ആവണിത്തിങ്കൾ [ആമിയുഗം] [രാജർഷി] 424

ചെറിയമ്മ: വ്യാഴവും വെള്ളിയും ആണ് ഇന്റർവ്യൂ..നാളെ പോകേണ്ടി വരും..ആമിയ്ക്ക് മുൻപ് വേറൊരു കുട്ടിക്കാന് കിട്ടിയിരുന്നത്..ആ കുട്ടി പിന്മാറിയപ്പോൾ ആമിയ്ക്ക് കിട്ടിയതാണ്.അതാണ് സമയം കിട്ടാതെ വന്നത്…
ഞാൻ:-ഇനിയിപ്പോൾ മറ്റൊന്നും പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ലല്ലോ ഞാൻ റെഡിയാണെന്നു ചെറിയച്ഛനോട് പറഞ്ഞേരെ..ആമിയോടും റെഡിയായിക്കൊളാൻ പറയൂ…ചെറിയമ്മയുടെ മുഖത്ത് അത് വരെയുണ്ടായിരുന്ന സന്ദേഹം മാറി ആശ്വാസത്തിന്റെ പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞിരുന്നു ആമിയെ കൊണ്ട് പൊയ്‌ക്കൊളം എന്ന് ഞാൻ സമ്മതം മൂളിയപ്പോൾ… ഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞ് ഞാനും അനുവും കൂടെ ടൗണിലേക്ക് പോയി..ഞാനവളെ സ്കൂളിൽ ഇറക്കിയിട്ടു ഷോപ്പിലേയ്ക്കും….ഞാൻ ഓൺലൈനായി രണ്ട് ബസ് ടിക്കറ്റുകൾ ബുക്ക് ചെയ്തു…

ചെന്നൈയിൽ ഉള്ള 2 ദിവസം കൊണ്ട് അച്ഛനും ആമിയും തമ്മിലുള്ള ബന്ധത്തിന്റെ തുടക്കം അറിയുകയും ആമിയെ കൊതി തീരെ അനുഭവിക്കുകയും വേണം…പിന്നീടുള്ള ചിന്ത മുഴുവൻ അതായിരുന്നു …ഓർക്കുന്തോറും സന്തോഷം കൊണ്ടെന്റെ മനം നിറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു…അപ്പോഴും എങ്ങനെ ആമിയെ കൈകാര്യം ചെയ്യുമെന്ന കാര്യത്തിൽ എനിയ്ക്കൊരു നിശ്‌ചയവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല…അന്ന് രാത്രിയിൽ ഉറങ്ങുന്നത് വരെ പല വഴികളും ചിന്തിച്ചെങ്കിലും..ഒരു നല്ല തീരുമാനത്തിലെത്താൻ എനിയ്ക്ക് കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല…

പിറ്റേന്ന് രാവിലെ ചെറിയച്ചൻ എന്നെയും ആമിയെയും ടൗണിൽ ബസ് സ്റ്റോപ്പിൽ എത്തിച്ചു..ചെറിയച്ചൻ എനിയ്ക്ക് കാശ് തരാൻ തുനിഞ്ഞെങ്കിലും ഞാൻ വാങ്ങിയില്ല…8 മണിക്ക് പോകാനുള്ള ബസ് വന്നപ്പോൾ ഞങ്ങൾ കയറി സീറ്റിലിരുന്നു..ഏറ്റവും പിറകിലുള്ള സീറ്റ് ആണ് ഞങ്ങൾക്ക് കിട്ടിയത്…ആമി ആദ്യമേ വിൻഡോ സീറ്റിൽ കയറിയിരുന്നു…ഞാൻ ബാഗ് മുകളിൽ വച്ചിട്ട് സൈഡിലായി ആമിയോടു ചേർന്നിരുന്നു…ബസ് നീങ്ങിയപ്പോൾ ചെറിയച്ചൻ കൈ വീശി ഞങ്ങളെ യാത്രയാക്കി…ബസ് നീങ്ങിത്തുടങ്ങിയപ്പോൾ അത് വരെ സാധാരണ ഭാവത്തിൽ ആയിരുന്ന ആമി വളരെ ഉത്സാഹവതിയായി കാണപ്പെട്ടു…

വീട്ടിലായിരുന്നപ്പോൾ കാണിച്ചിരുന്ന ഗൗരവം ഉപേക്ഷിച്ച് ഞാനവളോട് കൂടുതൽ ഫ്രീയായി ഇടപെടാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു…പാതി വഴി പിന്നിട്ടപ്പോഴേയ്ക്കും ഏട്ടൻ അനിയത്തി ബന്ധത്തിനപ്പുറം…ഞങ്ങൾ നല്ല ചങ്ക് ഫ്രണ്ട്‌സ് ആയി മാറിയിരുന്നു…അങ്ങനെ കളിയും ചിരിയുമായി വൈകിട്ടായപ്പോൾ ഞങ്ങൾ ചെന്നൈയിൽ എത്തി…