ആസക്തിയുടെ അഗ്നിനാളങ്ങൾ 7 [പോക്കർ ഹാജി] 470

”ഡീ രാധെ നീ പോയി ചായയിടു അതു കുടിക്കുമ്പോഴേക്കും ഇവളുടെ ക്ഷീണമെല്ലാം പമ്പകടക്കും.”
”അച്ചാ ഇനി കളിക്കണൊ.”രാധ ചോദിച്ചതു കേട്ട മാലതി പറഞ്ഞു
”അയ്യൊ ഇനി വേണ്ട ഞാനാകെ ക്ഷീണിച്ചു പോയെടി അല്ലെങ്കി പോകാന് നേരം ഒരെണ്ണം കളിക്കാം.ഒരു മാസമായില്ലെ അനങ്ങാതിരിക്കാന് തുടങ്ങിയിട്ടു .പെട്ടന്നു ഇങ്ങനെ വലിയൊരു കളി കളിച്ചപ്പം പെട്ടു പോയെടി ഞാന് .”
”എങ്കി അങ്ങനെ ആയിക്കോട്ടെ പോകാന് നേരം ഒരെണ്ണം കൂടി നോക്കാം.എങ്കി ആദ്യം പോയി ഒന്നു കുളിച്ചു ഫ്രെഷ് ആയി വരാം എന്നിട്ടു മതി ചായ.”
എന്നും പറഞ്ഞു രാധ മാക്സിയെടുത്തിട്ടു കൊണ്ടു അടുക്കളയിലേക്കു പോയി .പിന്നീടു ഉമ്മറത്തിരുന്നു നാലു പേരും കൂടിചായ കുടിച്ചോണ്ടിരുന്നപ്പം രാധ ചോദിച്ചു.
”ചേച്ചീ ചേച്ചീടെ നാണമൊക്കെ പോയില്ലെഎന്റെ അമ്മായച്ചന് എങ്ങനെ ഉണ്ടു കൊള്ളാമൊ ”

”കൊള്ളാം സൂപ്പറല്ലെ ”
”അതാ ചേച്ചീ ഞാന് പറഞ്ഞെ ഈ രവിയച്ചനെ പേടിക്കണ്ട കാര്യമില്ല നമുടെ സ്വന്തം ആളാ എന്നൊക്കെ.”
”എടി പേടി കൊണ്ടല്ല ഞാനിന്നു വരെ രവിയച്ചനെ ആ കണ്ണു കൊണ്ടു കണ്ടിട്ടില്ലല്ലൊ അതുമല്ല അങ്ങനെ ഒരു അനുഭവവും എനിക്കു ഉണ്ടായിട്ടില്ലല്ലൊ അതു കൊണ്ടുള്ള ചമ്മലായിരുന്നെടി.ഇനിപ്പൊ എനിക്കൊരു ചുക്കുമില്ല നിങ്ങളു മൂന്നു പേരുടേയും മുന്നില് എന്തും ചെയ്യാന് എനിക്കൊരു നാണവുമില്ല.”
”അതു ചേച്ചിക്കു തോന്നുന്നതാ ചേച്ചീഈ കള്ളക്കെളവന്മാരു രണ്ടും കൂടി ചേച്ചി അറിയാതെ എത്രയൊ തവണ കാമക്കണ്ണു കൊണ്ടു നോക്കിക്കാണും.രണ്ടിനേം ഞാനടുത്തറിഞ്ഞപ്പോഴല്ലെ കാര്യം പിടികിട്ടിയെ.”
മാലതി രാമനേയും രവിയേയും മാറി മാറി നോക്കി.അങ്ങനെ ഒന്നുമില്ലെന്ന മട്ടില് രാമന് കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ചു അതു കണ്ടു മാലതിക്കു ചിരി വന്നു.
”രണ്ടെണ്ണം കേറിയപ്പൊ എങ്ങനുണ്ടായിരുന്നു ചേച്ചീഅടിച്ചു തകര്ക്കുന്നതു കണ്ടല്ലൊ കള്ളീ”
”ഡീ ഒന്നും പറയണ്ടാ ഇങ്ങനൊരു അനുഭവവും അറിവും ആദ്യമായിട്ടാണു.ഞാനെവിടണെന്നു പോലും ഓര്മ്മയില്ലാരുന്നു.വല്ലാത്തൊരു അവസ്ഥ തന്നെയാണു മോളെ അതു.രണ്ടു പേരു രണ്ടു രീതിയില് ചെയ്യുമ്പൊ ഹൊ എനിക്കതെങ്ങനെ പറഞ്ഞറിയിക്കണം എന്നറിയില്ല ഭയങ്കര ഹെവി കളിയാണു അതു കൊണ്ടുഇടക്കൊക്കെ മതിയെനിക്കു.