ആട്ടം [മായാവി] 1502

വടി പോലെ നിന്ന കൂണ്ണ അവൻ മോഹിനിയുടെ മദനകവാടത്തിൻ്റ വിടവിലേക്ക് ഒരു മയവുമില്ലാതെ തള്ളി കയറ്റി… വേദന കലർന്ന സുഖത്തിൽ മോഹിനി അവൻറ അടിയിൽ കിടന്ന് പിടഞ്ഞു…അവളുടെ കാലുകൾ പിടിച്ചകത്തി അവൻ തൻറെ അരക്കെട്ട് അവളുടെ തുടയിടുക്കിലേക്ക് അമർത്തി, മോഹിനിക്ക് ശ്വസം മുട്ടി, അവളുടെ തങ്കക്കുടങ്ങൾ അമർത്തി ഞെരിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ തൻറെ അരക്കെട്ട് ഇളക്കി അവളെ പണ്ണി തുടങ്ങി…

സമയം ചെല്ലും തോറും അവൻറ പണ്ണനലിൻറ വേഗത കൂടി കൂടി വന്നു….മോഹിനി കിടന്നു പുളഞ്ഞു…..ആഹ്ഹ്ഹ്…രാമേട്ടാ…..പൊന്നേ..എന്നെ .. കൊല്ലല്ലേ…..ആഹ്ഹ്… നിമിഷങ്ങൾക്കുള്ളിൽ അവൻറെ വെടി പൊട്ടി…ശുക്ല ഗുണ്ടുകൾ മോഹിനിയുടെ ഗർഭഭപാത്രത്തിലേക്ക് പാഞ്ഞു കയറി…യുദ്ധം കഴിഞ്ഞ് തളർന്ന പോരാളിയെ പോലെ അവൻ കിടക്കയിലേക്ക് മറിഞ്ഞു.

കാമസുഖത്തിൻറെ കൊടുമുടിയിലെത്താൻ വെറും കയ്യെത്തും ദൂരം ബാക്കിയുള്ളപ്പോൾ തന്നെ തള്ളി താഴെയിട്ട ആ മനുഷ്യനോട് മോഹിനിയിലെ വികാരഭരിതയായ സ്ത്രീക്ക് വെറുപ്പും വിദ്വേഷവും തോന്നി. രതി മൂർഛയുടെ പാതി വഴിൽ തന്നെ ഉപേക്ഷിച്ച രാമനോട് അവൾക്ക് പകയാണ് തോന്നിയത്. ഇനി തന്റെ ജീവിതാവസ്സാനം മുഴുവനും ഇതായിരിക്കുമല്ലോ അവസ്‌ഥ എന്നോർത്ത് അവൾ വിങ്ങി പൊട്ടി..

കാണാൻ ഒരു കോന്തനെ പോലിരുന്നെങ്കിലും മിസ്‌റ്റർ രാമൻ ചില്ലറക്കാരനായിരുന്നില്ല. ആദ്യം മോഹിനിയുടെ സ്വത്തുക്കളെല്ലാം പുള്ളിക്കാരൻ കയ്യിലാക്കി, ചെറിയ തോതിൽ നടത്തികൊണ്ടിരുന്ന ഹാർഡ്‌വെയർ വ്യാപാരം ഒന്നു കൂടി പുഷ്ഠിപ്പെടുത്തി, വളരെ ചുരുങ്ങിയ കാലത്തിനിടയിലുള്ള തന്റെ വളർച്ചയിൽ അത്യാഭിമാനം തോന്നിയ രാമൻ വേറെ പല മേഘലകളിലും ബിസ്സിനസ്സ് തുടങ്ങി.