ആവണി 2 [ജിത്തു] 296

അവൾ രാവിലെ മുതൽ നടന്നത് ഓരോന്നായി ആലോചിച്ചു തനിക്കും ഇതുപോലെ ഒരാൾ വേണം കാമത്തിന് മാത്രം തന്റെ കൂടെ നിൽക്കുന്ന ഒരാൾ അമ്മു ആലോചിച്ചു ആരെ ആണ് അതിന് പറ്റുക തന്റെ കാമം അറിഞ്ഞു കൂടെ ഉണ്ടാവുന്ന ഒരാൾ ഇവിടെ അമ്മയേയും സ്വന്തം കൂട്ടുകാരികളേയും കണ്ട് വഴി പിഴച്ചു പോവുന്ന ഒരു പെൺകുട്ടിയുടെ കഥ തുടങ്ങുകയായി അമ്മു ആലോലോചന തുടർന്നു പിറ്റെ ദിവസം അവൾക്ക് ക്ലാസ് ഉണ്ട് അവിടെ ആരേയെങ്കിലും നോക്കാം എന്ന് വിചാരിച്ചു അവൾ ഇരുന്നു അങ്ങനെ വയ്ക്കുനേരം ആയപ്പോൾ അവൾ റൂമിൽ നിന്നും വെളിയിൽ വന്നു അമ്മയുടെ റൂമിലേക്ക് നോക്കി അമ്മ കിടക്കുന്നു ഉച്ചയ്ക്ക് കളിച്ചതിന്റെ ക്ഷീണം ആയിരിക്കും സതീഷ് അവിടെ ഇല്ല എപ്പോഴൊ പോയിരിക്കുന്നു അച്ഛൻ ടൂട്ടി കഴിഞ്ഞ് വന്നിരിക്കുന്നു അച്ഛൻ അച്ഛന്റെ റൂമിൽ തന്നെയാണ് ഇരിക്കുന്നത് അമ്മുവിനെ വിളിക്കുക പോലും ചെയ്തില്ല അച്ഛനു ഇന്ന് എന്തൊ വിഷമം ഉണ്ട് അതെന്താ എന്ന് ചോദിച്ച് നോക്കാൻ അമ്മു അച്ഛന്റെ റൂമിൽ പോയി അമ്മു അച്ഛനെ വിളിച്ചു അച്ഛൻ എന്തൊ വായിച്ചു ഇരിക്കുന്നു അമ്മുവിന്റെ വിളിക്കേട്ട് അച്ഛൻ തിരിഞ്ഞ് നോക്കി

അച്ഛൻ : എന്താ മോളെ

അമ്മു : അച്ഛൻ എന്താ ഇങ്ങനെ മിണ്ടാതെ ഇരിക്കുന്നത്

അച്ഛൻ : ഒന്നും ഇല്ല മോളെ

അമ്മു : അല്ല അച്ഛനു എന്തൊ വിഷമം ഉണ്ട് അല്ലാതെ അച്ഛൻ ഇങ്ങനെ ഇരിക്കില്ല ഇന്ന് വന്നിട്ട് എന്നെ ഒന്ന് വിളിക്ക പോലും ചെയ്തില്ല

അച്ഛൻ : ഒന്നും ഇല്ല മോളെ അച്ഛൻ വെറുതെ ഇരുന്നതാ അല്ലാതെ ഒന്നും ഇല്ല

അമ്മു : ശരി എന്നൊട് പറയാണ്ട

അച്ഛൻ : ഞാൻ ഇതുവരെ എന്തെങ്കിലും നിന്നോട് മറച്ചു വെച്ചിരുന്നൊ

അമ്മു : ഇല്ല

അച്ഛൻ : നീ എന്റെ മകളല്ലേ നിന്നോട് എന്തിനാ ഞാൻ മറച്ചു വയ്ക്കുന്നെ

അമ്മു : അത് ശരിയാണ്