ആശുപത്രിവാസം 4 [ആനന്ദൻ] 470

 

ബ്ബബ്ബ് ബ്ബബ് ബ്ബബ്ബ് ച്ച്ച്ഛ്……

 

എന്നിങ്ങനെ ഉള്ള ശബ്ദം ആണ് അവരുടെ വായിൽ നിന്നു വന്നത്.

 

ഗീതയെ അവിടെ ഉള്ള ചുമരിൽ ചാരി നിറുത്തി ആയാൽ അവളുടെ കാലിന്റെ ചുവട്ടിൽ ഇരുന്നു എന്നിട്ട് അവളുടെ സാരിയും അടിപാവാട ഉൾപ്പടെ പൊക്കി കാലിൽ തന്റെ മുഖം ഇട്ടുരച്ചു. ഒരു നിർവൃതിയിൽ അവൾ നിന്നു അയാളുടെ ആരം ഉള്ള നാവു തന്റെ തുടയിൽ തടവി മുളലേക്ക് കയറുന്നതു അവൾ അറിഞ്ഞു

 

 

ഇരുവരും പരിസരം മറന്നു അവിടെ തന്നെ ഇട്ടു ആ ഇരുട്ടിനെ സാക്ഷിയാക്കി പണ്ണുവാൻ അയാൾ തീരുമാനിച്ചു

 

എന്നാൽ അവരെ തീർത്തും നിരാശയിൽ വീഴ്ത്തി അകലെ നിന്നു കുട ചൂടി ഒരു രൂപം. കൈയിൽ ഒരു മെഴുകുതിരി കത്തിച്ചു ചിരട്ട കൊണ്ട് മറച്ചു പിടിച്ചു ആ വെളിച്ചത്തിൽ വരുന്നു.

 

ബാലൻ….

 

ശേഖരന്റെ ചുണ്ടുകൾ തുടയിൽ മുത്തം ഇടുന്ന ഇക്കിളിയിൽ മുഖം ഒന്ന് വെട്ടിച്ചപ്പോൾ ആണ് ഗീത അത് കണ്ടത്

 

ബാലേട്ടൻ

 

അവളുടെ ശബ്ദം ആശങ്ക കൊണ്ട് നിറഞ്ഞു

സംഭവം മനസിലാക്കിയ ശേഖരൻ തന്റെ മുഖം അവളുടെ സാരിയുടെ ഇടയിൽ

വിടർത്തി മാറ്റി. ബാലന്റെ കൊല്ലാൻ ഉള്ള കലി ഉണ്ടായിരുന്നു ശേഖരന്

 

അയാൾ അവരുടെ അടുത്ത് എത്തി

 

എന്നാൽ അവരെ അയാൾ കണ്ടില്ല ശേഖരൻ അയാളെ വിളിച്ചു

 

ടാ ബാല

 

ബാലൻ. ആരിത് ശേഖരേട്ട….

 

ശേഖരൻ. വാടാ ഇവിടെ കയറി നിൽക്കൂ

 

ബാലൻ. ചേട്ടാ ഗീയെ കണ്ടോ അവൾ ആണ് ആദ്യം പോയത്

 

ശേഖരൻ. അവളെ അല്ലെ ഇത് ഗീതയെ ചൂണ്ടി അയാൾ പറഞ്ഞു

 

ബാലൻ അവളെ കണ്ടില്ല ഇരുട്ട് കാരണം

 

അവളെ കണ്ട അയാൾ അവിടെ കയറി നിന്നു ശേഖരൻ നടുക്കും ഗീത വലതു ഭാഗത്തും ബാലൻ വലതു ഭാഗത്തും നിന്നു

 

ബാലൻ. ചേട്ടനെ കണ്ടത് നന്നായി ഒരു കാര്യം പറയാൻ ഉണ്ടായിരുന്നു