൻ പെട്ടെന്ന് തടഞ്ഞ് നിർത്തി. എന്നിട്ട് ഒരു ചെറിയ ബോക്സ് എടുത്തു അവളുടെ നേരെ നീട്ടി.

“നിനക്ക് ഞാൻ ഗിഫ്റ് വാങ്ങാതിരിക്കുമോടി കൊരങ്ങി.”

ആരോഹിയുടെ മുഖം സന്തോഷം കൊണ്ട് നിറഞ്ഞു. അവൾ പെട്ടെന്ന് തന്നെ എന്റെ കൈയിൽ നിന്നും ബോക്സ് പിടിച്ച് വാങ്ങി തുറന്നു നോക്കി.

ഒരു ഡയമണ്ട് മോതിരം ആയിരുന്നു അതിൽ ഉണ്ടായിരുന്നത്. എനിക്ക് കിട്ടുന്ന സാലറിയിൽ പൈസ ഒന്നും വീട്ടിൽ കൊടുക്കേണ്ട ആവിശ്യം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. അതിനാൽ തന്നെ ഒരുവിധം സേവിങ്സ് എനിക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നു. ആരോഹിക്ക് ആദ്യമായി ഒരു ഗിഫ്റ് കൊടുക്കുമ്പോൾ അത് ഇത്തിരി സ്പെഷ്യൽ ആയിരിക്കണം എന്ന് എനിക്കുണ്ടായിരുന്നു.

ഞാൻ ആരോഹിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. അവളെ ഇത്രയും സന്തോഷവതിയായി ഞാൻ ഇതിനു മുൻപ് കണ്ടിട്ടില്ല.

ആരോഹി പെട്ടെന്ന് അവളുടെ വിരലിൽ കിടന്നിരുന്ന മോതിരം ഊരി ബാഗിലേക്ക് ഇട്ടു.

“ഏയ്.. നീ എന്തിനാ ആ മോതിരം ഊരി മാറ്റിയത്. ഞാൻ തന്നത് മറ്റേതെങ്കിലും വിരലിൽ ഇട്ടാൽ പോരായിരുന്നോ?”

“വേണ്ട.. എന്റെ കൈയിൽ ഇനി നീ തന്ന മോതിരം മാത്രം മതി. അത് ജീവിത കാലം മൊത്തം എന്റെ വിരലിൽ കാണും.”

അവൾ ഡയമണ്ട് റിങ് എന്റെ നേരെ നീട്ടി.

“നീ തന്നെ ഇട്ട് താ.”

ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ ഞാൻ അവളുടെ കൈയിൽ നിന്നും മോതിരം വാങ്ങി വിരലിലേക്ക് ഇട്ട് കൊടുത്തു.

അവൾ ബൈക്കിന്റെ പിന്നിലേക്ക് കയറി ഇരുന്നപ്പോൾ ഞാൻ പറഞ്ഞു.