ആത്മസഖി [ജിബ്രീൽ] 592

“നന്നായിരുന്നു ……..” സലു ഒറ്റവാക്കിൽ മറുപടി പറഞ്ഞു

“എന്തു പറയാനാ, ഉപ്പപ്പ വല്ല്യേ മെച്ചൊന്നുല്ല…. ഞങ്ങളെ ഒന്ന് റാഗ് ചെയ്യാൻ പോലും ആരുമില്ലന്നേ…… ആകെ ഒരു ചടപ്പ് ”അവൾ ഒരു പരാതി സ്വരത്തിൽ മറുപടി നൽകി

“ ആരെങ്കിലും നിന്നെ റാഗ് ചെയ്തിട്ട് വേണം നിനക്ക് അതിന്റെ പേരിൽ ഒരു തല്ലുണ്ടാക്കാ നല്ലേ …….. ” അവളുടെ ഉമ്മ മറിയം ബീവി അവളെ നോക്കി കണ്ണുരുട്ടി

അത് കേട്ട് മിന്നു തല താഴ്ത്തി ഭക്ഷണത്തി ലേക്ക് ശ്രദ്ധിച്ചു.

“റഫീഖ്……. നാളെ നിലമ്പൂരുള്ള കൂപ്പ് ലേലത്തിന് നീ പോവണം” അബ്ദുള്ള തന്റെ മകൻ റഫീഖിനെ ഓർമ പെടുത്തി

“ ശരി ഉപ്പാ …….”

മാളിയേക്കൽ അബ്ദു റഹ്മാൻ കളരി നടത്തിയും കൃഷി ചെയ്തുമാണ് ജീവിച്ചിരു ന്നത്. മകൻ അബ്ദുള്ള ഉപ്പാന്റെയും മറ്റു പ്രശസ്തരായ പല ഗുരുക്കൻമാരിൽ നിന്നും അടവും വിദ്യയും പഠിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിലും മരക്കച്ചവടമാണ് തുടങ്ങിയത് പ്രായമായപ്പോ മകൻ റഫീഖും അതിൽ ചേർന്നു

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

ബാത്റൂമിൽ നിന്നും റൂമിലേക്ക് വന്ന റഫീഖ് കാണുന്നത് എന്തോ ചിന്തിച്ച് ബെഡിലിരി ക്കുന്ന അവന്റെ ഭാര്യ മറിയമിനെയാണ്.

“എന്താ മറിയേ ….. നിനക്ക് ഇത്ര ആലോചി ക്കാൻ ”റഫിഖ് ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അവളുടെ മുഖത്തിനു നേരെ വിരൽ ഞൊടിച്ചു

“വേറെന്ത് നമ്മുടെ മോളുടെ കാര്യം തന്നെ ” അവളുടെ മുഖത്ത് ആശങ്ക

“അവൾക്ക് എന്താ പ്രശ്നം …..അവള് കാരണം ബാക്കിയുള്ളവർക്കല്ലേ പ്രശ്നം ” അവന്റെ മുഖത്തെ ചിരിക്ക് മാറ്റമില്ല