ആട്ടം [മായാവി] 1502

പിന്നീടങ്ങോട്ടാ വീട്ടിൽ അരങ്ങേറിയത് ഒരു രതിമഹോത്സവം തന്നെയായിരുന്ന കാലമോ പ്രായമോ ഒന്നു തനെ നോക്കാതെയുള്ള അതി തീവമായ കാമോത്സ് 7/30 കൂത്താടി കളിച്ച് നടന്നിരുന്ന രാമൻ ഇതൊന്നും അറിഞ്ഞതേയില്ല, വല്ലപ്പോഴുമൊരിക.. വരും, ഒരു കടമയെന്നോണം മോഹിനിയെ കവച്ച് ഒരു പണ്ണൽ പാസ്സക്കും. ഇതിങ്ങനെ കുറെ നാളുകൾ നീണ്ടു നിന്നു…. ഇതിനിടയിൽ മോഹിനി രണ്ട് പ്രസ്സവിച്ചു, രണ്ടും നല്ല സുന്ദരികളായ പെൺകുട്ടികൾ. വീണ്ടും ഒരച്ചനാവൻ ഭഗ്യം കിട്ടിയതിൽ റിട്ടയേർഡ് സർക്കിൾ സ്‌പീഡ് രാഘവൻ അതിയായി സന്തോഷിച്ചു,

മോഹിനിയേയും പിള്ളാരേയും അങ്ങേർ പൊന്നു പോലെ നോക്കി. ബന്ധുക്കൾക്കൊ അയൽക്കർക്കോ ഒരു വിധ സംശയത്തിനും ഇടം കൊടുക്കാതെ അമ്മായിയപ്പനും മരുമകളും പണ്ണി രസ്സിച്ചു. പക്ഷെ ‘എല്ലാ സുഖങ്ങളും എല്ല കാലവും ഉണ്ടാവില്ല’ എന്നേതോ ഊമ്പിയ മഹാൻ പറഞ കാരണം….

രാമൻ ബിസ്സിനസ്സിലുള്ള സ്ദ്ധ ആകെ പോയിരുന്നു, ജോലിക്കാര് തൊട്ട് മാനേജർമാർ വരെ അവർ പറ്റാവുന്നത് മുക്കി, ലോണും കടങ്ങളും കൂടി വന്നു. എല്ലാം മനസ്സിലാകി രാമൻ തിരിച്ചെത്തിയപ്പോഴേക്കും വളരെ വൈകിയിരുന്നു. പല കടകളും ബാങ്കുകാരും പലിശക്കാരും കയ്ക്കലാക്കി, രാമൻ നടു തെരുവിലായി.

ആ അവസ്സരത്തിലാണ് രാമൻ തൻ പിൽകാല സുഹ്ര്‌ത്തായ സോമനെ കണ്ടു മുട്ടിയത്. രാമൻറ അവസ്ത കണ്ട് സോമൻ മനസ്സലിഞ്ഞു. സോമൻ അവനെ സഹായിക്കമെന്ന് ഏറ്റു. അങ്ങിനെ പുതിയൊരു തുടക്കത്തിനായി സോമൻ അയച്ചു കൊടുത്ത വിസയുമായി രാമൻ ഗൾഫിലേക്ക് പറന്നു. സോമൻ ഹാർഡ്വെയർ ഷോപ്പിൽ തന്നെ ജോലി ചെയ്തു, സോമൻറെ ബിസിനസ്സിനും അത് വളരെ ഉപകാരം ചെയ്തു. അങ്ങിനെയിരിക്കെ രാമനും സന്തം കാലിൽ നിൽക്കണമെന്ന് ഒരു മോഹം തോന്നി.